یادداشت پایگاه خبری ۱۹ دی آنلاین با عنوان «فضای انتخابات را سردتر نکنید» به قلم رضا صدرایی بدین شرح است:
فضای انتخابات سرد و بی‌روح و رمق است. انتظار این بود که این فضا با تصمیمات و توصیه‌هایی از این کرختی که همه دلسوزان نظام را نگران کرده، خارج شود ولی در این مدت نه تنها کار مؤثری انجام نشد. بلکه عده‌ای تلاش کردند فضای انتخابات روز به روز سردتر شود. گویا منافع آنها با فریز کردن انتخابات تأمین می‌شود.
این روزها رد صلاحیت منتقدین توسط هیئت‌های اجرایی موج جدیدی از نا امیدی در کشور به وجود آورده و صدای بسیاری از همراهان اصلی انقلاب را درآورده است.
حجت‌الاسلام والمسلمین مسیح مهاجری، در یادداشتی نوشت: این روش، به معنای مجبور ساختن مردم به سکوت در برابر عملکردهای حکمرانان است، آن‌هم اجباری که حتی شامل نمایندگان مجلس شورای اسلامی یعنی کسانی که طبق قانون اساسی حق نظارت بر عملکرد حکمرانان را دارند می‌شود. چنین روشی را فقط می‌توان در جایی مثل کره شمالی سراغ گرفت که استبدادی‌ترین حاکمیت را دارد. در نظام جمهوری اسلامی ایران که قانون اساسی آن در اصول متعدد، بر آزادی بیان و قلم و تجمعات و اظهار عقیده تأکید کرده و محدود ساختن آن را جرم دانسته، چنین روشی به هیچ وجه قابل قبول نیست
زیان بزرگی که مسدود ساختن راه انتقاد آن‌هم بر روی نمایندگان مجلس به بار خواهد آورد، دور شدن مردم از نظام و ریزش شدید مشارکت مردمی در انتخابات است
علی ربیعی در این رابطه نوشت: گمان می‌کردم پس از این همه ناملایمات اجتماعی، قدری تدبیر برای باز کردن فضای سیاسی به کار گرفته می‌شود؛ بلکه از این رهگذر، چشم‌اندازی برای گشایش و همراهی‌های بیشتر پدیدار شود. اما رد صلاحیت پزشکیان و تعدادی دیگر برای انتخابات پیش روی مجلس، هر روزنه امیدی را بر این پندار بست.
ای کاش رک و راست گفته شود دیگران نیایند و بندی گذاشته شود که «ما نمی‌خواهیم دیگران باشند». ولی این چنین از التزام به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، ابزار ساخته نشود!
من پس از سالیان متمادی که با فراز و نشیب‌ها، تلخی‌ها و شیرینی‌ها در مسیر نظام و تحولات آن بوده‌ام، نمی‌دانم این کدام نظام است که التزام یا عدم التزام به آن، توسط عده‌ای خاص تعیین می‌شود و از این تجربه تاریخی هم درسی گرفته نمی‌شود که مصرف جناحی و سیاسی ارزش‌ها، نهادها و مقدسات، موجب عدم کارکرد آنها در بزنگاه‌های تاریخی خواهد شد.
فشارهایی که برای یکدست کردن جهت‌گیری و به‌کارگیری نیروهای خاص و رواج اندیشه‌های یک طرفه صورت می‌گیرد ممکن است در کوتاه مدت نتیجه اندکی بدهد اما در درازمدت نتیجه عکس می‌دهد. آن‌وقت باید دنبال مقصر بگردید و تأسف بخورید.
فضای انتخابات سرد و بی‌روح و رمق است. انتظار این بود که این فضا با تصمیمات و توصیه‌هایی از این کرختی که همه دلسوزان نظام را نگران کرده، خارج شود ولی در این مدت نه تنها کار مؤثری انجام نشد. بلکه عده‌ای تلاش کردند فضای انتخابات روز به روز سردتر شود. گویا منافع آنها با فریز کردن انتخابات تأمین می‌شود.
این روزها رد صلاحیت منتقدین توسط هیئت‌های اجرایی موج جدیدی از نا امیدی در کشور به وجود آورده و صدای بسیاری از همراهان اصلی انقلاب را درآورده است.
حجت‌الاسلام والمسلمین مسیح مهاجری، در یادداشتی نوشت: این روش، به معنای مجبور ساختن مردم به سکوت در برابر عملکردهای حکمرانان است، آن‌هم اجباری که حتی شامل نمایندگان مجلس شورای اسلامی یعنی کسانی که طبق قانون اساسی حق نظارت بر عملکرد حکمرانان را دارند می‌شود. چنین روشی را فقط می‌توان در جایی مثل کره شمالی سراغ گرفت که استبدادی‌ترین حاکمیت را دارد. در نظام جمهوری اسلامی ایران که قانون اساسی آن در اصول متعدد، بر آزادی بیان و قلم و تجمعات و اظهار عقیده تأکید کرده و محدود ساختن آن را جرم دانسته، چنین روشی به هیچ وجه قابل قبول نیست
زیان بزرگی که مسدود ساختن راه انتقاد آن‌هم بر روی نمایندگان مجلس به بار خواهد آورد، دور شدن مردم از نظام و ریزش شدید مشارکت مردمی در انتخابات است
علی ربیعی در این رابطه نوشت: گمان می‌کردم پس از این همه ناملایمات اجتماعی، قدری تدبیر برای باز کردن فضای سیاسی به کار گرفته می‌شود؛ بلکه از این رهگذر، چشم‌اندازی برای گشایش و همراهی‌های بیشتر پدیدار شود. اما رد صلاحیت پزشکیان و تعدادی دیگر برای انتخابات پیش روی مجلس، هر روزنه امیدی را بر این پندار بست.
ای کاش رک و راست گفته شود دیگران نیایند و بندی گذاشته شود که «ما نمی‌خواهیم دیگران باشند». ولی این چنین از التزام به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، ابزار ساخته نشود!
من پس از سالیان متمادی که با فراز و نشیب‌ها، تلخی‌ها و شیرینی‌ها در مسیر نظام و تحولات آن بوده‌ام، نمی‌دانم این کدام نظام است که التزام یا عدم التزام به آن، توسط عده‌ای خاص تعیین می‌شود و از این تجربه تاریخی هم درسی گرفته نمی‌شود که مصرف جناحی و سیاسی ارزش‌ها، نهادها و مقدسات، موجب عدم کارکرد آنها در بزنگاه‌های تاریخی خواهد شد.
فشارهایی که برای یکدست کردن جهت‌گیری و به‌کارگیری نیروهای خاص و رواج اندیشه‌های یک طرفه صورت می‌گیرد ممکن است در کوتاه مدت نتیجه اندکی بدهد اما در درازمدت نتیجه عکس می‌دهد. آن‌وقت باید دنبال مقصر بگردید و تأسف بخورید.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/67531
