درباره تأثیر عمل و پیامدهای آن از جهات مختلف میتوان بحث کرد، چنان که در آیات و روایات نیز به آن اشاره و تاکید شده است، در قرآن آمده است: «مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَاءَ فعلیها وَمَا رَبُّک بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ» (فصلت، 64) هر کس خوبی کند به خودش بر میگردد و هر کس بدی کند به خود کرده است و هرگز پروردگارت به کسی ستم نمیکند. پیامبر فرمود: «مَن عَیرَ أخاهُ بِذَنبٍ لَم یمُتْ حَتّی یعمَلَهُ او یَرکَبه» (نهج الفصاحه) هر کس برادر دینی خود را به گناهی سرزنش کند نمیرد مگر به همان مرتکب میشود. امام علی علیه السلام فرمود: «مَنْ ظَـلَمَ ظُلِمَ» (غرر الحکم) هرکس ستم کند، ستم میبیند. امام عسکری علیه السلام میفرماید: مَنْ یزْرَعْ خَیراً یحْصُدْ غِبْطَةً وَ مَنْ یزْرَعْ شَرّاً یحْصُدْ نَدَامَةً لِکلِّ زَارِعٍ مَا زَرَعَ (تحف العقول) هر کس تخم خوبی بکارد، خوشی درو میکند، هر کس تخم بدی بکارد پشیمانی درو میکند، هر کس هر چه بکارد همان درو میکند.
جالب است که مصادیق بارز این فرمایشات را میتوانیم به راحتی در نمونههای تاریخی و عینی مشاهده کنیم. درهمین چهل سال گذشته و در دهه شصت، افرادی که مست پیروزی و شیفته قدرت شده بودند بعضی اشخاص محترم را به اتهامات واهی در مجلس، جاهای دیگر و یا هنگام استخدام در پذیرشها رد صلاحیت میکردند و یا به جرم این که علاقمند فلان شخص یا فلان جریان است انواع و اقسام حرفهای ناروا به وی میگفتند، امروزمی بینیم همانهای افراطی به همین اتهامات از سوی افراطیون جناح مقابل گرفتارند و حساب پس میدهند.
آن روزها بعضی چپیهای افراطی، راستیها را متهم به ترویج فرهنگ اسلام آمریکایی میکردند، امروز همان اتهام دروغین به مراتب شدیدتر از سوی اصولگرایان افراطی به اصلاح طلبان زده میشود!
در اغتشاشات فتنه 88 وقتی ضد انقلاب و منافقین از فرصت بهره برده، وارد صحنه شدند و عکس امام را پاره کردند و در روز عاشورا مراسم پایکوبی، هتک حرمت واهانت به راه انداختند، اصولگرایان تندرو به خیال خام خویش فوری این حرکتهای سخیف را با بوق و کرنا به حساب اصلاح طلبان گذاشتند و بدین وسیله خواستند فرصت طلبانه آنها را از صحنه خارج و منزوی سازند؛ اما طولی نکشید در دیماه 96 شبیه همین بلا به سر خودشان آمد؛ آنها در شهر مشهد تظاهرات اعتراض آمیز علیه دولت روحانی سامان دهی کردند، اما بلافاصله سلطنت طلب ها و ایادی منافقین وارد معرکه شدند و تظاهرات علیه دولت را تبدیل به متینگ سیاسی علیه نظام و رهبری کردند و این حرکت به نام اصولگرایان ثبت شد.
در انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری حسن روحانی اصولگرایان شایع میکردند که مریم رجوی، وهابیها و عربستان سعودی از کاندیداتوری وی حمایت میکنند بیدرنگ خودشان گرفتار امیرتتلوها شدند یا در ماجرای مخالفت با برجام ناخواسته در کنار نتانیاهو، اسرائیل و عربستان قرار گرفتند. حتی آنهایی که تا دیروز رقبای سیاسی خود را به سرقت ادبی و مدرک و دکترای قلابی متهم میکردند، امروز خودشان باید به همین اتهام حساب پس بدهند و از خود رفع اتهام بکنند! ضرب المثلی گویای این واقعیت و حقیقت است که میگوید: «هرچه کنی به خود کنی، گر همه نیک و بد کنی»
در این رخدادها با تمام وجود میتوان دید آنهایی که آگاهانه و از روی دشمنی و حسادت مرتکب این کارها شده و میشوند حسابشان پاک است؛ یعنی هم در این دنیا بد جوری مفتضح شده و به چوب خدا که صدا ندارد گرفتار میشوند و هم در آخرت عذاب اُخروی دارند، اما کسانی که از روی جهالت و نادانی اقدام کرده و بعدها اگر توبه و استغفارنموده و از طرف مقابل حلالیت هم بگیرند گر چه ازعقوبت اُخروی در امان خواهند بود اما اثر وضعی، طبیعی و دنیوی آن همچنان باقی است و یک روزی خود را نشان خواهد داد؛ زیرا میان عمل و آثار آن رابطه عِلًی و معلولی حاکم است وهرگز گریزی از آن نیست.
