19 دی: یک عکاس زن با ثبت عکس‌هایی از کودکان بنگلادشی از واقعیت تلخی پرده برداشت که به تدریج عده‌ای را به کام سیاهی و حتی مرگ می‌کشاند.

داکا، پایتخت بنگلادش به عنوانی یکی از آلوده‌ترین شهرهای دنیا شناخته می‌شود؛ شهری که ساکنان آن از مشکلات اجتماعی عظیمی رنج می‌برند.

صدها کارخانه و کارگاه غیررسمی در داخل و حومه شهر داکا وجود دارد که هزاران زن و کودک را به استخدام خود درآورده است. تمام روز زنان و کودکان باتری‌های فرسوده را می‌شکافند تا قطعات ریز فلزی را که همچنان قابل استفاده هستند را از آنها استخراج کنند.

این مواد پس از جدا شدن از باتری‌ها، به کارخانه‌ها و کارگاه‌های تولید باتری ارسال می‌شوند تا بار دیگر از آنها برای ساخت باتری استفاده شود و یا اینکه آنها را ذوب می‌کنند تا مواد مفید دیگری تولید کنند.

شهزاد نورانی ـ عکاس بنگلادشی الاصل مقیم آمریکا ـ قصد داشت وضعیت زنان و کودکانی را که برای استخراج قطعات فلزی قابل بازیافت از باتری‌های استفاده شده کار می‌کنند، به تصویر بکشد.

او در نهایت مجموعه عکسی با عنوان «کودکان گرد و غبار سیاه: کودکان کار در بنگلادش» به ثبت رساند. عکس او از هژیرا جایزه دوم مسابقه یونیسف را به خود اختصاص داد.

در این عکس، تصویر کودکانی را مشاهده می‌کنیم که با قرار گرفتن در فضای کارخانه‌های پایتخت بنگلادش سراپا پوشیده از گرد و غبار سیاه شده‌اند

محیط سمی که این کودکان و زنان در آن کار می‌کنند با ذرات گرد و غبار سیاه شده و کارگرانی هم که در آنجا کار می‌کنند به ناچار با آن سیاهی‌ها پوشیده می‌شوند. کودکان در طول روز حین شکافتن باتری‌ها و یا بازی کردن، میلیون‌ها ذره ریز گرد کربن را از باتری‌ها استنشاق می‌کنند.

برای هر کودک چهار تا ۱۲ روز زمان می‌برد که یک دلار امریکا را دریافت کنند.

  • نویسنده :
  • منبع : ایسنا