19 دی: حسامالدین آشنا، مشاور رئیسجمهور روحانی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «در نقد یک پوستر» در نقدی به عکس زیر که به بهانهی شعار سال در سایت «خامنهای داتآیآر» منتشر شده نوشت:
این تصویر در واقع تحریف سخنان رهبری است:
سادهسازی و تنزل پیام و سخنرانی نوروزی رهبری – در حد یک تیپ تولید کننده که کلاه ایمنی کار بر سر دارد و یک بوروکرات دولتی کت وشلواری که تاکنون مانع بوده و اکنون وظیفه دارد رفع مانع کند – جفای به ایشان است.
رفع مانع از تولید یعنی رفع همه موانع، ذهنی، ساختاری، فرایندی و عینی به شمول تحریم؛ یعنی آن مانع عمده و اساسی که از یک سو مانع واردات مواد اولیه، فناوری پیشرفته، سرمایهگذاری لازم و دانش مدیریت تولید و از سوی دیگر مانع صادرات محصول کار به همسایهگان و جهانیان و بازگشت درآمدها می شود. بنابراین میله ها و زنجیرها و دیوارهای محدودیت تولید در دست آن کسی است که در قالب تحریم های ظالمانه، راهبرد "صادرات ممنوع"، "بازگشتن پول حاصل از تولید نفت وغیر نفت به کشور ممنوع" را عملیاتی می کند.
تولید البته که باید جهش یابد اما اگر همین میزان تولید فعلی امکان صادرات وامکان تراکنش مالی یابد وضع ایران خیلی بهتر خواهد شد.مشکل ما البته تولید بیشتر و کیفی تر و متنوع تر است اما تولید فعلی نیز، نمی تواند تبدیل به ثروت شود و ارزش مبادلاتی یابد.
ما چیزی به نام "تولید برای تولید" نداریم؛ البته در شوروی سابق این طوری بود.کالا تولید می شد اما ارزش مبادله وارزش صادرات نداشت، تولید "در بازار" و "برای بازار" نبود زیرا شوروی کمونیستی، نظام بازار را قبول نداشت. شوروی منابع نفتی ومعدنی وجنگلی و ... زیاد داشت و در واقع یک جهان بود برای خودش،می توانست "بماند" و بقا داشته باشد بی آنکه دغدغه "تولید برای بازار جهانی " را داشته باشد بنا بر این محصولات بی کیفیت برای مصرف داخلی تولید می شد.
اما در ایران کنونی تولید برای تولید معنا ندارد،تولید برای بازار معنا دارد، بازار هم یک مفهوم ملی وفراملی و منطقه ای و جهانی است.
باید تصویر این مانع تراشی را ترسیم کرد،چه کسانی آن نرده ها را به دست دارند،رفع مانع برای تولید یعنی رفع آن دیوار دو لایه که تحریم گران و خودتحریم گران به دور ایران کشیده اند، یک "نرده نمادین" مثل تابلوی راهنمایی نیست که برداشتن آن به دست دولت باشد،به جای نرده نمادین مانع تولید،دیوار واقعی وجود دارد باید آن دیوار را برداشت.
مانع زدایی از جمله یعنی برداشتن موانع تعاملات بانکی و تلاش برای لغو تحریم ها، یعنی رقابت پذیر کردن اقتصاد ملی با رفع موانع استفاده ایران از نظام تأمین مالی، زنجیره ارزش و لجستیک جهانی، یعنی افزایش شفافیت، یعنی بالا بردن سرمایه اجتماعی از راه مشارکت حداکثری.
برخلاف این تصویر ساده انگارانه تولید، رقابت تک نفره نیست که یکی بدود و دیگران مکلف باشند که موانع را از سر راه او بردارند و در آخر کار چون رقیبی هم نداشته، پیروز بلامنازع میدان بشود.
* منتشر شده در کانال شخصی نویسنده
سادهسازی و تنزل پیام و سخنرانی نوروزی رهبری – در حد یک تیپ تولید کننده که کلاه ایمنی کار بر سر دارد و یک بوروکرات دولتی کت وشلواری که تاکنون مانع بوده و اکنون وظیفه دارد رفع مانع کند – جفای به ایشان است.
رفع مانع از تولید یعنی رفع همه موانع، ذهنی، ساختاری، فرایندی و عینی به شمول تحریم؛ یعنی آن مانع عمده و اساسی که از یک سو مانع واردات مواد اولیه، فناوری پیشرفته، سرمایهگذاری لازم و دانش مدیریت تولید و از سوی دیگر مانع صادرات محصول کار به همسایهگان و جهانیان و بازگشت درآمدها می شود. بنابراین میله ها و زنجیرها و دیوارهای محدودیت تولید در دست آن کسی است که در قالب تحریم های ظالمانه، راهبرد "صادرات ممنوع"، "بازگشتن پول حاصل از تولید نفت وغیر نفت به کشور ممنوع" را عملیاتی می کند.
تولید البته که باید جهش یابد اما اگر همین میزان تولید فعلی امکان صادرات وامکان تراکنش مالی یابد وضع ایران خیلی بهتر خواهد شد.مشکل ما البته تولید بیشتر و کیفی تر و متنوع تر است اما تولید فعلی نیز، نمی تواند تبدیل به ثروت شود و ارزش مبادلاتی یابد.
ما چیزی به نام "تولید برای تولید" نداریم؛ البته در شوروی سابق این طوری بود.کالا تولید می شد اما ارزش مبادله وارزش صادرات نداشت، تولید "در بازار" و "برای بازار" نبود زیرا شوروی کمونیستی، نظام بازار را قبول نداشت. شوروی منابع نفتی ومعدنی وجنگلی و ... زیاد داشت و در واقع یک جهان بود برای خودش،می توانست "بماند" و بقا داشته باشد بی آنکه دغدغه "تولید برای بازار جهانی " را داشته باشد بنا بر این محصولات بی کیفیت برای مصرف داخلی تولید می شد.
اما در ایران کنونی تولید برای تولید معنا ندارد،تولید برای بازار معنا دارد، بازار هم یک مفهوم ملی وفراملی و منطقه ای و جهانی است.
باید تصویر این مانع تراشی را ترسیم کرد،چه کسانی آن نرده ها را به دست دارند،رفع مانع برای تولید یعنی رفع آن دیوار دو لایه که تحریم گران و خودتحریم گران به دور ایران کشیده اند، یک "نرده نمادین" مثل تابلوی راهنمایی نیست که برداشتن آن به دست دولت باشد،به جای نرده نمادین مانع تولید،دیوار واقعی وجود دارد باید آن دیوار را برداشت.
مانع زدایی از جمله یعنی برداشتن موانع تعاملات بانکی و تلاش برای لغو تحریم ها، یعنی رقابت پذیر کردن اقتصاد ملی با رفع موانع استفاده ایران از نظام تأمین مالی، زنجیره ارزش و لجستیک جهانی، یعنی افزایش شفافیت، یعنی بالا بردن سرمایه اجتماعی از راه مشارکت حداکثری.
برخلاف این تصویر ساده انگارانه تولید، رقابت تک نفره نیست که یکی بدود و دیگران مکلف باشند که موانع را از سر راه او بردارند و در آخر کار چون رقیبی هم نداشته، پیروز بلامنازع میدان بشود.
* منتشر شده در کانال شخصی نویسنده
- نویسنده : حسام الدین آشنا
- منبع :
https://19dey.com/news/17130