سرمقاله روزنامه ۱۹ دی شماره ۳۵۴۱ مورخه 21 مهرماه ۱۴۰۱ با عنوان «مدارا با مردم توصیه مهم پیامبر(ص)» بدین شرح است:
پیامبر اکرم(ص) چونان شمع فروزانی برای هدایت و نجات آدمیان مبعوث شد. آن وجود سراسر اخلاق، گل سرخ توحیدی بود که در کویر شرک برآمد و اهتمام ورزید تا در پرتو آنچه بدو وحی میشد و بر مبنای اخلاق نیک، سبک زیست اخلاقی و راه به سوی گلستان توحید و زندگی ایمانی را بر همگان هموار سازد. آن حضرت بدین منظور مبعوث شد و فرمان یافت برای هدایت و نجات آدمیان با شفقت تمام، مسئولیت خویش پیش بَرَد.
رسول خدا(ص) با رحمت و محبت و رفق و مدارا رسالت خود را پیش برد و این امر در تحوّل انسان و جامعه به سوی کمال و اصلاحات اجتماعیای که پیامبر مأمور بدان بود نقشی کلیدی داشت. به همین سبب آن وجود گرامی، برای تحقق رسالت خویش مأمور به رحمت و محبت و رفق و مدارا بود، چنان که خود فرمود: «أَمَرَنِی رَبِّی بِمُدَارَاةِ النَّاسِ کَمَا أَمَرَنِی بِتَبْلِیغِ الرِّسَالَةِ.» (مشکاة الانوار، رضی الدین طبرسی، ص ۱۷۸) پروردگارم مرا به مدارا با مردم فرمان داد، همان گونه که مرا به تبلیغ رسالت فرمان داد.
اگر رحمت و محبت و رفق و مدارای پیامبر نبود، اساساً دلی نرم نمیگشت، راهی به جان مردمان برده نمیشد و فرصت هدایت حاصل نمیگشت و سدّ سکندری میان او و مردم حجاب میگردید و زمینه اصلاح اجتماعی را نیز مسدود میساخت.
پیامبر(ص) در راه هدایت مردم از شکیبایی شگفتی بهره برد. او هرگز به سبب، دشنامها و آزارها از کوره در نرفت، کسی را نفرین نکرد و در رسالت خویش کوتاهی نورزید و تلاش برای نجات آن مردم فرو رفته در جاهلیت را رها نکرد. مُنیب شاهد صحنهای دردناک و در عین حال پر عظمت از زندگی و رسالت پیامبر بوده که آن را چنین گزارش کرده است:
چه خوب میشد اگر همه به ویژه مسئولان وحکمرانان به واژههای ثبت شده روی تقویم عمیق و با چشم جان نگاه میکردند و این دو واژه چاپ شده روی ورق، تلنگری به آنها میزد؛۱۷ ربیع الاول روز اخلاق و مهرورزی. چه زیبا روزی برای این واژهها انتخاب شده است. روز ولادت دو استاد اخلاق و مهرورزی عالم، حضرت رسول اکرم(ص) و حضرت امام جعفر صادق(ع).
پیامبر اکرم(ص) چونان شمع فروزانی برای هدایت و نجات آدمیان مبعوث شد. آن وجود سراسر اخلاق، گل سرخ توحیدی بود که در کویر شرک برآمد و اهتمام ورزید تا در پرتو آنچه بدو وحی میشد و بر مبنای اخلاق نیک، سبک زیست اخلاقی و راه به سوی گلستان توحید و زندگی ایمانی را بر همگان هموار سازد. آن حضرت بدین منظور مبعوث شد و فرمان یافت برای هدایت و نجات آدمیان با شفقت تمام، مسئولیت خویش پیش بَرَد.
رسول خدا(ص) با رحمت و محبت و رفق و مدارا رسالت خود را پیش برد و این امر در تحوّل انسان و جامعه به سوی کمال و اصلاحات اجتماعیای که پیامبر مأمور بدان بود نقشی کلیدی داشت. به همین سبب آن وجود گرامی، برای تحقق رسالت خویش مأمور به رحمت و محبت و رفق و مدارا بود، چنان که خود فرمود: «أَمَرَنِی رَبِّی بِمُدَارَاةِ النَّاسِ کَمَا أَمَرَنِی بِتَبْلِیغِ الرِّسَالَةِ.» (مشکاة الانوار، رضی الدین طبرسی، ص ۱۷۸) پروردگارم مرا به مدارا با مردم فرمان داد، همان گونه که مرا به تبلیغ رسالت فرمان داد.
اگر رحمت و محبت و رفق و مدارای پیامبر نبود، اساساً دلی نرم نمیگشت، راهی به جان مردمان برده نمیشد و فرصت هدایت حاصل نمیگشت و سدّ سکندری میان او و مردم حجاب میگردید و زمینه اصلاح اجتماعی را نیز مسدود میساخت.
پیامبر(ص) در راه هدایت مردم از شکیبایی شگفتی بهره برد. او هرگز به سبب، دشنامها و آزارها از کوره در نرفت، کسی را نفرین نکرد و در رسالت خویش کوتاهی نورزید و تلاش برای نجات آن مردم فرو رفته در جاهلیت را رها نکرد. مُنیب شاهد صحنهای دردناک و در عین حال پر عظمت از زندگی و رسالت پیامبر بوده که آن را چنین گزارش کرده است:
چه خوب میشد اگر همه به ویژه مسئولان وحکمرانان به واژههای ثبت شده روی تقویم عمیق و با چشم جان نگاه میکردند و این دو واژه چاپ شده روی ورق، تلنگری به آنها میزد؛۱۷ ربیع الاول روز اخلاق و مهرورزی. چه زیبا روزی برای این واژهها انتخاب شده است. روز ولادت دو استاد اخلاق و مهرورزی عالم، حضرت رسول اکرم(ص) و حضرت امام جعفر صادق(ع).
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/48217