حذف ارز ترجیحی عامل تورم تاریخی

 سرمقاله روزنامه ۱۹ دی شماره ۳۴۵۵ مورخه ۴ تیرماه ۱۴۰۱ با عنوان «حذف ارز ترجیحی عامل تورم تاریخی» به قلم رضا صدرایی بدین شرح است:

تقریباً یک ماه پس از حذف ارز ترجیحی، حالا گزارش جدید مرکز آمار از اثرات ویران‌کننده تورمی این اقدام خبر می‌دهد. آن‌گونه که این گزارش نشان می‌دهد نرخ تورم نقطه‌ای خردادماه ۱۴۰۱ در مقایسه با ماه قبل ۱۳,۲ واحد درصد افزایش یافته است. در عین حال نرخ تورم نقطه‌ای در خردادماه ۱۴۰۱ به عدد ۵۲,۵ درصد رسیده که در تاریخ ایران بی‌سابقه است. این عدد به معنای آن است که خانوارهای کشور به‌طور میانگین ۵۲.۵ درصد بیشتر از خرداد ۱۴۰۰ برای خرید یک «مجموعه کالاها و خدمات یکسان» هزینه کرده‌اند.
 این گزارش این علامت را می‌دهد که این اتفاقی که در اردیبهشت‌ماه رخ داده بی‌سابقه است؛ یعنی التهاب در بازار دارایی‌ها و بازار کالا و خدمات همزمان شده است، به گونه‌ای که در بازار دارایی‌ها قیمت دلار از حدود ۲۵ هزار تومان ابتدای سال به ۳۲ هزار تومان رسیده و حدود ۳۰ درصد نرخ دلار رشد کرده که اثرش را روی مسکن، طلا، سکه، خودرو و بازار سرمایه گذاشته است، اما در بازار کالا و خدمات تصمیمی که در خصوص ساماندهی نرخ ارز ۴۲۰۰ تومانی گرفته شد این بازار را ملتهب کرد.
مجلس می‌گوید مشکلات کنونی به من ربطی ندارد، دولت انقلابی هم که مدام می‌گوید بانیان وضع موجود دولت قبل هستند، اما بالاخره تا کجا و کی این بازی و فشار به معیشت و آینده مردم ادامه خواهد داشت؟ قرار بود تنها ۴ قلم کالا گران شود اما آیا آقای رئیسی و دیگر مسئولان دولت می‌توانند کالایی را اشاره کنند که در ماه‌های اخیر گران نشده است؟
بد نیست آقای رئیسی که مدعی ارتباط گسترده با مردم است به میان تجمع‌های اعتراضی بازنشستگان، معلمان و کارگران که از قشرهای زحمتکش و تحت فشار شدید جامعه هستند، حضور پیدا کند و ببیند خواسته‌ها و مطالبات آنها چیست که این روزهای داغ در خیابان‌ها فریادشان از گرانی و فشارهای اقتصادی بلند است...
به نظر می‌رسد که بدون احیای برجام و با وجود ادامه تحریم‌ها و با این سیاست‌های اقتصادی دولت احتمالاً باید منتظر ثبت رکوردهای جدیدی در فشار اقتصادی به مردم باشیم.