یادداشت پایگاه خبری ۱۹ دی آنلاین با عنوان «امام خمینی(ره) و حق سیاسی ملت» بدین شرح است:
امام خمینی (رحمة ا... علیه) به عنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران نگاه ویژه و فراگیری به حقوق ملت داشتند به گونه‌ای که از حقوق جمعی تا حقوق فردی را در سیاستگذاریها و موضع گیریهای خود مورد تاکید قرار می‌دادند. ایشان در خصوص حق سیاسی ملت معتقد بودند: «ما تابع آرای ملت هستیم. ملت ما هر طوری رأی داد ما هم از آنها تبعیت می‌کنیم. ما حق نداریم، خدای تبارک و تعالی به ما حق نداده است، پیغمبر اسلام (ص) به ما حق نداده است که ما به ملتمان یک چیزی را تحمیل بکنیم.» (صحیفه امام، جلد 11، صفحه 34)
امام خمینی(ره) در چهارم بهمن ۵۷ در نوفل لوشاتو سخنرانی ایراد کرده‌اند که موضوعش «نظارت مردم بر امور جاری کشور» است. او در این سخنرانی با تشبیه مملکت به یک خانه مشترک که متعلق به همه ساکنان آن منزل محسوب می‌شود، آبادانی یک کشور را محصول اشتراک مساعی و همکاری آحاد ملت و دولت و خصوصاً نظارت همه‌جانبه آحاد مردم بر تک‌تک صاحب‌منصبان و مقامات اداری، دانسته‌اند. ایشان، در ادامه، انحطاط کشور را ناشی از بی‌قانونی رأس مملکت دانسته که دیگر اجزای حکومت نیز به تقلید از او بر بی‌قانونی دامن می‌زنند. در عوض، پیشرفت تمدنی و معنویت یک نظام را در گرو تقید بر قانون و نظارت همه‌جانبه مردم بر تمامی نیروهای سیاسی دانسته و با تأکید بر رشد و آگاهی مردم، به صراحت اعلام می‌نمایند که کشور متعلق به اسلام و همه ملت ایران است. (صحیفه امام، ج ۲۱، ص ۵۷-۱۵۵) این دیدگاه امام(ره)، بعد از ورود ایشان به ایران نیز همواره در سخنرانی‌های گوناگون‌شان تداوم یافت. حضرت امام(ره) بعد از ورود به ایران در یک سخنرانی به صراحت مسأله نظارت جدی مردم بر حکومت را مطرح نمودند و تأکید کرده‌اند که هم حدیث «کلکم راع» و هم «سیره عملی مسلمانان صدر اسلام» دال بر این است که مردم این «حق» و بلکه این «وظیفه» را دارند که در مقابل هرگونه کجروی حکومت و حاکمان از بالاترین مقام تا پایین‌ترین، نظارت نمایند و جلوی انحرافات حکومت را در هر سطح و ساحتی با شجاعت و بی‌پروایی بگیرند. امام(ره) به طور مشخص پاسخ یک مسلمان به عمر را که اگر راهت را کج کنی با شمشیرم راستت می‌کنم، برای ادعای خود شاهد آورده‌اند. (صحیفه امام، ج ۸، صص ۷-۵)
حضرت امام خمینی(ره) در یک سخنرانی برای ناظران و مجریان انتخابات، با حدت و شدت فراوان از دخالت آنان در فرایند انتخابات به مثابه حق مسلم مردم برای انتخاب هیأت حاکمه در نظام‌های جمهوری بر خلاف نظام‌های سلطنتی، هشدار می‌دهند و تصریح می‌نمایند که هرگونه دخالت ناظر یا مجری، فراتر از نظارت و اجرا، باعث تبدیل‌شدن حکومت اسلامی به حکومت طاغوتی می‌شود و قضاوت عمومی، که امام(ره) بسیار بر آن تکیه می‌نمایند، این خواهد بود که تغییری در بین دو رژیم به وجود نیامده است. (صحیفه امام، ج ۹، صص ۲۲-۱۲۰) و همواره در این زمینه بر عوامل اجرایی و نظارتی رسمی، هشدار می‌دهند. (صحیفه امام، ج ۹، ص ۱۲۴ و ص ۵۲۸) امام