گرمای زمین رکورد ۷۰۰۰ ساله را شکست

به گزارش ارث، حلقه‌های درختان یکی از بهترین آرشیوهای طبیعی از شرایط رشد گذشته محسوب می‌شوند زیرا درختان به عوامل آب‌وهوایی محلی مانند بارش و دما حساس هستند. در سال‌های گرم و مرطوب، حلقه‌های رشد درخت معمولاً پهن‌تر می‌شوند در حالی که در سال‌های سرد و خشک باریک‌تر هستند.
درختانی که در اقلیم زیرشُمالگانی رشد می‌کنند معمولاً نسبت به تغییرات دما حساس‌تر هستند و اگر تطابق آماری خوبی بین رشد درختان اخیر و رکوردهای دما وجود داشته باشد، می‌توان از عرض حلقه‌های درختان کهن برای تخمین دمای گذشته استفاده کرد.
دانشمندان مؤسسه بوم‌شناسی گیاهی و جانوری آکادمی علوم روسیه (RAS) و دانشگاه فدرال اورال (UrFU) به منطقه شبه جزیره یامال، شمال غربی سیبری سفر کرده و بررسی‌هایی را در ۴۰ سال گذشته بر روی نیمه سنگواره ها انجام داده‌اند.
استپان شیاتوف، یکی از پیشگامان دندروکرونولوژی در روسیه، اولین کسی بود که ارزش درختان باستانی یافت شده در این منطقه را تشخیص داد و شروع به جمع‌آوری سیستماتیک نمونه کرد.
از آن زمان تاکنون، بیش از ۵۰۰۰ نمونه از تنه درختان باستانی توسط محققان مؤسسه بوم‌شناسی گیاهی و جانوری آکادمی علوم روسیه جمع‌آوری شده است و محققان قادر به بازسازی و توصیف دمای تابستان در طول ۷۶۳۸ سال گذشته شدند.
اکنون طولانی‌ترین گاهشماری حلقه درختی موجود در مناطق قطبی است.
نتایج بررسی‌ها نشان داد که در حال حاضر، شمال غربی سیبری گرم‌ترین تابستان خود را در ۷۰۰۰ سال گذشته تجربه می‌کند. در حالی که برای چندین هزار سال دمای منطقه از یک الگوی خنک‌کننده عمومی پیروی می‌کرد، در قرن نوزدهم یک تغییر ناگهانی رخ داد و دما به سرعت شروع به افزایش کرد.
به دلیل تغییرات در مدار زمین، انتظار می‌رفت طی هشت تا ۹ هزاره گذشته، انرژی خورشیدی تابستانی و در نتیجه دما، پیوسته، آهسته و تدریجی کاهش یابد.
راشیت هانتمیروف، محقق برجسته می‌گوید: با این حال، همان‌طور که درختان در حال رشد در یامال ثبت کرده‌اند، این روند خنک‌کننده در اواسط قرن نوزدهم، زمانی که دما بسیار سریع شروع به افزایش کرد و به بالاترین مقدار در دهه‌های اخیر رسید، متوقف شد.
محققان این تحقیق مطمئن هستند که فعالیت‌های انسانی نه تنها بر تغییرات آب‌وهوایی تأثیر گذاشته بلکه به عامل اصلی آن، حداقل برای شمال غربی سیبری تبدیل شده است.
آنها قصد دارند به تحقیقات در مورد بازسازی آب‌وهوا بر اساس حلقه درختی در این منطقه ادامه دهند زیرا بقایای درختان حتی قدیمی‌تر که شاید قدمت آن به ۲۰۰۰ سال قبل بازمی‌گردد، هنوز در شبه جزیره یامال وجود دارد.
آنان بیان کردند که بقایای چنین درختانی که هزاران سال پیش می‌زیسته‌اند، درکی از گذشته ارائه می‌دهند که بهترین پایه برای ارزیابی آینده است.
نتایج این تحلیل در مجله Nature Communications منتشر شده است.