سرمقاله ۱۹ دی شماره ۳۶۷۵ مورخه ۲۱ فروردین‌ماه ۱۴۰۲ با عنوان «تغییر رویکردها در خاورمیانه» به قلم رضا صدرایی بدین شرح است:
پس از سال‌ها تنش و درگیری، دشمنان دیرینه در منطقه خاورمیانه رویکرد کاهش تنش و بهبود روابط دیپلماتیک را در پیش گرفتند و این تغییر سیاست که با «توافق ابراهیم» آغاز شده بود، با از سرگیری روابط میان ایران و عربستان به اوج خود رسید.
توافق ایران و عربستان سعودی برای ازسرگیری روابط، یکی از مهم‌ترین رویدادها در عرصه بین‌المللی در سال گذشته بود. این توافق که با میانجی‌گری چینی‌ها انجام شد، سرآغاز تغییرات اساسی در صف‌آرایی کشورهای خاورمیانه است. دو قدرت منطقه‌ای که تا همین یک ماه پیش با یکدیگر خصومت داشتند، اکنون در پی راه‌اندازی سفارت‌خانه‌های خود در تهران و ریاض هستند. این تحول تاریخی دارای ظرفیت‌هایی است که هرکدام از این دو کشور می‌توانند بر اساس خردمندی و فرصت شناسی خود، از آن بهره ببرند.
دو کشور با این توافق، اهداف متفاوتی را دنبال کردند: عربستان سعودی به دنبال تضمین امنیت خود بود؛ به‌ویژه آنکه سیاست محمد بن سلمان ولیعهد این کشور، بر توسعه و تنوع بخشیدن به اقتصاد عربستان متمرکز بود.
ایران نیز که اقتصادش به دلیل تحریم‌های ایالات متحده بشدت محدود شده، به دنبال تضعیف تلاش‌های غرب برای منزوی کردن این کشور بود.
ریاض برای تکمیل تغییرات اساسی در سیاست خارجی خود، نیاز مبرمی به توافق با ایران داشت. این توافق به جنگ فرسایشی با یمن پایان می‌دهد، روابط با رقیب دیرینه‌اش ایران را عادی می‌کند، امنیت سرمایه‌گذاری در طرح‌های نفتی و غیرنفتی را افزایش می‌دهد و زمینه اجرای ده‌ها میلیارد دلار قراردادهای نفتی را که اخیراً با چین امضا شده است، فراهم خواهد کرد. تجربه نشان می‌دهد پکن با کشورهایی تعامل اقتصادی خود را گسترش می‌دهد که تنش ژئوپلیتیک آن‌ها نزدیک به صفر باشد و از مناقشه‌های بی‌دلیل در صحنه جهانی دوری کنند. چینی‌ها در این میان زرنگی کردند و با میانجی‌گری میان تهران و ریاض، ثبات تنگه هرمز و امنیت انرژی خود را برای سال‌ها تضمین کردند
از سوی دیگر بهبود روابط ترکیه با مصر و امارات، سوریه با عربستان و امارات، قطر با عربستان، ایران با امارات و آتش بس جنگ یمن گام‌های اساسی و مهمی است که در ماه‌های اخیر برای تنش‌زدایی از خاورمیانه برداشته شده است.
پس از سال‌ها تنش و درگیری، دشمنان دیرینه در منطقه خاورمیانه رویکرد کاهش تنش و بهبود روابط دیپلماتیک را در پیش گرفتند و این تغییر سیاست که با «توافق ابراهیم» آغاز شده بود، با از سرگیری روابط میان ایران و عربستان به اوج خود رسید.
توافق ایران و عربستان سعودی برای ازسرگیری روابط، یکی از مهم‌ترین رویدادها در عرصه بین‌المللی در سال گذشته بود. این توافق که با میانجی‌گری چینی‌ها انجام شد، سرآغاز تغییرات اساسی در صف‌آرایی کشورهای خاورمیانه است. دو قدرت منطقه‌ای که تا همین یک ماه پیش با یکدیگر خصومت داشتند، اکنون در پی راه‌اندازی سفارت‌خانه‌های خود در تهران و ریاض هستند. این تحول تاریخی دارای ظرفیت‌هایی است که هرکدام از این دو کشور می‌توانند بر اساس خردمندی و فرصت شناسی خود، از آن بهره ببرند.
دو کشور با این توافق، اهداف متفاوتی را دنبال کردند: عربستان سعودی به دنبال تضمین امنیت خود بود؛ به‌ویژه آنکه سیاست محمد بن سلمان ولیعهد این کشور، بر توسعه و تنوع بخشیدن به اقتصاد عربستان متمرکز بود.
ایران نیز که اقتصادش به دلیل تحریم‌های ایالات متحده بشدت محدود شده، به دنبال تضعیف تلاش‌های غرب برای منزوی کردن این کشور بود.
ریاض برای تکمیل تغییرات اساسی در سیاست خارجی خود، نیاز مبرمی به توافق با ایران داشت. این توافق به جنگ فرسایشی با یمن پایان می‌دهد، روابط با رقیب دیرینه‌اش ایران را عادی می‌کند، امنیت سرمایه‌گذاری در طرح‌های نفتی و غیرنفتی را افزایش می‌دهد و زمینه اجرای ده‌ها میلیارد دلار قراردادهای نفتی را که اخیراً با چین امضا شده است، فراهم خواهد کرد. تجربه نشان می‌دهد پکن با کشورهایی تعامل اقتصادی خود را گسترش می‌دهد که تنش ژئوپلیتیک آن‌ها نزدیک به صفر باشد و از مناقشه‌های بی‌دلیل در صحنه جهانی دوری کنند. چینی‌ها در این میان زرنگی کردند و با میانجی‌گری میان تهران و ریاض، ثبات تنگه هرمز و امنیت انرژی خود را برای سال‌ها تضمین کردند
از سوی دیگر بهبود روابط ترکیه با مصر و امارات، سوریه با عربستان و امارات، قطر با عربستان، ایران با امارات و آتش بس جنگ یمن گام‌های اساسی و مهمی است که در ماه‌های اخیر برای تنش‌زدایی از خاورمیانه برداشته شده است.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/57836
