۱۹ دی: حضرت زینب کبری(س) توانست با صبر و شجاعت خود حادثه عاشورا را با عزت تاریخ‌ساز کند تا دشمنان نتوانند آن را به نفع خود تحریف کنند.
حضرت زینب(س) در سال ششم هجری در مدینه چشم به جهان گشود و کمتر از پنج سال از عمر شریف خود را در کنار پیامبر(ص) و در دامن پر مهر مادر سپری کرد.
حضرت زینب در دوران طفولیت در دامان پدر می‌نشست و حضرت علی(ع) با لطف و مهربانی، به او سخن گفتن می‌آموخت.
علاقه و محبت امام حسین و زینب(س) به یکدیگر در تمام مراحل زندگیشان جلوه گر است: در طفولیت، زینب جز در آغوش حسین(ع) آرام نمی‌گرفت و همواره به او چشم می‌دوخت. گویند «موقع ازدواج، زینب کبری(س) با شویش عبداللّه شرط کرد که همه روزه به او اجازه دهد تا حسین(ع) را زیارت کند و کمتر روزی بود که زینب حسین را نبیند»
بعضی از سیره نویسان هم گفته‌اند: «در هنگام ازدواجِ زینب کبری، حضرت علی(ع) با عبد اللّه شرط کرد که هرگاه حسین(ع) به سفر رفت، زینب هم اجازه داشته باشد با او مسافرت کند. عبداللّه شرط را پذیرفت و به پیمان خود همواره پایبند بود»
زینب خردسال پس از شهادت مادر، حامل رسالت او می‌شود و با حضورش، گریه‌اش، باصحبت‌ها و سخنرانی‌ها و آموزش دادن‌هایش ابلاغ پیام‌های ولایت و افشای توطئه‌های خلافت را عهده‌دار می‌گردد.
زینب کبری(س) را کمالاتِ بسیار بود، در جمال و سکینه و وقار، همانند خدیجه کبری بود و در عصمت و حیا، به فاطمه زهرا(س) بود. در فصاحت و بلاغت، هم چون علی مرتضی بود و در حلم و بردباری، همسان امام مجتبی(ع) و در شجاعت و قوت قلب، بسان حضرت سید الشهدا(ع).
زینب(س) در اسارت نیز از حجاب دست نکشید
یکی از اساتید حوزه و دانشگاه در رابطه با شخصیت این بانوی بزرگ اسلام گفت: قیام کربلا دو مرحله اصلی دارد که نمی‌توان هیچ یک را بدون دیگری در نظر گرفت.
حجت الاسلام عیسی عیسی‌زاده افزود: مرحله اول بحث مبارزه وجهاد است که حضرت سیدالشهدا(ع) این وظیفه را در قبال رسالت امامت به خوبی انجام دادند.
وی ادامه داد: مرحله دوم که پیام رسانی بود را حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) برعهده داشتند و البته با کسالت امام سجاد(ع) این وظیفه برعهده حضرت زینب بود.
این استاد حوزه و دانشگاه همچنین اضافه کرد: باید توجه کرد که زینب کبری بعد از جریان عاشورا و در دوران اسارت با دو خطبه آتشین خود تمام دسیسه‌های ظالمین را از بین بردند.
وی در ادامه افزود: ایشان در همان دوران اسارت نیز وظیفه خود را در قبال امام سجاد(ع) به عنوان امام زمان خود به خوبی ادا کرده و حتی دلیرانه خود را سپر بلای ایشان در مقابل جلادان بنی امیه کردند.
حجت الاسلام عیسی‌زاده گفت: این شیرزن کربلا در شام نیز با صلابت و در خطبه‌ای محکم، کفر یزید را اثبات کرده و مردم پیمان شکن شام را نیز به توبه وا داشتند.
وی ادامه داد: این خود نشان می‌دهد که حضرت زینب(س) وظیفه بیدارگری را به خوبی انجام دادند.
مدیر گروه فرهنگ نامه مرکز فرهنگ و معارف قرآن با انتقاد از شرایط موجود حجاب درجامعه اضافه کرد: زینب(س) با وجود شرایط اسارت و سختی‌های پیش رو، لحظه‌ای ازحجاب و حفظ عفت غفلت نکردند.
