یادداشت پایگاه خبری ۱۹ دی آنلاین با عنوان «طالبان گستاخ شده است» به قلم رضا صدرایی بدین شرح است:
طبق معاهده ۱۳۵۱ میان ایران و افغانستان، افغانستان باید سالیانه ۸۵۰ میلیون متر مکعب حقابه ایران را بدهد و آب را آزادسازی کنند تا به ایران وارد شود. اما طی دو سال گذشته تنها حدود ۴ میلیون متر مکعب از آن را اجازه دادند که عملاً یعنی هیچ! آنچه وارد شده هم سیلابه‌هایی بوده که طالبان نتوانسته است کنترل کند. این امر منجر شده است که زندگی برای مردم در حوزه هیرمند به شدت دچار مشکل شود.
مستندات ماهواره‌ای تأیید می‌کند که دولت مستقر در کابل پس از آبگیری سد کمال خان بخش قابل توجهی از آب سد را به شوره زاری تحت عنوان گودزره منحرف کرده‌اند و نه تنها خود امکان استفاده مطلوب از این آب را به دلیل شوره زار بودن منطقه ندارند، بلکه اجازه ورود این آب به ایران را نیز نمی‌دهند.
این روزها عدم پرداخت حقابه‌های هیرمند، تبدیل به یک مناقشه و چالش دیپلماسی میان ایران و طالبان شده است. ابراهیم رئیسی که اخیراً به جنوب سیستان و بلوچستان سفر کرده بود در سخنانی خطاب به مقامات طالبان گفت: به حاکمان افغانستان عرض می‌کنم، این مطلب ما را عادی تلقی نکنند و بسیار جدی بگیرند؛ به مسئولان و حاکمان افغانستان اخطار می‌کنم که حق مردم استان سیستان و بلوچستان و منطقه سیستان را سریع بدهند
به دنبال پاسخ‌های سطحی و بعضاً تمسخرآمیز طالبان وزارت امور خارجه در بیانیه‌ای تأکید کرد: عدم اجرای معاهده و عدم تأمین حقابه هیرمند از سوی افغانستان و صدور بیانیه‌های سیاسی بدون اقدام عملی، به هیچ وجه قابل قبول نیست و جمهوری اسلامی ایران حقوق خود را برای اتخاذ تدابیر لازم محفوظ دانسته و بر مسئولیت کامل افغانستان در این خصوص تأکید دارد.
عبدالرضا فرجی راد استاد ژئوپلیتیک دانشگاه و سفیر پیشین ایران معتقد است: درست است که ما باید سعی کنیم که تنشی در همسایگی خود نداشته باشیم. اما اگر همین روند ادامه پیدا کند و تهدیدهایی که طالبان انجام می‌دهد ادامه داشته باشد و نسبت به حق و حقوق ایران در رابطه با مسئله آب صرف نظر شود مطمئن باشید که این گروه در آینده مسائل ایران را رها نخواهد کرد و مشکلاتی در نقطه صفر مرزی به وجود خواهد آورد
فلاحت‌پیشه هم می‌گوید: «وقت آن است که به جای توجه به کارشناسان مرعوب و متأسفانه برخی از کسانی که به گونه‌ای در رابطه با افغانستان برای خودشان منافع تعریف کرده‌اند، به منافع ملی توجه شود. همین نگاه مبتنی بر رعب و منفعت باعث شده که سفارت کابل به طالبان تحویل داده شود ولی حقابه ایران داده نشود. من معتقدم که با سیاست نرم می‌توان به حقابه رسید. اگر ایران از ابزارهای خود استفاده کند.
طبق معاهده ۱۳۵۱ میان ایران و افغانستان، افغانستان باید سالیانه ۸۵۰ میلیون متر مکعب حقابه ایران را بدهد و آب را آزادسازی کنند تا به ایران وارد شود. اما طی دو سال گذشته تنها حدود ۴ میلیون متر مکعب از آن را اجازه دادند که عملاً یعنی هیچ! آنچه وارد شده هم سیلابه‌هایی بوده که طالبان نتوانسته است کنترل کند. این امر منجر شده است که زندگی برای مردم در حوزه هیرمند به شدت دچار مشکل شود.
مستندات ماهواره‌ای تأیید می‌کند که دولت مستقر در کابل پس از آبگیری سد کمال خان بخش قابل توجهی از آب سد را به شوره زاری تحت عنوان گودزره منحرف کرده‌اند و نه تنها خود امکان استفاده مطلوب از این آب را به دلیل شوره زار بودن منطقه ندارند، بلکه اجازه ورود این آب به ایران را نیز نمی‌دهند.
این روزها عدم پرداخت حقابه‌های هیرمند، تبدیل به یک مناقشه و چالش دیپلماسی میان ایران و طالبان شده است. ابراهیم رئیسی که اخیراً به جنوب سیستان و بلوچستان سفر کرده بود در سخنانی خطاب به مقامات طالبان گفت: به حاکمان افغانستان عرض می‌کنم، این مطلب ما را عادی تلقی نکنند و بسیار جدی بگیرند؛ به مسئولان و حاکمان افغانستان اخطار می‌کنم که حق مردم استان سیستان و بلوچستان و منطقه سیستان را سریع بدهند
به دنبال پاسخ‌های سطحی و بعضاً تمسخرآمیز طالبان وزارت امور خارجه در بیانیه‌ای تأکید کرد: عدم اجرای معاهده و عدم تأمین حقابه هیرمند از سوی افغانستان و صدور بیانیه‌های سیاسی بدون اقدام عملی، به هیچ وجه قابل قبول نیست و جمهوری اسلامی ایران حقوق خود را برای اتخاذ تدابیر لازم محفوظ دانسته و بر مسئولیت کامل افغانستان در این خصوص تأکید دارد.
عبدالرضا فرجی راد استاد ژئوپلیتیک دانشگاه و سفیر پیشین ایران معتقد است: درست است که ما باید سعی کنیم که تنشی در همسایگی خود نداشته باشیم. اما اگر همین روند ادامه پیدا کند و تهدیدهایی که طالبان انجام می‌دهد ادامه داشته باشد و نسبت به حق و حقوق ایران در رابطه با مسئله آب صرف نظر شود مطمئن باشید که این گروه در آینده مسائل ایران را رها نخواهد کرد و مشکلاتی در نقطه صفر مرزی به وجود خواهد آورد
فلاحت‌پیشه هم می‌گوید: «وقت آن است که به جای توجه به کارشناسان مرعوب و متأسفانه برخی از کسانی که به گونه‌ای در رابطه با افغانستان برای خودشان منافع تعریف کرده‌اند، به منافع ملی توجه شود. همین نگاه مبتنی بر رعب و منفعت باعث شده که سفارت کابل به طالبان تحویل داده شود ولی حقابه ایران داده نشود. من معتقدم که با سیاست نرم می‌توان به حقابه رسید. اگر ایران از ابزارهای خود استفاده کند.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/59398
