یادداشت پایگاه خبری ۱۹ دی آنلاین با عنوان «شهید باکری و اوضاع پس از جنگ» به قلم هوشنگ صدفی بدین شرح است:
نمی‌دانم شهید مهدی باکری چشم اندازی به اوضاع پس از جنگ ایران و عراق داشت یا ارتباطات معنوی او با خدا و ائمه اطهار(ع) اینگونه او را به سخن گفتن واقع بینانه درباره رزمندگان پس از جنگ واداشته است. هنوز با گذشت ۳۵ سال از پایان دفاع مقدس و ۳۹ سال از شهادت این بنده مخلص خدا و فرمانده دلاور لشگر عاشورا هم چنان طنین او در گوش دسته دومی‌ها و دسته سومی‌ها زنگ می‌زند.
به گفته شهید مهدی باکری، دعا کنید تا شهادت را نصیب شما کند در غیر این صورت زمانی فرا می‌رسد که جنگ تمام می‌شود و رزمندگان امروز سه دسته می‌شوند دسته‌ای به مخالفت با گذشته خود برمی‌خیزند و از گذشته خود پشیمان می‌شوند و دسته‌ای راه بی‌تفاوتی را بر می‌گزینند و در زندگی مادی غرق می‌شوند و همه چیز را فراموش می‌کنند و دسته سوم به گذشته خود وفادار می‌مانند و احساس مسئولیت می‌کنند که از شدت مصائب و غصه‌ها دق خواهند کرد!
بی‌گمان اگر شهید باکری زنده می‌ماند سرنوشتی شبیه به شهید داود کریمی و شهید بهمنی پیدا می‌کرد، البته بعید می‌دانم او دنبال پست و مقام و کنشگری در حوزه حکمرانی بوده باشد؛ همو و سایر شهدای ارجمند دفاع مقدس رزمندگان مخلصی بودند که در پی نام و نان نبودند و آرمان آنها اعتلای سرزمین ایران و پیش مرگی برای مردم رنجیده ایران بود.
شاید هم اگر تاکنون در قید حیات بود، حتماً جزو دسته سومی‌ها بود و در کنار سختی‌ها و مشکلات مردم می‌ماند تا بلکه هم چنان فدایی مردم متعهد ایران باشد.
البته حرجی نیست چرا برخی از مسئولان فعلی و علی الخصوص رزمندگان سابق دفاع مقدس و بلکه فرماندهانی که با شهدایی چون باکری، همت، خرازی، کاوه، زین الدین، باقری و قس علیهذا دمخور و همراه بودند هم اینک در صف دسته دومی‌ها قرار گرفته‌اند و چرب و شیرینی دنیا چنان آنها را برده و عبید خود کرده که اصلاً اعتباری به گذشته خالص و سلامتی دوره دفاع مقدس قائل نیستند.
نمی‌دانم شهید مهدی باکری چشم اندازی به اوضاع پس از جنگ ایران و عراق داشت یا ارتباطات معنوی او با خدا و ائمه اطهار(ع) اینگونه او را به سخن گفتن واقع بینانه درباره رزمندگان پس از جنگ واداشته است. هنوز با گذشت ۳۵ سال از پایان دفاع مقدس و ۳۹ سال از شهادت این بنده مخلص خدا و فرمانده دلاور لشگر عاشورا هم چنان طنین او در گوش دسته دومی‌ها و دسته سومی‌ها زنگ می‌زند.
به گفته شهید مهدی باکری، دعا کنید تا شهادت را نصیب شما کند در غیر این صورت زمانی فرا می‌رسد که جنگ تمام می‌شود و رزمندگان امروز سه دسته می‌شوند دسته‌ای به مخالفت با گذشته خود برمی‌خیزند و از گذشته خود پشیمان می‌شوند و دسته‌ای راه بی‌تفاوتی را بر می‌گزینند و در زندگی مادی غرق می‌شوند و همه چیز را فراموش می‌کنند و دسته سوم به گذشته خود وفادار می‌مانند و احساس مسئولیت می‌کنند که از شدت مصائب و غصه‌ها دق خواهند کرد!
بی‌گمان اگر شهید باکری زنده می‌ماند سرنوشتی شبیه به شهید داود کریمی و شهید بهمنی پیدا می‌کرد، البته بعید می‌دانم او دنبال پست و مقام و کنشگری در حوزه حکمرانی بوده باشد؛ همو و سایر شهدای ارجمند دفاع مقدس رزمندگان مخلصی بودند که در پی نام و نان نبودند و آرمان آنها اعتلای سرزمین ایران و پیش مرگی برای مردم رنجیده ایران بود.
شاید هم اگر تاکنون در قید حیات بود، حتماً جزو دسته سومی‌ها بود و در کنار سختی‌ها و مشکلات مردم می‌ماند تا بلکه هم چنان فدایی مردم متعهد ایران باشد.
البته حرجی نیست چرا برخی از مسئولان فعلی و علی الخصوص رزمندگان سابق دفاع مقدس و بلکه فرماندهانی که با شهدایی چون باکری، همت، خرازی، کاوه، زین الدین، باقری و قس علیهذا دمخور و همراه بودند هم اینک در صف دسته دومی‌ها قرار گرفته‌اند و چرب و شیرینی دنیا چنان آنها را برده و عبید خود کرده که اصلاً اعتباری به گذشته خالص و سلامتی دوره دفاع مقدس قائل نیستند.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/65212
