19 دی: حجت الاسلام قبادی گفت: در میان زیارت نامه ائمه معصومین علیهم‌السلام، هیچ زیارت نامه‌ای (جز برخی متن‌های زیارت امام حسین) نیست که مانند زیارت نامه امام هفتم به مصائب و سختی‌های دوران زندگی امام اشاره کرده باشد.
امروز ۲۵ رجب المرجب سالروز شهادت جانسوز امام موسی بن جعفر علیه السلام است. دوره امامت امام موسی کاظم (ع) با اوج قدرت خلفای عباسی همزمان بود. مناظرات و گفت‌وگوهایی از امام کاظم با برخی عالمان یهودی و مسیحی در منابع تاریخی و حدیثی نقل شده که در پاسخ به پرسش‌های آنان بوده است. در کتاب مسند الامام الکاظم بیش از سه هزار حدیث از وی گردآوری شده که شماری از آنها را برخی از اصحاب اجماع روایت کرده‌اند.
امام کاظم (ع) برای ارتباط با شیعیان، سازمان وکالت را گسترش داد و در مناطق مختلف، افرادی را به عنوان وکیل تعیین کرد. از سوی دیگر، حیات امام کاظم (ع) همزمان با بروز انشعاباتی در شیعه بود و فرقه‌های اسماعیلیه، فطحیه و ناووسیه با آغاز امامت او و فرقه واقفیه پس از شهادت او شکل گرفت.
به همین مناسبت با حجت الاسلام علیرضا قبادی پژوهشگر دینی به گفت‌وگو نشستیم:
حجت الاسلام علیرضا قبادی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، به مناسبت شهادت امام موسی کاظم گفت: زیارت نامه‌ها از منابع مهم معرفتی‌اند و بسیاری از حقایق را برای ما روشن می‌سازند. در میان زیارت نامه ائمه معصومین علیهم‌السلام، هیچ زیارت نامه‌ای (جز برخی متن‌های زیارت امام حسین) نیست که مانند زیارت نامه امام هفتم به مصائب و سختی‌های دوران زندگی امام اشاره کرده باشد.
وی افزود: متن زیارت نامه امام هفتم به سختی‌ها و مصائب فراوان آن حضرت تصریح دارد؛ دلیل این امر را باید در دوره تاریخی زندگی امام جستجو کرد. با تثبیت حکومت عباسیان، ستمگری آنان علیه «آل علی» به خصوص امام هفتم شدت یافت. با حاکم شدن مهدی عباسی امام موسی (ع) از مدینه به عراق فراخوانده شد و در بصره، در خانه‌ای محبوس شد. پس از آن امام از زندانی به زندان دیگر منتقل شدند و در نهایت به زندانی در بغداد انتقال یافتند و به مدت طولانی در آنجا زندانی بودند.
قبادی بیان کرد: این دوران از سخت‌ترین دوران زندگانی امام موسی کاظم (ع) بود. با اینکه امام زندان را فرصتی مغتنم برای عبادت خداوند و تلاوت آیات قرآن کریم می‌شمردند؛ اما سخت گیری ها چنان بود که آن حضرت برای نجات از ستمگری‌های هارون عباسی از خداوند، طلب خلاصی می‌کردند. امام هفتم سرانجام در سال ۱۸۳ ق در زندان سندی بن شاهک به شهادت رسیدند.!
این استاد دانشگاه گفت: در بخشی از زیارت نامه امام می‌خوانیم «خدایا بر موسی بن جعفر، درود فرست، جانشین نیکوکاران و پیشوای برگزیدگان … آن بزرگوار که شب‌ها تا سحر بیدار و شب زنده دار بود، و پیوسته به استغفار و در سجده طولانی با چشم‌های اشک‌بار به راز و نیاز بسیار و تضرع و زاری پیوسته اشتغال داشت و به ظلم و زندان ظالمان گرفتار و در قعر زندان‌های تاریک معذب بود، پاهای مبارکش در حلقه زنجیرها مجروح و هنگام ارتحال او بر جنازه اش با خواری و سبکی جار زده شد، و… البته نزد جدش محمد مصطفی و پدرش علی مرتضی و مادرش سرآمد زنان جهانیان وارد شد».
