19 دی: «آقای احمدی نژاد الان مشغول درو کردن همان خس و خاشاکی هستند که سال ۸۸ کاشتند. واقعیت این است که آنچه امروز ما شاهدش هستیم، آورده ایشان به عرصه سیاسی و به طور کل، ایران بود. اصلا یه بخشی از نارضایتی‌هایی که در سطح جامعه ایجاد شد، ناشی از اظهار نظر‌های شخص ایشان بود»

در کشاکش تنش‌های امروز جامعه، با رفتارهایی مواجهیم که به تعبیر بسیاری ناخوشایند و غیراخلاقی‌اند. از فحاشی گرفته تا عمامه‌پرانی و ...؛ پدیده‌هایی که ذهن پرسش‌گر را به سمت چرایی و چگونگی فراگیر شدنشان می‌برد. برخی ناظران سیاسی باور دارند که این رفتارهای منفی، ریشه‌هایی به قدمت دو دهه دارند. آنان با بازخوانی رفتارهای دولت و حامیانش در سال‌های ۸۴ تا ۹۲ می‌گویند که آنچه امروز برخورد خارج از عرف و غیراخلاقی تلقی می‌شود، نخستین گام‌های خود را در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد برداشته است.

بعد از انتخابات سال ۸۸، درست زمانی که جامعه در تب و تاب اعتراضات بود، هواداران احمدی‌نژاد عمامه از سر مهدی کروبی انداختند. اما این تمام قبح‌شکنی دوران ریاست جمهوری احمدی‌نژاد نبود. ادبیات گاه سخیف و بعضاً توهین‌آمیز رئیس جمهور، عبوری از هنجارهای اخلاقی تلقی می‌شد که بار‌ها و بار‌ها تکرار شد.

از آنجا که در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، گشت‌های ارشاد وارد خیابان‌ها شدند، برخی کنشگران سیاسی و مدنی معتقدند که رئیس دولت‌های نهم و دهم اگر بانی شرایط موجود نباشد، حداقل بخشی از آن را یدک می‌کشد. 

بیش از ۵۰ روز است که احمدی‌نژاد پر گو در عرصه سیاسی ایران غایب است. برخی این سکوت را با انتصاب مجدد وی در مجمع تشخیص مصلحت نظام مرتبط ی‌دانند. عبدالرضا داوری که سال‌ها نزدیکان رئیس دولت‌های نهم و دهم بود، معتقد است: «حضور احمدی‌نژاد در مجمع تشخیص مصلحت نظام برایش بسیار حیاتی است. دسترسی احمدی‌نژاد در سطح حاکمیت بسیار محدود شده و مدیران ارشد کشور و فعالان مدنی تمایلی به ارتباط گرفتن با او ندارند؛ بنابراین دسترسی‌های خبری و اطلاعاتی احمدی‌نژاد در سطح جامعه بسیار محدود است. حضور او در مجمع تشخیص باعث می‌شود در کمیسیون‌ها شرکت کند و صاحب‌منصبان را ببیند و بولتن‌ها به دستش برسد و حضورش به همین دلیل برای خودش امر حیاتی است 

دروی خس و خاشاکی که از سال ۸۸ کاشته شد

حسین کنعانی مقدم فعال سیاسی اصولگرا، در گفتگو با فرارو در خصوص سکوت عجیب احمدی نژاد، گفت: آقای احمدی نژاد الان مشغول درو کردن همان خس و خاشاکی هستند که سال ۸۸ کاشتند. واقعیت این است که آنچه امروز ما شاهدش هستیم، آورده ایشان به عرصه سیاسی و به طور کل، ایران بود. احمدی نژاد در تمام مدتی که از نهاد ریاست جمهوری خارج شد، منتقد نظام بود و مواضعش نزدیک به اپوزیسیون بود. اصلا یه بخشی از نارضایتی‌هایی که در سطح جامعه ایجاد شد، ناشی از اظهار نظر‌های شخص ایشان بود؛ بنابراین به نظر من الان زمانش است که بیاید و اعلام موضع کند. عدم موضع گیری ایشان به معنی همراهی با اپوزیسیون کشور است. 

وی تاکید کرد: نمی‌شود که یک فردی از هر تریبونی که در اختیار دارد، اظهارنظر‌های مشکل‌ساز کند و مدام بر طبل دشمنی بکوبد و تیشه به ریشه نظام بزند و حالا که نتایجش در کف خیابان قرار گرفته، سکوت کند. آقای احمدی نژاد باید پاسخگوی تمام ادعاها، نظرات و عملکردشان چه در دوره ریاست جمهوری و چه بعد از آن باشند. البته واقعیت این است که این احمدی نژاد ساکت همان احمدی نژاد واقعی است. او همیشه پیش از بحران مداوم در حال حرف زدن است و به محض اینکه اندکی فضا شلوغ می‌شود، عقب می‌نشیند و دیگر حرفی نمی‌زند. الانم به عقیده من سعی دارد با سکوت بر موج اغتشاشات سوار شود که بعد‌ها بهره آن را ببرد.

لزومی بر موضع‌گیری نیست

نکته جالب توجه در رویکرد احمدی نژاد این است که به عقیده نزدیکانش او لزومی بر صحبت کردن نمی‌بیند. علی اکبر جوانفکر مشاور رسانه‌ای در دوران ریاست جمهوری در گفتگو با فرارو ضمن بیان این نکته عنوان کرد: آقای احمدی نژاد در شرایط فعلی لزومی بر اظهار نظر و موضع‌گیری نمی‌بینند. ایشان اگر حرفی داشته باشند قطعا آن را بیان می‌کنند، اما صلاحدیدشان این است که در خصوص اتفاقات اخیر صحبتی نکنند.

  • نویسنده :
  • منبع :