سرمقاله روزنامه ۱۹ دی شماره ۳۵۵۱ مورخه سوم آبانماه ۱۴۰۱ با عنوان «خطای بزرگ این دولت» به قلم رضا صدرایی بدین شرح است:
در سراسر جهان، دولتها موظف هستند که از مردم در برابر هزینههای مالی سلامت محافظت کنند، یعنی این وظیفه ذاتی دولتها و نظامهای سلامت کارآمد و پویاست که در هر شرایط اقتصادی، نگذارند جامعه از مسیر مراقبتهای سلامت، آسیب جدی ببیند. از همینرو یک تأمین مالی عادلانه باید در نظام سلامت وجود داشته باشد و بر اساس توان پرداخت اقشار مختلف مردم پایهگذاری شود
این روزها اکثر مسئولان متفقالقول در رسانهها اعلام میکنند که هزینههای دارو و درمان افزایش پیدا نخواهد کرد، اما چندی پیش رئیس سازمان نظام پزشکی اعلام کرد ۷۰ درصد هزینههای درمانی از جیب مردم خارج میشود... در حالی که میانگین جهانی پرداخت هزینههای درمانی از جیب مردم رقم ۱۸.۱ درصد است. در کشورهایی مانند مقدونیه، تونس و حتی کشورهای اطراف ایران مثلاً عمان، آنها وضعیت بسیار بهتری در دنیا دارند و عمان نزدیک ۶.۵ درصد (یکی از کمترین نرخهای دنیا)، کویت ۱۲ درصد، ترکیه حدود ۱۷ درصد، عربستان ۱۶.۵ درصد است، ولی کشوری مانند عراق ۵۰.۱ درصد است؛ لبنان که شرایط اقتصادی مناسبی ندارد، ۳۱ تا ۳۳.۵ درصد اعلام شده است. حتی در امریکا که از نظر کارشناسان، نظام سلامت، کارآمدی مناسب ندارد، چون پول بسیار زیادی هزینه میشود، این رقم، ۱۱.۳ درصد است. متأسفانه ما اصلاً وضع خوبی در حوزه پرداخت از جیب مردم نداریم و این نشان میدهد که مردم چه شرایط سختی را پشت سر میگذارند و چه هزینههای سنگینی بر دوش آنهاست.
در ابن ارتباط دکتر محمد اکبری، اقتصاددان حوزه سلامت میگوید: یکی از اقدامات «بد» این دولت که به مرور زمان باعث مصیبت شده و میشود (من کلمه مصیبت را مناسب این میدانم) حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی برای کالاهای اساسی و واردات دارو بود. حذف این ارز در اقتصاد ایران ضربه مهلکی به مردم وارد کرد. ما هر اقدام اقتصادی که میخواهیم انجام دهیم باید Cost-Benefit (هزینه- فایده) آن را بررسی کنیم و بر چگونگی تأثیر آن اقدام و سیاست بر بازتوزیع درآمد عمیقاً مداقه کنیم.
در سراسر جهان، دولتها موظف هستند که از مردم در برابر هزینههای مالی سلامت محافظت کنند، یعنی این وظیفه ذاتی دولتها و نظامهای سلامت کارآمد و پویاست که در هر شرایط اقتصادی، نگذارند جامعه از مسیر مراقبتهای سلامت، آسیب جدی ببیند. از همینرو یک تأمین مالی عادلانه باید در نظام سلامت وجود داشته باشد و بر اساس توان پرداخت اقشار مختلف مردم پایهگذاری شود
این روزها اکثر مسئولان متفقالقول در رسانهها اعلام میکنند که هزینههای دارو و درمان افزایش پیدا نخواهد کرد، اما چندی پیش رئیس سازمان نظام پزشکی اعلام کرد ۷۰ درصد هزینههای درمانی از جیب مردم خارج میشود... در حالی که میانگین جهانی پرداخت هزینههای درمانی از جیب مردم رقم ۱۸.۱ درصد است. در کشورهایی مانند مقدونیه، تونس و حتی کشورهای اطراف ایران مثلاً عمان، آنها وضعیت بسیار بهتری در دنیا دارند و عمان نزدیک ۶.۵ درصد (یکی از کمترین نرخهای دنیا)، کویت ۱۲ درصد، ترکیه حدود ۱۷ درصد، عربستان ۱۶.۵ درصد است، ولی کشوری مانند عراق ۵۰.۱ درصد است؛ لبنان که شرایط اقتصادی مناسبی ندارد، ۳۱ تا ۳۳.۵ درصد اعلام شده است. حتی در امریکا که از نظر کارشناسان، نظام سلامت، کارآمدی مناسب ندارد، چون پول بسیار زیادی هزینه میشود، این رقم، ۱۱.۳ درصد است. متأسفانه ما اصلاً وضع خوبی در حوزه پرداخت از جیب مردم نداریم و این نشان میدهد که مردم چه شرایط سختی را پشت سر میگذارند و چه هزینههای سنگینی بر دوش آنهاست.
در ابن ارتباط دکتر محمد اکبری، اقتصاددان حوزه سلامت میگوید: یکی از اقدامات «بد» این دولت که به مرور زمان باعث مصیبت شده و میشود (من کلمه مصیبت را مناسب این میدانم) حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی برای کالاهای اساسی و واردات دارو بود. حذف این ارز در اقتصاد ایران ضربه مهلکی به مردم وارد کرد. ما هر اقدام اقتصادی که میخواهیم انجام دهیم باید Cost-Benefit (هزینه- فایده) آن را بررسی کنیم و بر چگونگی تأثیر آن اقدام و سیاست بر بازتوزیع درآمد عمیقاً مداقه کنیم.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/48861