یادداشت پایگاه خبری ۱۹ دی آنلاین با عنوان «ایران در تله فقر» به قلم رضا صدرایی بدین شرح است:

در حالی که یکی از شعارهای اصلی دولت رئیسی ریشه کن کردن فقر در کشور بوده و بارها در این خصوص نیز دستوراتی صادر کرده است اما در روزهای اخیر با انتشار جزئیات لایحه بودجه سال آینده و افزایش شدید درآمدهای مالیاتی دولت، کارشناسان این سیاست‌ها را در کنار عوامل دیگری همچون تورم بالا و عدم افزایش متناسب حقوق و دستمزد کارمندان و کارگران، تشدید کننده وضعیت بد معیشتی مردم و افزایش فقر در ایران دانسته‌اند.
زهرا کاویانی، پژوهشگر اقتصادی گفت: آمارها نشان می‌دهد در زمینه کاهش فقر دستاورد ویژه‌ای نداشتیم. به جایی رسیده‌ایم که در سال ۱۴۰۲ حدود ۳۰درصد جمعیت ما زیرخط فقر هستند. این عدد نزدیک به ۲۶ میلیون نفر را شامل می‌شود؛ از هر سه ایرانی یک نفر زیر خط فقر قرار دارد. همزمان که نرخ فقر در کشور ما افزایش پیدا می‌کرده، در دنیا این روند به‌صورت کاهشی طی می‌شده است. تصویری که از فقر و نابرابری در کشور می‌بینیم با اهداف و آرمان‌های اولیه انقلاب خیلی فاصله دارد.
افقه استاد اقتصاد دانشگاه ریشه اصلی تورم را ردیف‌های زایدِ بودجه می‌داند و می‌گوید: دولت ادعا می‌کند که دستمزد کارگران یکی از عوامل مهم افزایشِ نرخ تورم است، در حالی که تورم اصلی ما ریشه در کسری بودجه دارد و کسری بودجهٔ دولت به دلیل انبوه ردیف‌های زاید و بی‌فایده یا همان نان‌خورهای اضافه است. دولت نمی‌خواهد و یا نمی‌تواند این‌ها را حذف کند، چون صاحبِ نفوذند.
بانک جهانی اخیراً گزارشی درباره اقتصاد ایران منتشر کرده که بر اساس آن ترکیبی از تحریم‌ها، مدیریت بد اقتصادی و... سبب شده حدود ۱۰ میلیون ایرانی به تله فقر بیفتند.
بر اساس این گزارش بین سال‌های 2011 تا 2020 نسبت جمعیت فقیر ایران از کل جمعیت فقیر کشورهای با درآمد متوسط به بالا از 20 درصد به 28.1 درصد افزایش یافته است. یعنی 9.5 میلیون ایرانی در این دوره گرفتار فقر شده‌اند. نه تنها تعداد ایرانی‌های فقیر در این دوره افزایش یافته بلکه سطح محرومیت آن‌ها نیز بیشتر شده است. نیمی از ایرانی‌ها با خطر افتادن در فقر مواجه شده‌اند.
  • نویسنده :
  • منبع :