خمینی(ره) امکان شکل‌گیری نظارت همگانی بر همه امور را به عنوان معجزه و هدیه الهی در جمهوری اسلامی دانسته‌اند که باید قدر این نعمت الهی به جا آورده شود. (صحیفه امام، ج ۱۴، ص ۲۰۴) امام(ره) در جایی تصریح می‌نمایند که «امر سیاسی» مربوط به همه است و اگر مردم مسئولان را به حال خود رها کنند و در سیاست دخالت نکنند و نظارت خود بر امور مسئولان را جدی نگیرند، تباهی در سیاست رخنه می‌کند. ملت از طریق نظارت است که خطاکاران و آنان را که اعمال‌شان را نمی‌پسندند، برای بار دیگر آنها را کنار می‌گذارند و از امکان انتخاب دوباره محروم‌شان می‌نمایند. (صحیفه امام، ج ۱۵، صص ۱۸-۱۶) حضرت امام خمینی(ره) به صراحت خطاب به مسئولان کشوری اظهار نمودند که ملت، شریک بزرگ حکومت است و هر سه قوه کشور عاملان آنان هستند و شرکت دادن آنها در امور سیاسی تکلیفی است به عهده دولت. (صحیفه امام، ج ۲۰، ۵-۵۴)
حضرت امام خمینی(ره) مداحی به جای انتقاد از دولت و حاکمان را از مختصات رژیم سابق و گسترش انتقاد از دولت و حاکمان را از مختصات جمهوری اسلامی تلقی کرده‌اند (همان، ج ۹، ص ۱۹۶ و ج ۱۰، ص ۱۸۷ و ص ۵۳۲ و ج ۱۱، ص ۹) و اذعان نموده‌اند که یکی از اهداف انقلاب به دست آوردن آزادی بود و وجود انتقاد در جامعه نشانه رسیدن به چنین هدفی است. (همان، ج ۱۰، ص ۵۱۶) حضرت امام(ره) هشدار داده‌اند که رادیو و تلویزیون باید کاملاً مستقل و آزاد باشند و به طور منصفانه انتقادها را منتشر کنند وگرنه به رسانه رژیم پهلوی تبدیل خواهند شد. (همان، ج ۱۲، ص ۲۰۸)
امام خمینی (رحمة ا... علیه) به عنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران نگاه ویژه و فراگیری به حقوق ملت داشتند به گونه‌ای که از حقوق جمعی تا حقوق فردی را در سیاستگذاریها و موضع گیریهای خود مورد تاکید قرار می‌دادند. ایشان در خصوص حق سیاسی ملت معتقد بودند: «ما تابع آرای ملت هستیم. ملت ما هر طوری رأی داد ما هم از آنها تبعیت می‌کنیم. ما حق نداریم، خدای تبارک و تعالی به ما حق نداده است، پیغمبر اسلام (ص) به ما حق نداده است که ما به ملتمان یک چیزی را تحمیل بکنیم.» (صحیفه امام، جلد 11، صفحه 34)
امام خمینی(ره) در چهارم بهمن ۵۷ در نوفل لوشاتو سخنرانی ایراد کرده‌اند که موضوعش «نظارت مردم بر امور جاری کشور» است. او در این سخنرانی با تشبیه مملکت به یک خانه مشترک که متعلق به همه ساکنان آن منزل محسوب می‌شود، آبادانی یک کشور را محصول اشتراک مساعی و همکاری آحاد ملت و دولت و خصوصاً نظارت همه‌جانبه آحاد مردم بر تک‌تک صاحب‌منصبان و مقامات اداری، دانسته‌اند. ایشان، در ادامه، انحطاط کشور را ناشی از بی‌قانونی رأس مملکت دانسته که دیگر اجزای حکومت نیز به تقلید از او بر بی‌قانونی دامن می‌زنند. در عوض، پیشرفت تمدنی و معنویت یک نظام را در گرو تقید بر قانون و نظارت همه‌جانبه مردم بر تمامی نیروهای سیاسی دانسته و با تأکید بر رشد و آگاهی مردم، به صراحت اعلام می‌نمایند که کشور متعلق به اسلام و همه ملت ایران است. (صحیفه امام، ج ۲۱، ص ۵۷-۱۵۵) این دیدگاه امام(ره)، بعد