وی در پایان تأکید کرد: ایشان همچنین با وجود ضعف جسمانی دوران اسارت بازهم به صورت نشسته فریضه نماز شب را به جا می‌آوردند و از این منظر هم می‌توانند الگویی مناسب برای مسلمانان و شیعیان باشند.
حضرت زینب احیا کننده قیام امام حسین(ع) است
عضو هیئت علمی مرکز آموزشی و پژوهشی امام رضا(ع) نیز اظهار داشت: آنچه حضرت زینب(س) از شجاعت، قدرت، صبر و ایثار دارند همه به واسطه اتصال با امام زمانشان است.
سیده فاطمه دریاباری با بیان اینکه هرکس در مسیر صراط مستقیم قرار بگیرد و متصل به امام زمانش شود خدایی می‌شود، گفت: قدرت و استقامت حضرت زینب(س) جنبه الهی دارد و با وجود تمام ویژگی‌های عاطفی زنانه بازهم مقام خود را تا عرش بالا می برد.
وی اظهار داشت: حضرت زینب(س) به عنوان زنی افسرده و صرفا رنج کشیده در کربلا تجلی نشده‌اند و در واقع به عنوان زنی شجاع و معرفی کننده پیام امام حسین(ع) شناخته شده‌اند.
این استاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: در واقع کسی که حامی خون شهدای کربلا است، حضرت زینب(س) است و زنان و جوانان ما باید شخصیت حضرت زینب(س) را در کربلا بشناسند.
وی با انتقاد از تبلیغات منفی نسب به نگاه اسلام به زنان گفت: اسلام به دنبال خانه نشینی و انفعال زن نیست و تأکید دارد که زن با حفظ عفت و حجاب می‌تواند حضوری فعال در اجتماع داشته باشد.
دریاباری در این باره افزود: همانگونه که حضرت زینب(س) نیز نشان دادند زنان مسلمان می‌توانند با حفظ عفت خود تأثیرات عمده‌ای را در زمان حیات خود و پس از آن داشته باشند.
وی در پایان تأکید کرد: اگر در حادثه کربلا رکن اول خون سیدالشهدا(ع) باشد، قطعا رکن دوم حرکت و استقامت حضرت زینب(س) است.
حضرت زینب(س) سرانجام در پانزدهم رجب سال ۶۲ هجری با کوله باری از اندوه و غم و محنت و رنج دار فانی را وداع گفتند وآرامگاه شریف ایشان در نزدیکی دمشق، کعبه آمال عاشقان ولایت است.
حضرت زینب در دوران طفولیت در دامان پدر می‌نشست و حضرت علی(ع) با لطف و مهربانی، به او سخن گفتن می‌آموخت.
علاقه و محبت امام حسین و زینب(س) به یکدیگر در تمام مراحل زندگیشان جلوه گر است: در طفولیت، زینب جز در آغوش حسین(ع) آرام نمی‌گرفت و همواره به او چشم می‌دوخت. گویند «موقع ازدواج، زینب کبری(س) با شویش عبداللّه شرط کرد که همه روزه به او اجازه دهد تا حسین(ع) را زیارت کند و کمتر روزی بود که زینب حسین را نبیند»
بعضی از سیره نویسان هم گفته‌اند: «در هنگام ازدواجِ زینب کبری، حضرت علی(ع) با عبد اللّه شرط کرد که هرگاه حسین(ع) به سفر رفت، زینب هم اجازه داشته باشد با او مسافرت کند. عبداللّه شرط را پذیرفت و به پیمان خود همواره پایبند بود»
زینب خردسال پس از شهادت مادر، حامل رسالت او می‌شود و با حضورش، گریه‌اش، باصحبت‌ها و سخنرانی‌ها و آموزش دادن‌هایش ابلاغ پیام‌های ولایت و افشای توطئه‌های خلافت را عهده‌دار می‌گردد.
زینب کبری(س) را کمالاتِ بسیار بود، در جمال و سکینه و وقار، همانند خدیجه کبری بود و در عصمت و حیا، به فاطمه زهرا(س) بود. در فصاحت و بلاغت، هم چون علی مرتضی بود و در حلم و بردباری، همسان امام مجتبی(ع) و در شجاعت و قوت قلب، بسان حضرت سید الشهدا(ع).
یکی از اساتید حوزه و دانشگاه در رابطه با شخصیت این بانوی بزرگ اسلام گفت: قیام کربلا دو مرحله اصلی دارد که نمی‌توان هیچ یک را بدون دیگری در نظر گرفت.
