سخنان آیت الله محمدجواد فاضل لنکرانی در مراسم جشن میلاد حضرت فاطمه زهرا (س) و میلاد امام خمینی(ره) و دهه فجر انقلاب اسلامی که با حضور اساتید، طلاب و کارکنان مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در این مرکز برگزار شد، بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
«قُلْ إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلّهِ مَثْنى وَ فُرادى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا ما بِصاحِبِكُمْ مِنْ جِنَّةٍ»(1)
میلاد با سعادت فاطمه زهرا(علیها السلام) را محضر مبارک امام زمان(عج) تبریک و تهنیت عرض می‌کنیم. همچنین میلاد امام بزرگوار امام خمینی(رضوان الله تعالی علیه) و چهل و دومین دهه فجر انقلاب را گرامی داشته و خدای تبارک و تعالی را بر این نعمت بزرگ شکرگزاریم.
تاکنون بشر و حتی مسلمان‌ها او را نشناخته‌اند و حقیقت او را درنیافته‌اند و بر حسب اعتقادات ما تا قیامت هم شناخته نخواهد شد، این مجرد یک ادعا نیست، بلکه یک حقیقت است و این مبالغه نیست بلکه یک واقعیت است.
مقام فاطمه زهرا(علیها السلام) نزد خدای تبارک و تعالی هم‌‌وزن و در کنار قرآن کریم است. براساس روایات معتبره بین فریقین پیامبر(صلّی الله علیه و آله) وقتی می‌فرماید «إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتَابَ اللهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي»،(2) و فاطمه زهرا(علیها السلام) را هم از زمره این عترت قرار می‌دهد معلوم می‌شود که قدر و ارزش فاطمه زهرا (علیها السلام) چنان بالا است که پیامبر او را عِدل قرآن قرار داده است.
واقعاً فضائل این بانو در مقابل مصائبش قابل مقایسه نیست
یا آن روایت معروف دیگر که می‌فرماید «لَوْ لَا أَنَّ اللهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع) لِفَاطِمَةَ مَا كَانَ لَهَا كُفْوٌ عَلَى ظَهْرِ الْأَرْضِ مِنْ آدَمَ وَ مَنْ دُونَهُ»،(3) تعبیر خیلی عجیبی است. اگر خداوند امیرالمؤمنین(ع) را برای همسری فاطمه زهرا خلق نکرده بود از میان اولین و آخرین کفوی برای حضرت زهرا پیدا نمی‌شد.
حالا این کفو فقط کفو در برخی از امور نیست، کفو در مراتب هم هست یعنی آن مراتبی که امیرالمؤمنین(علیه‌‌السلام) داشت، شامل فاطمه زهرا(علیها السلام) هم می‌شود، اگر می‌گوئیم «عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِي»،(4) به همین ملاک می‌توان گفت «فاطمة مع الحق و الحق مع فاطمة»، این ارزش این بانو است و واقعاً باید در یک جمله بگوییم او شناخته نشد و شناخته هم نخواهد شد.
بانوی با عظمتی که خدای تبارک و تعالی در وجود شریف او تجلی کرده است. حتی بر حسب تعبیر برخی روایات اطاعت از آن حضرت بر تمام آنچه که خدا خلق کرده واجب است. «لَقَدْ كَانَتَ عليها السلام مَفْرُوضَة الطَّاعَة عَلَى جَمِيعِ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْس وَ الطَّيْرِ وَ الْوَحْشِ وَ اَلاَنبياء وَ الْمَلَائِكَةُ»،(5) حضرت بر تمام این شش گروهی که در این روایت ذکر شده‌اند مفروضة الطاعة هستند.
ما اصلاً قدرت درک چگونگی اطاعت انبیاء و ملائکه، إنس، جن، طیور و وحوش از آن حضرت را نداریم. انسان فقط باید تأمل کند و از خود این ذات مقدسه استمداد کند که کمی خودش را به او بشناساند تا بتواند قدری معرفت به حضرتش پیدا کند.
