19 دی: ایران ارگان دولت ابراهیم رئیسی ادعا کرد تحرکات انتخاباتی جریان موسوم به اعتدال گرایی افزایش یافته است.
این روزنامه نوشت:جلسه هفته گذشته کمیته سیاسی حزب کارگزاران با رئیس‌جمهور سابق و تمرکز نظرات مطرح شده در آن بر موضوع انتخابات نشان داد که بخش زنده اصلاح‌طلبان در حال بازگشت از «بن‌بست تحریم انتخابات» و اصلاح رویه «مشروعیت‌بخشی به اغتشاش خیابانی» هستند. تغییر موضعی با همراهی اظهارنظرهای حسن روحانی مبنی بر اینکه «صندوق رأی و انتخابات راه‌حل نهایی است» و«اعتراضات خیابانی یا سکوت منفعلانه هیچ وقت به نتیجه نرسیده است» هم مؤید آن است و باید آن را به فال نیک گرفت و استقبال کرد.
با این حال با مروری بر بخش‌های دیگری از سخنان مطرح شده از سوی جناح موسوم به اعتدال‌گرایان در این نشست و نیز تحلیلی که محمد قوچانی، رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران در گزارشی با تیتر«عبور از انفعال» در روزنامه «هم‌میهن» ارائه داد، نشان از آن دارد که این جریان همچنان در حباب برداشت‌های اشتباه تاریخی خود به سر می‌‌برد.
این درست که یکی از فعال‌ترین احزاب اصلاح‌طلب در سال‌های بروز و ظهور این جریان حزب منحل شده مشارکت بود اما اینکه اصلاح‌طلبان نفس حضور خودشان در انتخابات را همواره به عنوان یگانه دلیل بروز شور و مشارکت انتخاباتی معرفی می‌کنند و دچار توهم«خود مشارکت‌سازپنداری» هستند یک خبط بزرگ سیاسی است.
زیرا اگرچه این جریان در ادوار مختلف با تکیه بر همین تخیل نهادینه شده سعی کرده این نظر را تبلیغ کند که حاکمیت و به‌طور مشخص نهاد شورای نگهبان باید به نفع افزایش مشارکت از استانداردهای قانونی تعریف شده برای تأیید صلاحیت نامزدهای انتخاباتی عدول کند و همچنین گاه تهدید کرده است که به دلیل تأیید صلاحیت نشدن افراد مورد نظرش دست به تحریم انتخاباتی می‌زند اما نگاهی به درصد مشارکت مردم در انتخابات سال‌های مختلف نشان داده که این تبلیغ و تهدید هیچ‌گاه مؤلفه‌ای منحصربه‌فرد در اثرگذاری بر اقبال مردم به صندوق‌های رأی نبوده است. آنقدر که در انتخابات مجالس هفتم، نهم و یازدهم اصلاح‌طلبان حتی پیش از آنکه «نه» رأی دهندگان به نامزدهای مورد حمایتشان را بشنوند به همین توهم خود از تأثیرشان در میزان مشارکت باخته بودند.
با این حال با مروری بر بخش‌های دیگری از سخنان مطرح شده از سوی جناح موسوم به اعتدال‌گرایان در این نشست و نیز تحلیلی که محمد قوچانی، رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران در گزارشی با تیتر«عبور از انفعال» در روزنامه «هم‌میهن» ارائه داد، نشان از آن دارد که این جریان همچنان در حباب برداشت‌های اشتباه تاریخی خود به سر می‌‌برد.
این درست که یکی از فعال‌ترین احزاب اصلاح‌طلب در سال‌های بروز و ظهور این جریان حزب منحل شده مشارکت بود اما اینکه اصلاح‌طلبان نفس حضور خودشان در انتخابات را همواره به عنوان یگانه دلیل بروز شور و مشارکت انتخاباتی معرفی می‌کنند و دچار توهم«خود مشارکت‌سازپنداری» هستند یک خبط بزرگ سیاسی است.
زیرا اگرچه این جریان در ادوار مختلف با تکیه بر همین تخیل نهادینه شده سعی کرده این نظر را تبلیغ کند که حاکمیت و به‌طور مشخص نهاد شورای نگهبان باید به نفع افزایش مشارکت از استانداردهای قانونی تعریف شده برای تأیید صلاحیت نامزدهای انتخاباتی عدول کند و همچنین گاه تهدید کرده است که به دلیل تأیید صلاحیت نشدن افراد مورد نظرش دست به تحریم انتخاباتی می‌زند اما نگاهی به درصد مشارکت مردم در انتخابات سال‌های مختلف نشان داده که این تبلیغ و تهدید هیچ‌گاه مؤلفه‌ای منحصربه‌فرد در اثرگذاری بر اقبال مردم به صندوق‌های رأی نبوده است. آنقدر که در انتخابات مجالس هفتم، نهم و یازدهم اصلاح‌طلبان حتی پیش از آنکه «نه» رأی دهندگان به نامزدهای مورد حمایتشان را بشنوند به همین توهم خود از تأثیرشان در میزان مشارکت باخته بودند.
در این دوره هم گفتن گزاره‌های نامستدلی از این دست که «متأسفانه متولیان امر چندان اهتمامی برای تحقق فرمایش رهبری(مشارکت و رقابت در انتخابات) نشان نداده‌اند» و طرح این ادعا که «اصلاح قانون انتخابات مجلس و گنجاندن مرحله پیش‌ثبت‌نام در آن به ضرر روند مشارکت بود» از سوی حسن روحانی یادآور همان سناریوی تکرار شده و بی‌نتیجه است.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/65522