وی با بیان حدیثی از آن امام همام عنوان کرد: امام کاظم فرمودند: -خوشا به حال اصلاح کنندگان بین مردم، که آنان همان مقرّبان روز قیامت اند. خدا در زمین بندگانی دارد که برای رفع نیازهای مردم می‌کوشند؛ اینان در روز قیامت در امان هستند. در دین خدا، دنبال فهم عمیق باشید؛ زیرا فهم عمیق در دین، کلید بصیرت و کمال عبادت و سبب تحصیل مقام‌های والا و مراتب شکوهمند در امور دین و دنیاست و برتری فقیه (کسی که فهم عمیق از دین دارد) بر عابد، مانند (برتری) آفتاب بر ستاره هاست، و کسی که در دینش فهم عمیق نجوید، خداوند عمل اش را نپسندد.
امام کاظم (ع) برای ارتباط با شیعیان، سازمان وکالت را گسترش داد و در مناطق مختلف، افرادی را به عنوان وکیل تعیین کرد. از سوی دیگر، حیات امام کاظم (ع) همزمان با بروز انشعاباتی در شیعه بود و فرقه‌های اسماعیلیه، فطحیه و ناووسیه با آغاز امامت او و فرقه واقفیه پس از شهادت او شکل گرفت.
به همین مناسبت با حجت الاسلام علیرضا قبادی پژوهشگر دینی به گفت‌وگو نشستیم:
حجت الاسلام علیرضا قبادی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، به مناسبت شهادت امام موسی کاظم گفت: زیارت نامه‌ها از منابع مهم معرفتی‌اند و بسیاری از حقایق را برای ما روشن می‌سازند. در میان زیارت نامه ائمه معصومین علیهم‌السلام، هیچ زیارت نامه‌ای (جز برخی متن‌های زیارت امام حسین) نیست که مانند زیارت نامه امام هفتم به مصائب و سختی‌های دوران زندگی امام اشاره کرده باشد.
وی افزود: متن زیارت نامه امام هفتم به سختی‌ها و مصائب فراوان آن حضرت تصریح دارد؛ دلیل این امر را باید در دوره تاریخی زندگی امام جستجو کرد. با تثبیت حکومت عباسیان، ستمگری آنان علیه «آل علی» به خصوص امام هفتم شدت یافت. با حاکم شدن مهدی عباسی امام موسی (ع) از مدینه به عراق فراخوانده شد و در بصره، در خانه‌ای محبوس شد. پس از آن امام از زندانی به زندان دیگر منتقل شدند و در نهایت به زندانی در بغداد انتقال یافتند و به مدت طولانی در آنجا زندانی بودند.
قبادی بیان کرد: این دوران از سخت‌ترین دوران زندگانی امام موسی کاظم (ع) بود. با اینکه امام زندان را فرصتی مغتنم برای عبادت خداوند و تلاوت آیات قرآن کریم می‌شمردند؛ اما سخت گیری ها چنان بود که آن حضرت برای نجات از ستمگری‌های هارون عباسی از خداوند، طلب خلاصی می‌کردند. امام هفتم سرانجام در سال ۱۸۳ ق در زندان سندی بن شاهک به شهادت رسیدند.!
این استاد دانشگاه گفت: در بخشی از زیارت نامه امام می‌خوانیم «خدایا بر موسی بن جعفر، درود فرست، جانشین نیکوکاران و پیشوای برگزیدگان … آن بزرگوار که شب‌ها تا سحر بیدار و شب زنده دار بود، و پیوسته به استغفار و در سجده طولانی با چشم‌های اشک‌بار به راز و نیاز بسیار و تضرع و زاری پیوسته اشتغال داشت و به ظلم و زندان ظالمان گرفتار و در قعر زندان‌های تاریک معذب بود، پاهای مبارکش در حلقه زنجیرها مجروح و هنگام ارتحال او بر جنازه اش با خواری و سبکی جار زده شد، و… البته نزد جدش محمد مصطفی و پدرش علی مرتضی و مادرش سرآمد زنان جهانیان وارد شد».
وی با بیان حدیثی از آن امام همام عنوان کرد: امام کاظم فرمودند: -خوشا به حال اصلاح کنندگان بین مردم، که آنان همان مقرّبان روز قیامت اند. خدا در زمین بندگانی دارد که برای رفع نیازهای مردم می‌کوشند؛ اینان در روز قیامت در امان هستند. در دین خدا، دنبال فهم عمیق باشید؛ زیرا فهم عمیق در دین، کلید بصیرت و کمال عبادت و سبب تحصیل مقام‌های والا و مراتب شکوهمند در امور دین و دنیاست و برتری فقیه (کسی که فهم عمیق از دین دارد) بر عابد، مانند (برتری) آفتاب بر ستاره هاست، و کسی که در دینش فهم عمیق نجوید، خداوند عمل اش را نپسندد.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/71476
