سرمقاله روزنامه ۱۹ دی شماره ۳۳۷۳ مورخه پنجم اسفندماه ۱۴۰۰ با عنوان «تصویب طرح صیانت؛ شلیک به اینترنت» به قلم محمد رهبری بدین شرح است:
طرح صیانت بعد از ۷ ماه کشمکش و اعتراض میلیونی شهروندان به آن، امروز در مجلس به تصویب رسید. طراحان طرح زمان مناسبی را برای تصویب طرح انتخاب کردند چرا که تصویب آن در این مقطع زمانی می‌تواند کمترین اعتراض را پس از تصویب به دنبال داشته باشد زیرا:
1. با توجه به نزدیکی توافق بر سر مسئله هسته‌ای و رفع تحریم‌ها در روزهای آتی، طراحان این طرح امید دارند که این توافق اثر منفی این مصوبه را در ذهن مردم کمرنگ کند تا چندان اعتراض دامنه‌داری به آن شکل نگیرد.
2. پایان سال و سرشلوغی ِمردم، زمان مناسبی برای تصویب طرح صیانت برای طراحانش است چرا که در این مقطع زمانی، مردم مشغله‌های فراوانی داشته و به زعم طراحان، شاید کمتر به این طرح اعتراض کنند؛ خصوصاً که با تعطیلات پایان سال عملاً توجهات به موضوعات دیگری معطوف خواهد شد.
3. تحولات سیاسی داخلی و بین‌المللی نظیر حمله روسیه به اوکراین می‌تواند بهانه‌ای برای انحراف از این بحث باشد.
4. مخالفان این طرح در مجلس مشغول بررسی بودجه بوده‌اند و کمترین مقاومتی برای تصویب آن در داخل خود مجلس شکل گرفت. یکی از اعضای کمیسیون مشترک طرح صیانت در همین راستا گفته بود «ما در حال بررسی بودجه هستیم و حواسمان به پیشنهادات بودجه و گزارش تلفیق است و نمی‌توانیم در عرض ۴۵ دقیقه برای طرحی با این اهمیت جمع شده و تصمیم‌گیری کنیم».
در حالی که اگر این طرح یک ماه قبل و یا بعد از تعطیلات نوروز تصویب می‌شد، شرایط اجتماعی در مواجهه با این مصوبه کاملاً متفاوت از امروز می‌توانست باشد؛ اما با تصویب این طرح به زبان ساده چه اتفاقی خواهد افتاد؟
1. ابزارهای ارتباطی میان مردم آن هم در شرایط همه‌گیری کرونا، بیش از پیش مختل خواهد شد.
2. آزادی مردم در استفاده از ابزارهای فناورانه بیش از پیش نقض خواهد شد.
3. دسترسی به فیلترشکن‌ها دشوارتر خواهد شد و ممکن است دسترسی به تلگرام و توئیتری که از طریق آن همین متن‌های اعتراضی نوشته می‌شود بیش از پیش مختل شود.
4. برای اینستاگرام که محل تفریح، ارتباطات و کسب درآمد میلیون‌ها ایرانی است ممکن است محدودیت‌های جدّی ایجاد شود.
5. سازوکارهای فساد برانگیز به اسم حمایت از پیام‌رسان‌های داخلی و صیانت از کاربران فضای مجازی، شکل خواهد گرفت و برخی افراد و گروه‌های خاص از این امر منتفع خواهند شد.
6. کسب‌وکارهای اینترنتی ضربه خواهند خورد و ریسک سرمایه‌گذاری بر بستر اینترنت افزایش می‌یابد.
7. نظارت بر رفتار کاربران تشدید خواهد شد که همین امر منجر به کاهش بیشتر آزادی‌های سیاسی و اجتماعی آن‌ها منجر می‌شود.
8. کمیته‌ای انتصابی برای اینترنت تصمیم خواهد گرفت که هر وقت بخواهند اینترنت را مدیریت کنند می‌توانند با مبنای قانونی اینترنت را قطع و وصل کنند و یا سرعت و پهنای باندش را کم یا زیاد کنند و همه این کارها به اسم قانون انجام خواهد شد.
اکنون فقط باید امید داشت که گلوله شلیک شده به سمت اینترنت در فرایند اجرا، به هدف نخورد و در فرایند اجرا، متوقف و یا منحرف شود. امیدی که در شرایط فعلی واهی به‌نظر می‌رسد.