از ورود ایشان به ایران نیز همواره در سخنرانی‌های گوناگون‌شان تداوم یافت. حضرت امام(ره) بعد از ورود به ایران در یک سخنرانی به صراحت مسأله نظارت جدی مردم بر حکومت را مطرح نمودند و تأکید کرده‌اند که هم حدیث «کلکم راع» و هم «سیره عملی مسلمانان صدر اسلام» دال بر این است که مردم این «حق» و بلکه این «وظیفه» را دارند که در مقابل هرگونه کجروی حکومت و حاکمان از بالاترین مقام تا پایین‌ترین، نظارت نمایند و جلوی انحرافات حکومت را در هر سطح و ساحتی با شجاعت و بی‌پروایی بگیرند. امام(ره) به طور مشخص پاسخ یک مسلمان به عمر را که اگر راهت را کج کنی با شمشیرم راستت می‌کنم، برای ادعای خود شاهد آورده‌اند. (صحیفه امام، ج ۸، صص ۷-۵)
حضرت امام خمینی(ره) در یک سخنرانی برای ناظران و مجریان انتخابات، با حدت و شدت فراوان از دخالت آنان در فرایند انتخابات به مثابه حق مسلم مردم برای انتخاب هیأت حاکمه در نظام‌های جمهوری بر خلاف نظام‌های سلطنتی، هشدار می‌دهند و تصریح می‌نمایند که هرگونه دخالت ناظر یا مجری، فراتر از نظارت و اجرا، باعث تبدیل‌شدن حکومت اسلامی به حکومت طاغوتی می‌شود و قضاوت عمومی، که امام(ره) بسیار بر آن تکیه می‌نمایند، این خواهد بود که تغییری در بین دو رژیم به وجود نیامده است. (صحیفه امام، ج ۹، صص ۲۲-۱۲۰) و همواره در این زمینه بر عوامل اجرایی و نظارتی رسمی، هشدار می‌دهند. (صحیفه امام، ج ۹، ص ۱۲۴ و ص ۵۲۸) امام خمینی(ره) امکان شکل‌گیری نظارت همگانی بر همه امور را به عنوان معجزه و هدیه الهی در جمهوری اسلامی دانسته‌اند که باید قدر این نعمت الهی به جا آورده شود. (صحیفه امام، ج ۱۴، ص ۲۰۴) امام(ره) در جایی تصریح می‌نمایند که «امر سیاسی» مربوط به همه است و اگر مردم مسئولان را به حال خود رها کنند و در سیاست دخالت نکنند و نظارت خود بر امور مسئولان را جدی نگیرند، تباهی در سیاست رخنه می‌کند. ملت از طریق نظارت است که خطاکاران و آنان را که اعمال‌شان را نمی‌پسندند، برای بار دیگر آنها را کنار می‌گذارند و از امکان انتخاب دوباره محروم‌شان می‌نمایند. (صحیفه امام، ج ۱۵، صص ۱۸-۱۶) حضرت امام خمینی(ره) به صراحت خطاب به مسئولان کشوری اظهار نمودند که ملت، شریک بزرگ حکومت است و هر سه قوه کشور عاملان آنان هستند و شرکت دادن آنها در امور سیاسی تکلیفی است به عهده دولت. (صحیفه امام، ج ۲۰، ۵-۵۴)
حضرت امام خمینی(ره) مداحی به جای انتقاد از دولت و حاکمان را از مختصات رژیم سابق و گسترش انتقاد از دولت و حاکمان را از مختصات جمهوری اسلامی تلقی کرده‌اند (همان، ج ۹، ص ۱۹۶ و ج ۱۰، ص ۱۸۷ و ص ۵۳۲ و ج ۱۱، ص ۹) و اذعان نموده‌اند که یکی از اهداف انقلاب به دست آوردن آزادی بود و وجود انتقاد در جامعه نشانه رسیدن به چنین هدفی است. (همان، ج ۱۰، ص ۵۱۶) حضرت امام(ره) هشدار داده‌اند که رادیو و تلویزیون باید کاملاً مستقل و آزاد باشند و به طور منصفانه انتقادها را منتشر کنند وگرنه به رسانه رژیم پهلوی تبدیل خواهند شد. (همان، ج ۱۲، ص ۲۰۸)
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/59749
