در این پیام آمده‌است: ارتحال عالم ربانی، حکیمی متأله، متخلق به اخلاق الهی حضرت آیت الله حاج شیخ ابراهیم امینی اصفهانی(قدّس سره) را تعزیت و تسلیت عرض می‌کنیم، این سانحه سنگین و مصیبت دشوار برای جامعه علمی بسیار سخت و ثقیل بود، سرّ سختی این مصیبت سنگین و سانحه دشوار آن است که آیت الله امینی هم دارای ملکات فاضله فراوانی بود و به همان اندازه که عظیم بود ناشناخته بود.
پیام ادامه یافته است: برخی‌ها عظیم‌اند و به عظمت شناخته‌اند، بعضی‌ها به مقدار عظمتشان معروف‌اند ولی آیت الله امینی عظیمی بود که نه تنها به مقدار عظمت او شناخته نشده بود به کمتر از آن هم شهرت نیافت، گرچه همگان او را می‌شناختند و همگان به او ارادت می‌ورزیدند، از علم او آگاه بودند، از عدل او مستحضر بودند، از حضور اجتماعی ایشان بی‌خبر نبودند، از حضور سیاسی او مطلع بودند و محرَم امام و امین امت بودن را می‌دانستند اما اینها شمّه‌ای از فضایل آیت الله امینی است نه جنس اوست و نه فصل اوست، این یک حدّ رسمی است نه حدّ حقیقی، تعریف رسمی است نه تعریف حقیقی. توضیح مطلب این است که ذات أقدس الهی خود را به اوصاف جمال و جلال می‌ستاید، بعد نگاه می‌کنیم می‌بینیم نموداری از آن جمال و جلال را در درجه اُولی برای انبیا و اولیای ویژه و معصومین(ع) بازگو می‌کند.
وی در این پیام با اشاره به آیات قرآن کریم که مردان الهی اهل لهو و لعب نیستند ، اظهار داشت:است: مرحوم آیت الله امینی در صف مقدّم این‌گونه از وصف‌های جدّی و پرهیز از لغو و لهو بود، هیچ وقت نمی‌شد او را به بازی گرفت چه اینکه خود ایشان اهل بازی نبود، قریب به یک قرن زندگی کردن لغو نداشتن، لهو نداشتن، بازی نداشتن؛ نه اهل بازی بود و نه می‌شد او را بازی گرفت، بسیار مرد جِدّ عمیق، پخته، خردمند و اندیشه‌ورز بود. و ثانیاً در بحث‌های علمی عمیق بود در جلسات علمی و خصوصی علامه طباطبایی صاحب‌نظر بود، سؤالات عمیقی می‌کرد، توقّعات عمیقانه داشت، چند سال در محضر ایشان اسفار را با هم مباحثه می‌کردیم، تا مطلب دقیق و عمیق حکمت متعالیه برای او حل نمی‌شد صرف‌نظر نمی‌کرد و نمی‌گذشت، طرح خوبی داشت، احتمالات خوبی داشت، اشکالات خوبی داشت، پاسخ‌های خوبی می‌داد و اگر کسی از نزدیک این حکیم متأله را بررسی نمی‌کرد و نمی‌دید و با او بحث نمی‌کرد، مقدار علمی ایشان برای او روشن نمی‌شد.
پیام حاکیست: بخش دیگری از فضایل و فواضل این رادمرد الهی این بود که او امین امام بود؛ چه در مسایل سیاسی چه در مسایل مالی. امین سیاست بودن، امین نظام بودن کار آسانی نیست چون خود این بار سیاسی و بار اجتماعی این‌قدر سنگین است که هضم آن مشکل، نگهداری و نگهبانی آن آسان نیست، در مسایل مالی که گاهی به ایشان ارجاع می‌شد، در بعثه‌ها که در خدمتشان بودیم از طرف امام این سمَت را داشت، مرحوم آیت الله غیوری بودند که مورد اعتماد این بزرگوار و امام راحل(رضوان الله تعالی علیه) مرحوم آیت الله امینی بودند همه اینها را به محضر ایشان می‌آوردند حفظ می‌کردند، امین به تمام «معنی الکلمة» بودند.
در پایان پیام آمده است: الان که ارتحال کردند در کنار مأدبه آن حکمت و مائده این معدلت نشسته‌اند «طوبی له و حسن مآب»! این سانحه سنگین را به حوزه‌های علمیه و به مردان بزرگ و بزرگوار اصفهان و به شاگردان ایشان و به امت اسلامی و به رهبر محترم این نظام تعزیت عرض می‌کنیم و تسلیت عرض می‌کنیم و از ذات أقدس الهی مسئلت می‌کنیم روح ایشان را با انبیا و اولیای الهی محشور بفرماید و راه ایشان را پُر رهرو قرار بدهد! بیت مکرّم ایشان را مورد عنایت ویژه خود قرار بده! فرزند بزرگ و بزرگوار ایشان که بخش پایانی زندگی را در صحابت ایشان گذراندند و به عنوان پرستار ایشان بودند مورد لطف ویژه خود قرار بدهد! این ادعیه را در حق مؤمنین مستجاب بفرماید!
آیت الله ابراهیم امینی عضو مجلس خبرگان رهبری و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام شامگاه جمعه، پنجم اردیبهشت ماه، در سن ۹۵ سالگی دارفانی را وداع گفت و پیکرش در جوار مزار شهید مطهری در حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
آن مرحوم نخستین رئیس شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت، نائب رییس اسبق مجلس خبرگان رهبری، عضو برجسته جامعه مدرسین قم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، امام‌جمعه قم تا سال ۱۳۸۴ و از شاگردان برجسته آیت‌الله بروجردی، امام خمینی و علامه طباطبایی بوده است.
- نویسنده :
- منبع : ایرنا