بنابراین آنهایی که بر ضد رقبای سیاسی خود نقشهها میچینند، پروندهها میسازند و نسبتهای ناروا میدهند، یقین بدانند دیر یا زود نوبت آنان هم خواهد رسید و چه زود دیر خواهد شد. یادمان باشد اگرچه کوه به کوه نمیرسد، اما آدم به آدم حتماً میرسد و هرچه کنی به خود کنی گر همه خوب و بد کنی. شاید اندکی دیر یا زود داشته باشد، اما هرگز سوخت و سوز نخواهد داشت.
خدایا از پیامدهای بد لغزشهایمان به درگاه تو پناه میآوریم و به ریسمان تو چنگ میزنیم، خودت دستمان را بگیر و یاریمان کن. آمین یا رب العالمین.
جالب است که مصادیق بارز این فرمایشات را میتوانیم به راحتی در نمونههای تاریخی و عینی مشاهده کنیم. درهمین چهل سال گذشته و در دهه شصت، افرادی که مست پیروزی و شیفته قدرت شده بودند بعضی اشخاص محترم را به اتهامات واهی در مجلس، جاهای دیگر و یا هنگام استخدام در پذیرشها رد صلاحیت میکردند و یا به جرم این که علاقمند فلان شخص یا فلان جریان است انواع و اقسام حرفهای ناروا به وی میگفتند، امروزمی بینیم همانهای افراطی به همین اتهامات از سوی افراطیون جناح مقابل گرفتارند و حساب پس میدهند.
آن روزها بعضی چپیهای افراطی، راستیها را متهم به ترویج فرهنگ اسلام آمریکایی میکردند، امروز همان اتهام دروغین به مراتب شدیدتر از سوی اصولگرایان افراطی به اصلاح طلبان زده میشود!
در اغتشاشات فتنه 88 وقتی ضد انقلاب و منافقین از فرصت بهره برده، وارد صحنه شدند و عکس امام را پاره کردند و در روز عاشورا مراسم پایکوبی، هتک حرمت واهانت به راه انداختند، اصولگرایان تندرو به خیال خام خویش فوری این حرکتهای سخیف را با بوق و کرنا به حساب اصلاح طلبان گذاشتند و بدین وسیله خواستند فرصت طلبانه آنها را از صحنه خارج و منزوی سازند؛ اما طولی نکشید در دیماه 96 شبیه همین بلا به سر خودشان آمد؛ آنها در شهر مشهد تظاهرات اعتراض آمیز علیه دولت روحانی سامان دهی کردند، اما بلافاصله سلطنت طلب ها و ایادی منافقین وارد معرکه شدند و تظاهرات علیه دولت را تبدیل به متینگ سیاسی علیه نظام و رهبری کردند و این حرکت به نام اصولگرایان ثبت شد.
در انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری حسن روحانی اصولگرایان شایع میکردند که مریم رجوی، وهابیها و عربستان سعودی از کاندیداتوری وی حمایت میکنند بیدرنگ خودشان گرفتار امیرتتلوها شدند یا در ماجرای مخالفت با برجام ناخواسته در کنار نتانیاهو، اسرائیل و عربستان قرار گرفتند. حتی آنهایی که تا دیروز رقبای سیاسی خود را به سرقت ادبی و مدرک و دکترای قلابی متهم میکردند، امروز خودشان باید به همین اتهام حساب پس بدهند و از خود رفع اتهام بکنند! ضرب المثلی گویای این واقعیت و حقیقت است که میگوید: «هرچه کنی به خود کنی، گر همه نیک و بد کنی»
در این رخدادها با تمام وجود میتوان دید آنهایی که آگاهانه و از روی دشمنی و حسادت مرتکب این کارها شده و میشوند حسابشان پاک است؛ یعنی هم در این دنیا بد جوری مفتضح شده و به چوب خدا که صدا ندارد گرفتار میشوند و هم در آخرت عذاب اُخروی دارند، اما کسانی که از روی جهالت و نادانی اقدام کرده و بعدها اگر توبه و استغفارنموده و از طرف مقابل حلالیت هم بگیرند گر چه ازعقوبت اُخروی در امان خواهند بود اما اثر وضعی، طبیعی و دنیوی آن همچنان باقی است و یک روزی خود را نشان خواهد داد؛ زیرا میان عمل و آثار آن رابطه عِلًی و معلولی حاکم است وهرگز گریزی از آن نیست.
بنابراین آنهایی که بر ضد رقبای سیاسی خود نقشهها میچینند، پروندهها میسازند و نسبتهای ناروا میدهند، یقین بدانند دیر یا زود نوبت آنان هم خواهد رسید و چه زود دیر خواهد شد. یادمان باشد اگرچه کوه به کوه نمیرسد، اما آدم به آدم حتماً میرسد و هرچه کنی به خود کنی گر همه خوب و بد کنی. شاید اندکی دیر یا زود داشته باشد، اما هرگز سوخت و سوز نخواهد داشت.
خدایا از پیامدهای بد لغزشهایمان به درگاه تو پناه میآوریم و به ریسمان تو چنگ میزنیم، خودت دستمان را بگیر و یاریمان کن. آمین یا رب العالمین.
- نویسنده : عبدالرحیم اباذری
- منبع :
https://19dey.com/news/22238