یادداشت پایگاه خبری ۱۹ دی آنلاین با عنوان «فرانسه؛ در انتظار انفجار» به قلم رضا صدرایی بدین شرح است:

قتل یک جوان 17 ساله - که از نظر بسیاری بیشتر شبیه اعدام در ملاعام بود- افراطی‌ترین شکل خشونت پلیس فرانسه را آشکار کرد که مدت‌هاست جوامع رنگین پوست را در این کشور هدف قرار داده است.
علیرغم روایت پلیس، فیلم‌های گرفته شده از طریق تلفن همراه عابران از ماجرای دیگری پرده برمی‌دارد. ویدئویی که بلافاصله پس از قتل منتشر شد، دو افسر را نشان می‌دهد که در کنار خودرو ایستاده‌اند و یکی از آنها تپانچه‌اش را به سمت شیشه راننده در فاصله‌ای کاملاً خالی نشانه گرفته است. اگرچه مشخص نیست چه کسی این جملات را به زبان می‌آورد، اما قبل از اینکه ماشین شروع به شتاب گرفتن کند و گلوله مرگبار شلیک شود، می‌توان کلمات «من می‌خواهم یک گلوله در سرت خالی کنم» را شنید. ساعتی بعد از این صحنه خبر قتل جوان 17 ساله تأیید شد.
نائلم.، پسر 17 ساله مراکشی و الجزایری تبار، توسط افسر پلیس مورد اصابت گلوله قرار گرفت و شورش سراسری را در اعتراض به خشونت پلیس و نژادپرستی به راه انداخت. این خشونت عملاً مانند یک کاتالیزور برای بروز نارضایتی در سراسر کشور عمل کرد. طی چند شب گذشته، اعتراضات به شکلی تماشایی بالا گرفته است. از تولوز و لیل گرفته تا مارسی و پاریس، گروه‌هایی از معترضان به ایستگاه‌های پلیس حمله کرده و تعداد زیادی از مشاغل را غارت یا تخریب کرده‌اند، آن‌ها به سوی اهداف کور کوکتل‌ مولوتف پرتاب کرده‌اند و رگبارهای آتش‌بازی را به سوی ساختمان‌های عمومی و پلیس ضد شورش به راه انداخته‌اند. به گفته برخی منابع نزدیک به 1000 نفر دستگیر شده‌اند.
تاکنون هیچ نشانه‌اش از کاهش خشم مردم در سرتاسر فرانسه به چشم نیامده‌است. خشونت پلیس عملاً مانند یک کاتالیزور برای بروز نارضایتی در سراسر کشور عمل کرده است. این مسئله ضربه دیگری به اقتدار امانوئل مکرون وارد کرد زیرا او را برای چندمین‌بار در موقعیت رویارویی با فرانسه غرق آتش قرار داد.
جیگوی، یکی از هزاران معترض که در حومه کارگری پاریس، به خیابان‌ها آمده، می‌گوید: «من یک بزرگسال کاملاً بالغ هستم، اما مادرم هر زمان که خانه را ترک می‌کنم عصبی به نظر می‌رسد. وقتی از من سؤال می‌کند که آیا کارت شناسایی‌ام را همراه دارم و یا از من می‌خواهد که مراقب باشم به وضوح لرزش در صدایش را احساس می‌کنم.
او به نیویورک تایمز می‌گوید: «ما خسته شده‌ایم. سال‌هاست که فرانسه مانند زودپز بوده است. زودپزی که هرلحظه احتمال انفجار آن وجود دارد.»



  • نویسنده :
  • منبع :