یادداشت پایگاه خبری ۱۹ دی آنلاین با عنوان «وزارت کشور وظیفه‌اش آرام کردن کشور است» به قلم مرتضی داستانی بدین شرح است:
فضای سیاسی و رسانه‌ای کشور چند روزی است تحت تأثیر اخراج برخی از اساتید دانشگاه‌هاست. رفتارها و کنش‌ها به‌گونه‌ای است که روح و روان جامعه به‌ویژه دانشجویان آبستن انفعال است. تا جایی که فردی مثل دکتر صالحی با بیان اینکه مدیریت دانشگاه‌ها باید با درایت و سعه صدر و تدبیر بیشتری عمل کنند، هشدار داد: نگذاریم بهانه‌های کوچک تبدیل به دستاویزهای بزرگ شود.
از سوی دیگر در حالی که رئیس جمهور در کنفرانس خبری خود در پاسخ خبرنگاری اعلام کرده بود: بنده التهابی را در جامعه نمی‌بینم.
وزارت کشور که وظیفه‌اش حفظ آرامش در کشور است بر آتش افروخته شده هر چقدر که دلش می‌خواست بنزین ریخت و با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد: درباره موضوع دانشگاه‌ها و اتفاقات اخیر توضیحاتی ارائه داده که در بخشی از آن آمده است: در ایام اخیر برخی اظهارات شتاب‌زده و بعضاً غرض‌آلود درباره تصمیمات وزارت علوم و پیگیری‌های وزارت کشور پیرامون مسائل مرتبط با دانشگاه‌های کشور صورت گرفته که در این راستا توجه به نکات ذیل ضروری است: بیشترین آسیب به دانشگاه در سال‌های گذشته از ناحیه جریان‌هایی وارد آمده است که کوشیده‌اند با سیاسی‌بازی و بهره‌برداری‌های جناحی و انتخاباتی از ظرفیت بزرگ دانشگاه و فطرت حق‌جوی جوانان دانشجو در راستای مطامع خود بهره‌برداری مقطعی داشته باشند. افرادی که در عین رکود علمی، با بی‌اخلاقی سیاسی و نمایش‌های رسانه‌ای کوشیده‌اند تا فرصت تولید علم و به تبع آن احساس افتخار ملی و سپهر فرهنگی سیاسی دانشگاه‌ها را آلوده به نگرش جناحی و بعضاً ضد ملی کنند. آن چه وزارت علوم در برابر معدود استادانی که دچار رکود علمی بوده، اما نقش مهمی در نمایش‌های رسانه‌ای داشته‌اند، صورت داده کاملاً بر مبنای موازین قانونی و اداری و البته وظیفه انقلابی این وزارتخانه برای پویایی علمی و فرهنگی دانشگاه‌ها بوده است.
به دنبال موضع‌گیری وزارت کشور احمد زیدآبادی در پاسخ نوشت: دانشگاهی که وزارت کشور برای چند و چون تدریس و تعلیم آن دستورالعمل صادر کند، درش به کلی هم تخته شود، به جایی برنمی‌خورد چه رسد به اینکه تعدادی از استادانش اخراج شوند!
محمدرضا عارف هم گفت: وضعیت موجود در نهاد‌های علمی کشور که به‌واسطه دخالت‌های مستمر نهاد‌های بیرون از دانشگاه تبدیل به یک اداره معمولی شده را به هیچ وجه زیبنده آموزش عالی کشور نمی‌دانم.
علی مطهری هم با انتقاد از دخالت دستگاه‌های امنیتی در امور دانشگاه گفت: واقعاً این رویه زیبنده نظام جمهوری اسلامی نیست و من متأسفم اعلام کنم که حتی گاهی بدتر از رویه‌ای است که در حکومت پهلوی انجام می‌شد. مثلاً استاد مطهری در حوادث قیام 15 خرداد سال 42 بازداشت شد.
به مناسبت اینکه در شب 15 خرداد یک سخنرانی کرده بود و نوک پیکان حمله ایشان هم متوجه شخص شاه بود، همان شب ایشان را بازداشت کردند و همراه با برخی علمای دیگر تهران و علمای شهرستان‌ها در زندان بودند. بعد از حدود یک ماه و نیم آزاد شدند.
شما رفتار خود ما را با رفتار رژیم گذشته مقایسه کنید، واقعاً قابل مقایسه نیست.
نیم نگاهی به فضای رسانه‌ای کشور کاملاً گویای آن است که وزارت کشور به تعبیر قدیمی‌ها سوراخ دعا را گم کرده و از مدار مسئولیتش خارج شده است.