حجت الاسلام عیسی عیسی‌زاده افزود: مرحله اول بحث مبارزه وجهاد است که حضرت سیدالشهدا(ع) این وظیفه را در قبال رسالت امامت به خوبی انجام دادند.
وی ادامه داد: مرحله دوم که پیام رسانی بود را حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) برعهده داشتند و البته با کسالت امام سجاد(ع) این وظیفه برعهده حضرت زینب بود.
این استاد حوزه و دانشگاه همچنین اضافه کرد: باید توجه کرد که زینب کبری بعد از جریان عاشورا و در دوران اسارت با دو خطبه آتشین خود تمام دسیسه‌های ظالمین را از بین بردند.
وی در ادامه افزود: ایشان در همان دوران اسارت نیز وظیفه خود را در قبال امام سجاد(ع) به عنوان امام زمان خود به خوبی ادا کرده و حتی دلیرانه خود را سپر بلای ایشان در مقابل جلادان بنی امیه کردند.
حجت الاسلام عیسی‌زاده گفت: این شیرزن کربلا در شام نیز با صلابت و در خطبه‌ای محکم، کفر یزید را اثبات کرده و مردم پیمان شکن شام را نیز به توبه وا داشتند.
وی ادامه داد: این خود نشان می‌دهد که حضرت زینب(س) وظیفه بیدارگری را به خوبی انجام دادند.
مدیر گروه فرهنگ نامه مرکز فرهنگ و معارف قرآن با انتقاد از شرایط موجود حجاب درجامعه اضافه کرد: زینب(س) با وجود شرایط اسارت و سختی‌های پیش رو، لحظه‌ای ازحجاب و حفظ عفت غفلت نکردند.
وی در پایان تأکید کرد: ایشان همچنین با وجود ضعف جسمانی دوران اسارت بازهم به صورت نشسته فریضه نماز شب را به جا می‌آوردند و از این منظر هم می‌توانند الگویی مناسب برای مسلمانان و شیعیان باشند.
عضو هیئت علمی مرکز آموزشی و پژوهشی امام رضا(ع) نیز اظهار داشت: آنچه حضرت زینب(س) از شجاعت، قدرت، صبر و ایثار دارند همه به واسطه اتصال با امام زمانشان است.
سیده فاطمه دریاباری با بیان اینکه هرکس در مسیر صراط مستقیم قرار بگیرد و متصل به امام زمانش شود خدایی می‌شود، گفت: قدرت و استقامت حضرت زینب(س) جنبه الهی دارد و با وجود تمام ویژگی‌های عاطفی زنانه بازهم مقام خود را تا عرش بالا می برد.
وی اظهار داشت: حضرت زینب(س) به عنوان زنی افسرده و صرفا رنج کشیده در کربلا تجلی نشده‌اند و در واقع به عنوان زنی شجاع و معرفی کننده پیام امام حسین(ع) شناخته شده‌اند.
این استاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: در واقع کسی که حامی خون شهدای کربلا است، حضرت زینب(س) است و زنان و جوانان ما باید شخصیت حضرت زینب(س) را در کربلا بشناسند.
وی با انتقاد از تبلیغات منفی نسب به نگاه اسلام به زنان گفت: اسلام به دنبال خانه نشینی و انفعال زن نیست و تأکید دارد که زن با حفظ عفت و حجاب می‌تواند حضوری فعال در اجتماع داشته باشد.
دریاباری در این باره افزود: همانگونه که حضرت زینب(س) نیز نشان دادند زنان مسلمان می‌توانند با حفظ عفت خود تأثیرات عمده‌ای را در زمان حیات خود و پس از آن داشته باشند.
وی در پایان تأکید کرد: اگر در حادثه کربلا رکن اول خون سیدالشهدا(ع) باشد، قطعا رکن دوم حرکت و استقامت حضرت زینب(س) است.
حضرت زینب(س) سرانجام در پانزدهم رجب سال ۶۲ هجری با کوله باری از اندوه و غم و محنت و رنج دار فانی را وداع گفتند وآرامگاه شریف ایشان در نزدیکی دمشق، کعبه آمال عاشقان ولایت است.
- نویسنده :
- منبع : مهر
https://19dey.com/news/33688