طرح صیانت بعد از ۷ ماه کشمکش و اعتراض میلیونی شهروندان به آن، امروز در مجلس به تصویب رسید. طراحان طرح زمان مناسبی را برای تصویب طرح انتخاب کردند چرا که تصویب آن در این مقطع زمانی می‌تواند کمترین اعتراض را پس از تصویب به دنبال داشته باشد زیرا:
1. با توجه به نزدیکی توافق بر سر مسئله هسته‌ای و رفع تحریم‌ها در روزهای آتی، طراحان این طرح امید دارند که این توافق اثر منفی این مصوبه را در ذهن مردم کمرنگ کند تا چندان اعتراض دامنه‌داری به آن شکل نگیرد.
2. پایان سال و سرشلوغی ِمردم، زمان مناسبی برای تصویب طرح صیانت برای طراحانش است چرا که در این مقطع زمانی، مردم مشغله‌های فراوانی داشته و به زعم طراحان، شاید کمتر به این طرح اعتراض کنند؛ خصوصاً که با تعطیلات پایان سال عملاً توجهات به موضوعات دیگری معطوف خواهد شد.
3. تحولات سیاسی داخلی و بین‌المللی نظیر حمله روسیه به اوکراین می‌تواند بهانه‌ای برای انحراف از این بحث باشد.
4. مخالفان این طرح در مجلس مشغول بررسی بودجه بوده‌اند و کمترین مقاومتی برای تصویب آن در داخل خود مجلس شکل گرفت. یکی از اعضای کمیسیون مشترک طرح صیانت در همین راستا گفته بود «ما در حال بررسی بودجه هستیم و حواسمان به پیشنهادات بودجه و گزارش تلفیق است و نمی‌توانیم در عرض ۴۵ دقیقه برای طرحی با این اهمیت جمع شده و تصمیم‌گیری کنیم».
در حالی که اگر این طرح یک ماه قبل و یا بعد از تعطیلات نوروز تصویب می‌شد، شرایط اجتماعی در مواجهه با این مصوبه کاملاً متفاوت از امروز می‌توانست باشد؛ اما با تصویب این طرح به زبان ساده چه اتفاقی خواهد افتاد؟
1. ابزارهای ارتباطی میان مردم آن هم در شرایط همه‌گیری کرونا، بیش از پیش مختل خواهد شد.
2. آزادی مردم در استفاده از ابزارهای فناورانه بیش از پیش نقض خواهد شد.
3. دسترسی به فیلترشکن‌ها دشوارتر خواهد شد و ممکن است دسترسی به تلگرام و توئیتری که از طریق آن همین متن‌های اعتراضی نوشته می‌شود بیش از پیش مختل شود.
4. برای اینستاگرام که محل تفریح، ارتباطات و کسب درآمد میلیون‌ها ایرانی است ممکن است محدودیت‌های جدّی ایجاد شود.
5. سازوکارهای فساد برانگیز به اسم حمایت از پیام‌رسان‌های داخلی و صیانت از کاربران فضای مجازی، شکل خواهد گرفت و برخی افراد و گروه‌های خاص از این امر منتفع خواهند شد.
6. کسب‌وکارهای اینترنتی ضربه خواهند خورد و ریسک سرمایه‌گذاری بر بستر اینترنت افزایش می‌یابد.
7. نظارت بر رفتار کاربران تشدید خواهد شد که همین امر منجر به کاهش بیشتر آزادی‌های سیاسی و اجتماعی آن‌ها منجر می‌شود.
8. کمیته‌ای انتصابی برای اینترنت تصمیم خواهد گرفت که هر وقت بخواهند اینترنت را مدیریت کنند می‌توانند با مبنای قانونی اینترنت را قطع و وصل کنند و یا سرعت و پهنای باندش را کم یا زیاد کنند و همه این کارها به اسم قانون انجام خواهد شد.
اکنون فقط باید امید داشت که گلوله شلیک شده به سمت اینترنت در فرایند اجرا، به هدف نخورد و در فرایند اجرا، متوقف و یا منحرف شود. امیدی که در شرایط فعلی واهی به‌نظر می‌رسد.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/34322
