آیا وزیر امور خارجه از همان ابتدا از ارسال پهپادها به روسیه آگاه بوده و براساس نوعی مصلحت‌سنجی اقدام به تکذیب گزارش‌ها کرده است یا اینکه اخیراً از این موضوع آگاه شده است؟اگر مورد نخست واقعیت داشته باشد، تشخیص وزیر خارجه از مصلحت سیاست خارجی به موضوعی چالش‌برانگیز تبدیل می‌شود
سرمقاله ۱۹ دی شماره ۳۵۶۲ مورخه ۱۶ آبان‌ماه ۱۴۰۱ با عنوان «در اعتماد سوزی حرف نداریم» به قلم رضا صدرایی بدین شرح است:
در چند ماه گذشته رسانه‌های کشور با اعتماد به مسئولین اعم از لشکری و کشوری در تکذیب ارسال پهپاد به روسیه مرتب مطالب آنان را در دروغ بودن ادعای آمریکا و اکراین بازنشر می‌کردند. یک روز امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل ادعاهای مربوط به ارسال و استفاده از پهپادهای ایرانی را بی‌اساس می‌دانست، روز دیگر وزیر خارجه در گفتگوی تلفنی با همتای اوکراینی ارسال پهپاد ایرانی به روسیه را اتهامی پایه توصیف می‌کرد. به دنبال آنها محسن رضایی در توییتی می‌نوشت هیچ سلاحی از ایران در جنگ با اوکراین وجود ندارد. هدف غرب این است که با این اتهامات مانع ورود قانونی ایران به بازار جهانی تسلیحات شود و...... اما به یک‌باره دیروز آقای عبدالهیان وزیر امور خارجه در گفتگو با خبرنگاران بدون اشاره به اظهارات گذشته خود و همکارانش گفت: ما تعدادی پهپاد ماه‌های قبل از جنگ اوکراین در اختیار روسیه قرار داده‌ایم.
وقتی افکار عمومی چه در داخل و چه در خارج با چنین پروسه اطلاع‌رسانی روبرو می‌شود، ناخودآگاه اعتماد خود را به آنان و رسانه‌هایی که این اخبار را منتشر کرده و بر آن تحلیل و تفسیر نوشته‌اند از دست می‌دهد و از خود می‌پرسد آیا وزیر امور خارجه از همان ابتدا از ارسال پهپادها به روسیه آگاه بوده و براساس نوعی مصلحت‌سنجی اقدام به تکذیب گزارش‌ها کرده است یا اینکه اخیراً از این موضوع آگاه شده است؟
اگر مورد نخست واقعیت داشته باشد، تشخیص وزیر خارجه از مصلحت سیاست خارجی به موضوعی چالش‌برانگیز تبدیل می‌شود، زیرا در دنیای کنونی، تکذیب یا کتمانِ اقدامی که از راه‌های گوناگون قابل اثبات است، فقط بی‌اعتمادی به دنبال خواهد داشت و از آن پس، تمام ادعاهای مطرح شده، مورد تردید قرار خواهد گرفت.
اگر مورد دوم یعنی عدم اطلاع وزیر خارجه از ارسال پهپادها درست باشد، در آن صورت، ادعای علی مطهری درست درمی‌آید که حضور پهپادهای ایرانی در حمله روسیه به اوکراین نشان می‌دهد که همچنان میدان بر دیپلماسی غلبه دارد حتی اگر وزارت امور خارجه بی‌اعتبار شود.
در چند ماه گذشته رسانه‌های کشور با اعتماد به مسئولین اعم از لشکری و کشوری در تکذیب ارسال پهپاد به روسیه مرتب مطالب آنان را در دروغ بودن ادعای آمریکا و اکراین بازنشر می‌کردند. یک روز امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل ادعاهای مربوط به ارسال و استفاده از پهپادهای ایرانی را بی‌اساس می‌دانست، روز دیگر وزیر خارجه در گفتگوی تلفنی با همتای اوکراینی ارسال پهپاد ایرانی به روسیه را اتهامی پایه توصیف می‌کرد. به دنبال آنها محسن رضایی در توییتی می‌نوشت هیچ سلاحی از ایران در جنگ با اوکراین وجود ندارد. هدف غرب این است که با این اتهامات مانع ورود قانونی ایران به بازار جهانی تسلیحات شود و...... اما به یک‌باره دیروز آقای عبدالهیان وزیر امور خارجه در گفتگو با خبرنگاران بدون اشاره به اظهارات گذشته خود و همکارانش گفت: ما تعدادی پهپاد ماه‌های قبل از جنگ اوکراین در اختیار روسیه قرار داده‌ایم.
وقتی افکار عمومی چه در داخل و چه در خارج با چنین پروسه اطلاع‌رسانی روبرو می‌شود، ناخودآگاه اعتماد خود را به آنان و رسانه‌هایی که این اخبار را منتشر کرده و بر آن تحلیل و تفسیر نوشته‌اند از دست می‌دهد و از خود می‌پرسد آیا وزیر امور خارجه از همان ابتدا از ارسال پهپادها به روسیه آگاه بوده و براساس نوعی مصلحت‌سنجی اقدام به تکذیب گزارش‌ها کرده است یا اینکه اخیراً از این موضوع آگاه شده است؟
اگر مورد نخست واقعیت داشته باشد، تشخیص وزیر خارجه از مصلحت سیاست خارجی به موضوعی چالش‌برانگیز تبدیل می‌شود، زیرا در دنیای کنونی، تکذیب یا کتمانِ اقدامی که از راه‌های گوناگون قابل اثبات است، فقط بی‌اعتمادی به دنبال خواهد داشت و از آن پس، تمام ادعاهای مطرح شده، مورد تردید قرار خواهد گرفت.
اگر مورد دوم یعنی عدم اطلاع وزیر خارجه از ارسال پهپادها درست باشد، در آن صورت، ادعای علی مطهری درست درمی‌آید که حضور پهپادهای ایرانی در حمله روسیه به اوکراین نشان می‌دهد که همچنان میدان بر دیپلماسی غلبه دارد حتی اگر وزارت امور خارجه بی‌اعتبار شود.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/49690
