بسیاری از ما همیشه دلمان می‌خواست آنقدر عمر کنیم تا بتوانیم فرهنگ عاشورا و در کنار آن شعور حسینی(ع) را در کنار شور بی‌نظیرش در وجه بالایی ببینیم، اما فکرش را نمی‌کردیم درست در سالی که یک بیماری فراگیر و یک طاعون جدید جهان را در برگرفت و بسیاری از عاشقان اباعبدالله(ع) حتی نگران برگزاری مراسم‌های عزاداری بودند و برخی دیگر با بدطینتی از این شرایط خوشحال، بتوانیم شعور حسینی(ع) را بیشتر از همیشه با چشم ببینیم.
امسال عزاداران حسین بن علی(ع) و شهدای کربلا با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، نظم و انضباط مثال زدنی در برگزاری مراسم‌ها، افزایش کمک‌های مؤمنانه، شروع موج جدیدی از نذورات که شامل دستگیری از هموطنان نیازمند بود و تبدیل هرخانه به یک حسینیه نشان دادند که می‌توان کاری کرد که حتی در اوج شیوع کرونا شعور حسینی(ع) شوری دیگر بگیرد.
قطعا کودکانی که امسال لباس نازنین و مبارک علی اصغر(ع) را بر تن کردند و سرباز طفل 6 ماهه اباعبدالله(ع) شدند سال‌ها بعد از زبان پدران و مادرانشان خواهند شنید که چطور عاشقان ولایت و امامت با همکاری و همیاری محرمی بی نظیر رقم زدند. خواهند شنید در سالی که عزاداری‌ها نه زیر سقف حسینه‌ها و هیئت‌ها که الزاما زیر گنبد آسمان برگزار شد.
در سالی که همه عزاداران در گرمای تابستان حداقل 2 ساعت ماسک بر صورت داشتند، در زمانی که نه مراسم دسته روی مانند همیشه بود، نه ایستگاه‌های صلواتی، نه زینبیه زنجانی برگزار شد و نه کربلا شاهد زائران میلیونی بود، عزاداران حسینی نگذاشتند کرونا موجب غربت عزاداری شود، هرچه از دستشان بر آمد انجام دادند تا محرم 1442 قمری در تاریخ ثبت شود، تا الگوی آیندگان باشد و نشان دهد شیعه در هر شرایطی قلبش با عاشوراست.
- نویسنده : محدثه نجف زاده
- منبع :
