میلر با رویکرد به ژورنالیسم تحقیقی، شواهد و مدارک را بررسی کرده و حتی تا نزدیک خطوط مقدم جنگ استان دونتسک در اوکراین حضور میدانی داشته تا با دقت و بر اساس واقعیت مسائل را گزارش کند. بنابراین وی هم یک پژوهشگر است هم یک فعال رسانه اما چرا سازمانهای نئونازی و مسلحین مورد حمایت دولت اوکراین قصد کشتن وی را دارند؟
میلر، ماه گذشته در گزارشی فاش کرد که «ارتش اوکراین غیرنظامیان را در مناطق اطراف دونتسک گلولهباران میکند و در عین حال ارتش روسیه را به جنایات متهم میکند.»این خبرنگار پرستیوی که به خاطر گزارشهای افشاگرانه در شرق اوکراین مشهور است میگوید: «حقیقت ناراحتکننده این است که [دولت] اوکراین در حال کشتن غیرنظامیان خود است، همانطور که در ۸ سال گذشته این کار را انجام داده است.»
میلر به تدریج متوجه یک نکته هولناک دیگر هم شد؛ وی دریافت افرادی که اقدامات ارتش اوکراین علیه غیرنظامیان هموطن خود را اطلاعرسانی میکنند هم ترور میشوند.
گروههای نئونازی فهرستی از خبرنگاران و غیرنظامیانی که درباره جنایات آنها اطلاعرسانی میکنند تهیه کردند و هر کدام را بتوانند به قتل میرسانند چه روزنامهنگار باشند و چه شاهدانی طرف مصاحبه. آنها نمیخواهند از آنچه بر سر مردم غیرنظامی شرق اوکراین میآورند، کسی آگاهی یابد. وی در این مورد شروع به پژوهش کرد و در نهایت شگفتی نام خود را هم در این لیست ترور یافت.
میلر معتقد است: «دولت اوکراین، دولتهای غربی و سازمان ملل میتوانند برای پایان دادن به خشونت نئونازیها علیه غیرنظامیان شرق آن کشور اقدام کنند و به قتل افرادی که نامشان در این فهرست است پایان دهند اما اقدامی انجام نمیشود»
واقعیت این است که سازمانهای نئونازی و گروه های ترور وابسته دولت کییف که مورد حمایت و آموزش نیروهای ناتو قرار دارند از سالها قبل برای پاکسازی نژادی و نیز قتل و غارت غیرنظامیان در شرق اوکراین فعالیت داشته و همچنان به این جنایتها ادامه میدهند اما مردم جهان با این فجایع آشنا نیستند.
رسانههای غربی فقط آنچه را بیان میکنند که به سود دولتهای ناتو است نه حقیقت ماجرایی که یک سر آن مردم عادیاند و سر دیگر افراطیهای مسلح مورد حمایت دولتهای ناتو.
نورافکن به جنایاتی که ۸ سال در سکوت انجام شد
از زمان سقوط دولت یانکوویچ در کییف پایتخت اوکراین در سال ۲۰۱۴ تاکنون، گروههای نئونازی های اوکراینی به روس تباران و حتی اوکراینیهایی که با آنها به هر دلیل مخالف بودند حمله میکنند و این خشونت بیرحمانه و غیرقابل قبول هر روز تشدید میشود.
از ۸ سال قبل تا پیش از جنگ روسیه و اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، تنها در دو استان دونتسک و لوهانسک در حدود ۱۶ هزار نفر تا ۳۰ هزار نفر از غیرنظامیان روستبار یا روسزبان توسط نئونازیهای مورد حمایت دولت کییف کشته شدند و این غیر از حملات نئونازیهای اوکراینی موسوم به گردانهای آزوف به مردم عادی در شهرهای خارکیف و اودسا بوده است.
کشتار فقط درباره روستباران نیست بلکه هر شخصی که حاضر به همکاری با گروههای نئونازی نباشد یا آنچه آنها میخواهند تحویل ندهد به قربانی این گروهها تبدیل میشود. برای مثال مخالفان جنگ یا آنها که حاضر نیستند اسلحه به دست بگیرند حتی اگر ۱۰۰ درصد اوکراینی خالص باشند باز هم مشمول شکنجه و یا قتل می شوند. این گروه های جنایتکار در قاچاق مواد مخدر هم دست دارند.
طبعاً رسانههای غربی به این موارد توجه نمیکنند و تمایلی هم ندارند رسانههای دیگر کشورها به این جنایات که ناتو زمینه سازش بوده است، اشارهای کنند تا بتوانند چهره مظلوم از ارتش اوکراین به جهان مخابره کنند. آنها ملت اوکراین از هر نژاد و زبان که باشند را به قربانی جنگ و ترور و جنایتهای سازمان یافته تبدیل کردند تا به رقابت خود با روسیه ادامه دهند و کمترین توجهی به آنچه بر سر مردم اوکراین می آمده ندارند.
اما رسانههای حقیقتگرا مانند پرستیوی به دنبال کشف واقعیت از میان انبوه تبلیغاتاند و نکات تاریک جنگ اوکراین مانند اقدامات نئونازیها نمیتواند از نظر این رسانهها دور بماند.
واقعیت تلخ و منزجرکننده این است که حکومتهای غربی از طریق سازمانهای امنیتی یا گروههای افراطی دست به ترور روزنامهنگارانی میزنند که آنها را مانع تحقق منافع خود میدانند اما آنچه بسیار وقیحانه است اینکه این روش حذف هدفمند را اکنون در اوکراین از قبل اعلام و به نوعی به آن افتخار هم میکنند. دولت اوکراین مفتخر است که خبرنگاران و غیرنظامیان را در لیست قتل قرار میدهد و با خونسردی و به راحتی آنها را ترور میکند اما خود را مظلوم جنگ روسیه میداند.
جانی میلر تنها خبرنگار از یک شبکه انگلیسیزبان در اوکراین است که توانسته گزارشهایی به دور از هرگونه جهتگیری را از درگیریها در این کشور تهیه کند.
- نویسنده :
- منبع :