حذف امام و سکوت مرگبار به اصطلاح انقلابیون

سرمقاله روزنامه ۱۹ دی شماره ۳۴۱۳ مورخه یازدهم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ با عنوان «حذف امام و سکوت مرگبار به اصطلاح انقلابیون» به قلم رضا صدرایی بدین شرح است:

حذف عکس امام خمینی از دفتر رئیس جمهور و مراسم راهپیمایی روز قدس اصفهان موجب ناراحتی و اندوه دوستداران امام مهربانی‌ها خمینی کبیر شد. این اقدام ضد انقلابی که ساده اندیشی است تصور شود عامدانه نبوده است، حتی موجب تعجب سخنگوی دولت شد. وی در توئیتی خطاب به مسئولین مستقر در ساختمان نهاد ریاست جمهوری نوشت: این انقلاب بی نام خمینی در هیچ جای جهان شناخته شده نیست.
حذف عکس امام از رسمی‌ترین مراکز کشور در حالی است که رسانه‌های مدعی انقلابی‌گری. تریبون داران سینه‌چاک و آماده تظاهرات به سکوتی مرگبار در قبال این حادثه فرو رفته‌اند. گویی که اصلاً از اول با نام امام خمینی بیگانه بوده‌اند. در این ارتباط پایگاه خبری جماران نوشت: بی‌تفاوتی مرگ بار رسانه‌های ارزشی در مقابل این اتفاق مهم است. واقعاً این جماعت یک بار با خدای خود خلوت کنند و ببینند که اگر این اتفاق در دولت روحانی واقع شده بود چه می‌کردند؟ و یا اگر به صورت دیگری این مطلب واقع می‌شد و مثلاً در مراسمی که روحانی برگزار می‌کرد، عکس رهبر معظم انقلاب فراموش می‌شد، چه فریادها که سر نمی‌دادند؟ امیدوارم این جماعت نه در مقابل روح امام و ارواح شهدا که حداقل برای وجدان خود جواب داشته باشند.
متأسفانه در سال‌های اخیر حذف عکس امام در مناسبت‌های مختلف واقع شده است و حتی در بیانیه بیست و دوم بهمن چند سال قبل نام امام خمینی از قلم افتاده بود. واقعاً آیا می‌توان باور کرد که همه این حذف‌ها از سر اشتباه و نسیان است؟ پس چرا یک بار این نسیان درباره عکس‌های دیگر اتفاق نمی‌افتد؟
تردید نکنید که جریانی عامدانه در صدد عادی سازی این عمل است؛ و الا مگر می‌شود مسئول مربوطه در ریاست جمهوری و یا در شهرداری اصفهان تا آن اندازه از عقل و شعور بی بهره باشد که نداند عکس امام باید در مراسم‌های رسمی موجود باشد؟
سجاد عابدی از فعالان رسانه‌ای هم در توئیتی با اشاره به حذف عکس امام از میدان نقش جهان اصفهان و نصب عکس رئیس به جای آن نوشت: ممنون از نیروهای انقلابی اصفهان که خودتان را به مردم نشان می‌دهید.
روزنامه جمهوری اسلامی در واکنش به حذف تصویر امام در دیدار رسمی رئیسی نوشت: «این انقلاب بی‌نام خمینی در هیچ جای جهان شناخته شده نیست» این جمله راهبردی را رهبر انقلاب سال‌ها قبل به زبان آوردند تا تبیینی باشد بر شخصیت بی‌مانند امام خمینی در نگاه و کلام ایشان.
اما برخی این عظمت مجسم را از یاد می‌برند. سرود می‌سازند، به فرمانده سلام می‌کنند اما خمینی بزرگ را از یاد می‌برند. حرفی نیست شاید کلمات و بیانشان را شایستگی نام بردن از آن «عزیزِ یگانه» نیست؛ اما وقتی کار به نادیده گرفتنِ پروتکل‌های رسمی می‌رسد و عکس امام از برخی دیدارهای رسمی برخی حضرات، حذف می‌شود را چه باید گفت؟ وقتی برخی آقایان- که بود و نبودشان بسته به انقلاب خمینی است- در مراسمی می‌نشینند که عکس امام نیست چه باید پرسید؟
شاید بتوان گفت غفلت بوده است و عمدی - ان‌شاالله - در کار نیست؛ اما وقتی در فلان کلانشهر، عکسِ امام نیست و جایی که باید باشد، عکس یک نفر دیگر است نمی‌شود حرفی از سهو و فراموشی به میان آورد آن هم در روز قدس!
فراموشی زاویه ایجاد کردن است و این کارها عمیق کردن یک دره و فعال کردن یک گسل. اگر امروز جلویش را نگیریم، فردا ممکن است خیلی اتفاقات بیفتد.
خدا نیاورد روزی را که تصور خمینی زدایی - از انقلابی که بی‌نام او در هیچ کجای جهان شناخته شده نیست - در ذهن برخی‌ها جا باز کند. خدا نکند غفلت‌ها دامن به تعمد بگشاید. خدا نکند - به هر نیتی - برخی‌ها به خود اجازه دهند عادی شدن این رفتار را.