رئیس اتحادیه عمده فروشان مواد شوینده طی روزهای گذشته با اشاره به اینکه اگر قیمت دلار افزایش یافته، گرانی مواد شوینده طبیعی است، گفت: در افزایش قیمت خودرو رقم زیادی جابه جا می‌شود، حال که نوبت به تولیدکنندگان کوچک شوینده می‌رسد، دم از گرانی می‌زنند.
در پاسخ به این برادر محترم باید گفت بله واقفیم که مواد اولیه برخی شوینده‌ها وارداتی است اما چه کسی است که نداند برخی تولیدکنندگان فقط محض خاطر سود ناصوابی که در دکان بقیه دیده‌اند دست به افزایش قیمت می‌زنند؟
مگر آیه نازل شده که آسیاب افزایش دادن قیمت‌ها باید حتماً به نوبت توسط تولیدکنندگان اجرایی شود؟ مگر نه اینکه بسیاری از این مواد اولیه با ارزهای دولتی وارد می‌شود؟ مگر نه اینکه برخی برای صادرات نیز انواع مشوق‌ها را دارند؟ بخواهیم یا نه گرانی‌های اخیر برای خیلی‌ها فرصتی بود تا هرچه را به هر قیمتی می‌خواهند بفروشند یا قیمت گذاری کنند.
اگر قرار باشد همه تولیدکنندگان و فروشندگان حتی آن‌ها که تورم اخیر تأثیر زیادی روی فعالیتشان نداشته این توجیه را داشته باشند که دیگر نمی‌شود اسم این بده بستان بین مردم و تولیدکننده را معامله یا بازار گذاشت!
گرانی نه فقط شامل مواد شوینده یا خانه و خودرو که شامل لاستیک خودرو و بسته‌های اینترنتی و پیچ و مهره و کَره و تخم مرغ و... نیز می‌شود، مگر عموم مردم چقدر درآمد دارند؟ نتیجه نظرسنجی اخیر مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) نشان می‌دهد ۳۹.۱ درصد مردم اعلام کرده‌اند هیچ پس اندازی ندارند! این کف دست مردم اگر مو دارد بکَّنید!
البته که تولیدکنندمان نیز جزء همین مردم‌اند اما جا دارد کلاهمان را قاضی کنیم و ببینیم آیا واقعاً باید گران‌تر بفروشیم یا چون دیگران گران می‌فروشند ما هم تبعیت می‌کنیم؟ همچنین اگر لازم است افزایش قیمتی رخ دهد کالاها همه جا با یک درصد مشخص افزایش داشته باشند نه هرجا یک قیمت! به نظرم مطالبه نظارت بیشتر بر بازار در این شرایط نه فقط مطالبه‌ای به حق برای مصرف کننده که برای حفظ معاملات و حفظ بازار فروش باید به مطالبه‌ای از سوی تولیدکننده نیز تبدیل شود.
- نویسنده : میثم رضوانی
- منبع :
