عید قربان؛ روز بە مسلخ کشیدن نفس

ندایی کە فرا می‌خواند ما را کە باید قربانی کرد اسماعیل‌های خود را، بە مسلخ کشید نفس را و به معراج برد عشق را تا ببینیم بار دیگر بخشش و لطف حق را.
آن زمان که ابراهیم چاقوی ذبح را بر گلوی جگر گوشە خود گذاشت، آن زمان کە سە بار و هر مرتبە هفت سنگ بە سمت شیطان پرتاب کرد و بە فرمان خدا لبیک گفت و بە ناگاە قوچ قربان بوسه بر گلوی اسماعیل خلف نهاد، عید قربان میعادگاهی شد برای مسلمانان کە ای انسان ذبح کن نفس خود را، بە مسلخ بکش همچون ابراهیم شیطان درون خویش را.

عید قربان یا عید الاضحی، روز ذبح منیت ها و غلبه انسان بر نفس شیطانی برای کسب رضای معبود است. روزی کە حضرت ابراهیم در جدال با نفس و شیطان از امتحان الهی سربلند و پیروز بیرون آمد و خداوند در آیه ۱۰۵ سوره صافات حضرت ابراهیم را مورد خطاب قرار می دهد و می‌فرماید "فَلَمّا اَسْلَما وَتَلّهُ لِلجَبینِ وَنادَیناهُ اَنْ یا اِبراهیم، قد صدّقت الرّؤیا انّا کذلک نجزِی المحسنین"، «هان ای ابراهیم به خوبی انجام وظیفه کردی و ما نیکوکاران را این چنین پاداش خواهیم داد».