فضای سیاسی و رسانه‌ای کشور چند روزی است تحت تأثیر اخراج برخی از اساتید دانشگاه‌هاست. رفتارها و کنش‌ها به‌گونه‌ای است که روح و روان جامعه به‌ویژه دانشجویان آبستن انفعال است. تا جایی که فردی مثل دکتر صالحی با بیان اینکه مدیریت دانشگاه‌ها باید با درایت و سعه صدر و تدبیر بیشتری عمل کنند، هشدار داد: نگذاریم بهانه‌های کوچک تبدیل به دستاویزهای بزرگ شود.
از سوی دیگر در حالی که رئیس جمهور در کنفرانس خبری خود در پاسخ خبرنگاری اعلام کرده بود: بنده التهابی را در جامعه نمی‌بینم.
وزارت کشور که وظیفه‌اش حفظ آرامش در کشور است بر آتش افروخته شده هر چقدر که دلش می‌خواست بنزین ریخت و با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد: درباره موضوع دانشگاه‌ها و اتفاقات اخیر توضیحاتی ارائه داده که در بخشی از آن آمده است: در ایام اخیر برخی اظهارات شتاب‌زده و بعضاً غرض‌آلود درباره تصمیمات وزارت علوم و پیگیری‌های وزارت کشور پیرامون مسائل مرتبط با دانشگاه‌های کشور صورت گرفته که در این راستا توجه به نکات ذیل ضروری است: بیشترین آسیب به دانشگاه در سال‌های گذشته از ناحیه جریان‌هایی وارد آمده است که کوشیده‌اند با سیاسی‌بازی و بهره‌برداری‌های جناحی و انتخاباتی از ظرفیت بزرگ دانشگاه و فطرت حق‌جوی جوانان دانشجو در راستای مطامع خود بهره‌برداری مقطعی داشته باشند. افرادی که در عین رکود علمی، با بی‌اخلاقی سیاسی و نمایش‌های رسانه‌ای کوشیده‌اند تا فرصت تولید علم و به تبع آن احساس افتخار ملی و سپهر فرهنگی سیاسی دانشگاه‌ها را آلوده به نگرش جناحی و بعضاً ضد ملی کنند. آن چه وزارت علوم در برابر معدود استادانی که دچار رکود علمی بوده، اما نقش مهمی در نمایش‌های رسانه‌ای داشته‌اند، صورت داده کاملاً بر مبنای موازین قانونی و اداری و البته وظیفه انقلابی این وزارتخانه برای پویایی علمی و فرهنگی دانشگاه‌ها بوده است.
به دنبال موضع‌گیری وزارت کشور احمد زیدآبادی در پاسخ نوشت: دانشگاهی که وزارت کشور برای چند و چون تدریس و تعلیم آن دستورالعمل صادر کند، درش به کلی هم تخته شود، به جایی برنمی‌خورد چه رسد به اینکه تعدادی از استادانش اخراج شوند!
محمدرضا عارف هم گفت: وضعیت موجود در نهاد‌های علمی کشور که به‌واسطه دخالت‌های مستمر نهاد‌های بیرون از دانشگاه تبدیل به یک اداره معمولی شده را به هیچ وجه زیبنده آموزش عالی کشور نمی‌دانم.
علی مطهری هم با انتقاد از دخالت دستگاه‌های امنیتی در امور دانشگاه گفت: واقعاً این رویه زیبنده نظام جمهوری اسلامی نیست و من متأسفم اعلام کنم که حتی گاهی بدتر از رویه‌ای است که در حکومت پهلوی انجام می‌شد. مثلاً استاد مطهری در حوادث قیام 15 خرداد سال 42 بازداشت شد.
به مناسبت اینکه در شب 15 خرداد یک سخنرانی کرده بود و نوک پیکان حمله ایشان هم متوجه شخص شاه بود، همان شب ایشان را بازداشت کردند و همراه با برخی علمای دیگر تهران و علمای شهرستان‌ها در زندان بودند. بعد از حدود یک ماه و نیم آزاد شدند.
شما رفتار خود ما را با رفتار رژیم گذشته مقایسه کنید، واقعاً قابل مقایسه نیست.
نیم نگاهی به فضای رسانه‌ای کشور کاملاً گویای آن است که وزارت کشور به تعبیر قدیمی‌ها سوراخ دعا را گم کرده و از مدار مسئولیتش خارج شده است.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/64108
