اگرچه بقیع مطهر این روزها بیش از همیشه در تاریکی و غربت است، اما دل های شیعیان و پیروان اهل بیت(ع) از سراسر جهان با حسرتی دردناک در بقیع پر میکشد.
محمدبن علی(ع) که پیکر مطهرش به همراه بدنهای پاک دیگری برکت دهنده بقیع و سرزمین حجاز است، تنها وجودشان در یک غربت دنیایی خلاصه و مدفون نخواهد شد.
چه کورند و نابینا هر آن کسانی که اینگونه گمان برند و خام اندیشانه در دل هلهله کنند از غصه شیعیان.... غصه غریبی و فتح الفتوحی که به ظاهر برخود دیده اند.
آری انسان های پاک و بلند مرتبه نه به دست کفتارصفتان بی احترام میشوند و نه با تلاشهای بی خردان از اذهان پاک.
محمد بن علی، این فرزند پاک زهرای مرضیه، این مهمان کوچک کوفیان ترسو، این شاهد ظهر عاشورا و این فرزند پاک سیدالساجدین عالم و امام زمان خود و پس از خود است.
محمد بن علی(ع) که مکتبش مکتب تفکر و علم، مرامش اخلاق نیکو و معرفتش خدمت به بندگان خداوند بود.
محمد بن علی(ع) همان روح بزرگی است که در برابر ظالم زمان خود و در جوار سپاهیان جور و استبداد سر تعظیم فرود نیاورد و در تقبیح دستگاه فاسد و جبار زمانش سخن راند.
فرزند علی بن حسین (ع) همان کسی است که در میان توطئه ها لحظه ای تبلیغ آیین جدش که حقیقتا بهترین ها است را از یاد نبرد و دست از توزیع برکات وجودی خاندانش برنداشت.
هشام عباسی با آن کاخ ها و لشکریان نتوانست حتی از اسیری فرزند رسول الله نفعی ببرد و هرآنچه برایش ماند تحقیر و بی حیثتی است.
هشام نتوانست با چنان قدرتی مانع از رسیدن پیام محمدبن علی (ه) از فراز مرزهای مدینه و دمشق و سایر سرزمین ها شود.
چگونه است که هشامیان زمان گمان برند می توانند با تاریکی و نگاهبانی و خباثت از مزار پاک فرزند زهرا دل های مشتاقانش را همچو دل های خود سیاه و خاموش کنند؟
بزرگی محمدبن علی (ع) شعله ها و چراغها، کاخها و تاجها، نیرنگها و بدذاتیها را در هم میشکند و نوری وسیع از علم و اخلاق خود در جهان و درطول تاریخ ساطع می کند.
عظمت وجودی فرزند زهرا(س) با قلم ها و مرکب ها به تحریر در نمی آید و علوم اسلامی امروز مدیون استادی چون وی است.
و چه خوب رهبر و فرمانروایی که دنیا و آخرت مردمانش را لحاظ کرده و تفکر را مهمترین فخر انسان می دانست.
امروز علمای شیعه به برکت باقرالعلوم(ع) و فرزندانش عالم اند و حوزه های علمیه به مرحمت تلاش فرزندان زهرا مکتب اند.
این روزها همه دلها بقیع است و همه شهرها مدینه....
- نویسنده : محدثه نجف زاده
- منبع :