رشته‌ای به نام فاطمه شناسی در مراکز علمی حوزوی و دانشگاه‌ها ایجاد شود
واقعاً فضائل این بانو در مقابل مصائبش قابل مقایسه نیست. در کنار مصائبی که باید همیشه به آن توجه داشته باشیم و کوچک‌ترین تردیدی در ظلم‌هایی که به این بانو شد نباید داشته باشیم، لازم است به فضائل حضرت هم بیشتر توجه کنیم و تلاش کنیم رشته‌ای به نام فاطمه شناسی در مراکز علمی حوزوی و دانشگاه‌ها ایجاد شود.
جا دارد یادی کنیم از خطیب بسیار ارزشمندی که در زمان حیاتش منبرهای ولایی و انقلابی فراوانی داشت، مرحوم آقای صالحی خوانساری یک روز به من گفت اگر بتوانید یک درس خارج برای فهم و تحلیل روایات مربوط به فاطمه زهرا(علیها السلام) بگذارید بسیار بجاست، و حرف درستی می‌زد. اینقدر این روایات مطلب دارد که با ده جلسه و یک سال و دو سال انسان نمی‌تواند بگوید به پایان مطلب رسیدیم.
یکی از خدمات بزرگ علمای امامیه این است که تا حدی این وجود نورانی را درک کرده و به بشر معرفی کرده‌اند، در همین عصر تعابیری که امام خمینی(رضوان الله تعالی علیه) راجع به فاطمه زهرا(علیها السلام) دارد تعابیر بسیار عجیبی است، مثل این عبارت که من هیچ فضیلتی را بالاتر از این سراغ ندارم که بعد از فوت پیامبر(ص) جبرئیل خدمت فاطمه زهرا می‌آمد و اخبار آینده را بر حضرت می‌گفت. و بعد می‌فرمود اگر تناسب بین وارد و مورود نباشد، اگر تناسب روحی و نفسانی بین جبرئیل و فاطمه نباشد این نزول و این تشرف معنا ندارد، این تعبیر را در کلام کدام یک از علمای مذاهب دیگر سراغ داریم؟
ما انقلاب خودمان را از عاشورا می‌دانیم، تا فاطمه را نشناسیم عاشورا را نمی‌شناسیم
یا همین چندی پیش سخنرانی‌ای از رهبر معظم انقلاب که سال‌های قبل از پیروزی انقلاب ایراد فرموده بود را شنیدم، آنقدر زیبا و دقیق راجع به فاطمه زهرا(علیها السلام) صحبت کرد که می‌خواستم بار دیگر آن را گوش بدهم.
مراجع بزرگوار ما چه تعبیراتی و چه سخنانی راجع به فاطمه زهرا(علیها السلام) دارند! حوزه‌ها باید در کلمات این بزرگان تأمل کنند، ما طلبه‌ها باید ببینیم بزرگان و مراجع ما، راجع به فاطمه زهرا(علیها السلام) چه توجّه و عنایتی داشته‌اند، وقتی در سنّ حدود صد سالگی با پای برهنه در دسته عزاداری حاضر می‌شود تا ارادت و اعتقاد خودش را به این بی‌بی ابراز کند این یک امر عادی سطحی تشریفاتی ظاهری نیست، کشف از این می‌کند که مسئله خیلی اهمیت دارد.
ما انقلاب خودمان را از عاشورا می‌دانیم، ریشه عاشورا را هم در سقیفه و آن ظلم‌هایی که بر فاطمه زهرا(علیها السلام) وارد شد می‌دانیم، پس تا فاطمه را نشناسیم عاشورا را نمی‌شناسیم، تا عاشورا را نشناسیم انقلاب خودمان را نمی‌فهمیم چه بوده و چه ریشه‌ای دارد.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
[1]. سبأ: 46.
[2]. کافی: ج1، ص461.
[3]. اصول کافي، ج1، ص461.
[4]. بحار الأنوار ج29، ص: 343.
[5]. عوالم العلوم11: 190.
- نویسنده :
- منبع :
