ندایی کە فرا می‌خواند ما را کە باید قربانی کرد اسماعیل‌های خود را، بە مسلخ کشید نفس را و به معراج برد عشق را تا ببینیم بار دیگر بخشش و لطف حق را.
آن زمان که ابراهیم چاقوی ذبح را بر گلوی جگر گوشە خود گذاشت، آن زمان کە سە بار و هر مرتبە هفت سنگ بە سمت شیطان پرتاب کرد و بە فرمان خدا لبیک گفت و بە ناگاە قوچ قربان بوسه بر گلوی اسماعیل خلف نهاد، عید قربان میعادگاهی شد برای مسلمانان کە ای انسان ذبح کن نفس خود را، بە مسلخ بکش همچون ابراهیم شیطان درون خویش را.
عید قربان یا عید الاضحی، روز ذبح منیت ها و غلبه انسان بر نفس شیطانی برای کسب رضای معبود است. روزی کە حضرت ابراهیم در جدال با نفس و شیطان از امتحان الهی سربلند و پیروز بیرون آمد و خداوند در آیه ۱۰۵ سوره صافات حضرت ابراهیم را مورد خطاب قرار می دهد و می‌فرماید "فَلَمّا اَسْلَما وَتَلّهُ لِلجَبینِ وَنادَیناهُ اَنْ یا اِبراهیم، قد صدّقت الرّؤیا انّا کذلک نجزِی المحسنین"، «هان ای ابراهیم به خوبی انجام وظیفه کردی و ما نیکوکاران را این چنین پاداش خواهیم داد».
عید سعید قربان یادآور تعبد به درگاه معبود و غلبه انسان بر نفس خویش است،نماد اطاعت و بندگی به خواست خداوند.معبودی که ابراهیم را در آزمونی سخت سنجید اما او به خوبی میزان عشق و قرب به منبع لایزال الهی را به نمایش گذاشت و از این آزمون الهی سربلند بیرون آمد.
آزمونی که پیامش آن است که انسان با دل بریدن از دنیا و دل سپردن به فرمان حضرت دوست، می تواند به عالی ترین درجات که همان قرب الهی است، دست یابد.
در واقع ابراهیم خلیل الله با تسلیم شدن در برابر اراده معبود، آموزگار درس بزرگی برای بشریت شد و این سنت ارزشمند را به فریضه واجب برای حاجیان در روز عید تبدیل کرد تا این امر نمادی برای مبارزه با نفس و خواسته های دنیوی شود.
عید قربان عید رهایی انسان از تعلقات نفسانی است؛ همان تعلقاتی که انسان را در راه اطاعت خداوند وسوسه می کند و به جای طی مسیر، انسان را به ماندن می خواند.
قربانی کردن در این روز به نوعی مظهر آزادی از خواسته های نفسانی در برابر معشوق حقیقی و همچنین فعالیت عام المنفعه در کمک به هم نوعان است.
- نویسنده :
- منبع :
