سرمقاله ۱۹ دی شماره ۳۵۸۵ مورخه ۱۳ آذرماه ۱۴۰۱ با عنوان «تلاش برای رونق فقر زمینه بروز خشم اجتماعی» به قلم رضا صدرایی بدین شرح است:

امیرمومنان(ع) به فرزندش محمّدبن حنفیه فرمود: «فرزندم! از فقر بر تو می‌ترسم، از آن به خدا پناه ببر! زیرا فقر دین انسان را ناقص و عقل و اندیشه او را مشوش، و مردم را نسبت به او، و او را نسبت به مردم بدبین می‌سازد» (نهج البلاغه، حکمت٣١٩) و «انسان فقیر در شهر خود نیز غریب و بیگانه است(حکمت٣)» و نیز گفته شده: «نزدیک است که فقر به کفر بیانجامد (بحارالانوار، ج٧،ص٢٩) و نیز: «فقر، مرگ بزرگ است(حکمت١٦٣)» و «تنگدستی اخلاق را زشت می‌کند و ناداری کلید نکبت است(بحارالانوار جلد٨٧)» و: «همانا ویرانی زمین به دلیل تنگدستی مردم است، و تنگدستی مردم، به جهت غارت اموال از طرف زمامدارانی است که به آینده حکومتشان اعتماد ندارند(خطبه٢٠٩)»
دکتر راغفر، استاد دانشگاه الزاهرا در نشست «فقر و نابرابری: چالش‌ها و چشم‌اندازهای آن در ایران امروز» فقر را محصول نظام‌های اجتماعی دانست و گفت: فقر یک پدیده طبیعی نیست و محصول تصمیمات ساختارهای سیاسی یک کشور است. یکی از آثاری که کمتر به آن پرداخته شده، شرم حاصل از فقر است. تجربه نشان می‌دهد در همه جای دنیا فقرا از وضعیت خود احساس شرم می‌کنند و از این رو قادر به تحقق ظرفیت‌های انسانی خود نیستند. از همین رو همین موضوع یک فرصتی است برای کسانی که از فقر انسان سوء استفاده کنند. فقر همچنین یکی از زمینه‌های بروز خشم و جرم جرائم است. بخش قابل توجهی از آنچه که در اعتراضات جوانان کشورمان مشاهده کردیم از همین زاویه قابل بررسی است.
گزارش وزارت کار نشان می‌دهد که بیش از یک سوم جمعیت ایران در «فقر مطلق» زندگی می‌کنند و تعداد افرادی که در فقر مطلق زندگی زندگی کرده‌اند از ۲۶ میلیون نفر به حدود ۳۰ میلیون نفر رسیده است. فرشاد مؤمنی، رئیس موسسه مطالعات دین و اقتصاد با اشاره به پژوهش‌های اخیر هشدار می‌دهد که افزایش سریع جمعیت زیر خط فقر در ایران به مرحله «شوک‌آوری» رسیده است.
معاونت رفاه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با استناد با این پژوهش اعلام کرد تا پایان سال گذشته ۲۶ میلیون ایرانی در فقر مطلق زندگی می‌کرده‌اند. این معاونت می‌گوید با توجه به افزایش قیمت‌ها، عدم افزایش متناسب دستمزد‌ها و بیکاری حدود ۲ میلیون نفر بر اثر پاندمی کرونا برآورد می‌شود جمعیت زیر خط مطلق فقر تا پایان سال به ۳۰ میلیون نفر افزایش یابد.
بی‌تردید جامعه‌ای که گرفتار گسل‌های بزرگ می‌شود نمی‌تواند امید به بقا و فلاح داشته باشد. هزینه‌های فقر در حوزه‌های سلامت، تغذیه، تعلیم و تربیت و ... خیلی بالا است. فقرا دارند از فعالیت‌های اصلی جامعه طرد می‌شوند و در برابر نا امنی‌ها آسیب‌پذیرتر و در نتیجه منفعل‌تر می‌شوند.



  • نویسنده :
  • منبع :