19 دی آنلاین: رئیس اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر در نشستی با محوریت «وفاق ملی»، به تبیین بایسته‌های این مفهوم پرداخت و با ارائه راهکارهای عملی، نقش اساسی گفتگو و عدالت اجتماعی را برجسته و بر ضرورت ایجاد بسترهای مناسب برای همدلی و مشارکت همه اقشار جامعه در مسیر توسعه و پیشرفت کشور تأکید کرد.

هشتمین جلسه از سیزدهمین دوره سلسله کُرسی‌های آزاداندیشی با موضوع «وفاق ملّی؛ پیشران گام دوم انقلاب اسلامی» به همت مجمع هماهنگی پیروان امام و رهبری استان قم و اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر در دانشگاه طلوع مهر قم به صورت حضوری و مجازی برگزار شد.

 حجت الاسلام والمسلمین مهاجرنیا در آغاز سخنان خود، وفاق ملی را یک فرآیند اجتماعی دانست که محدود به زمان یا پروژه‌ای موقت نیست، بلکه نیازمند تلاش مستمر و انطباق با شرایط متغیر جامعه است. وی وفاق ملی را عاملی دانست که در صورت تقویت، باعث همبستگی اجتماعی، امنیت پایدار و توسعه همه‌جانبه خواهد شد.

 استاد حوزه و دانشگاه اشاره کرد که در جلسات گذشته به مبانی وفاق ملی از جمله کارآمدی نظام، مبانی اخلاقی، انتخاب عقلانی و مبانی حقوقی پرداخته شده است. وی افزود که این جلسه به بررسی «بایسته‌های وفاق ملّی» اختصاص دارد.

 وی سپس به موضوع «بایسته‌های وفاق ملی» اشاره و بیان کرد که تحقق وفاق ملی مستلزم توجه به پنج اصل بنیادین است. نخست، «ترویج فرهنگ گفتگو» که به‌عنوان سنگ‌بنای وفاق ملی شناخته می‌شود و مهارت‌های گفتگومحور را برای حل اختلافات و کاهش تنش‌ها تقویت می‌کند.

 در ادامه، «سلامت اجتماعی» به‌عنوان دومین بایسته و ریل اصلی حرکت جامعه به سوی وفاق ملی مطرح شد، چرا که جامعه‌ای با سلامت اخلاقی، اقتصادی و معنوی بالا، بستری مناسب برای اتحاد و همدلی فراهم می‌کند.

 دکتر مهاجرنیا سپس بر شناسایی و «رفع عوامل تنش‌زا» مانند نابرابری‌های اقتصادی، تبعیض اجتماعی و شکاف‌های فرهنگی تأکید کرد و این مسائل را تهدیدی جدی برای وفاق ملی دانست.

 وی نقش «مدیریت سازنده» را نیز برجسته کرد و مدیریت جامعه را به نقش پدر خانواده تشبیه کرد که با کاهش تنش‌ها و مدیریت اختلافات، مسیر همگرایی و اتحاد را هموار می‌کند.

 در نهایت، «الگوسازی از تاریخ اسلام»، به‌ویژه از حکومت پیامبر اکرم (ص) و امام علی (ع)، به‌عنوان راهکاری برای تقویت وفاق ملی معرفی شد، زیرا این الگوها نشان‌دهنده اهمیت همدلی و عقلانیت در پیشبرد جامعه هستند.

 یکی از مهم‌ترین بخش‌های سخنرانی، تأکید بر «عدالت اجتماعی و آزادی مشروع» به‌عنوان ارکان وفاق ملی بود. دکتر مهاجرنیا بیان کرد: بدون حاکمیت قانون عادلانه و احترام به حقوق شهروندی، وفاق ملی محقق نخواهد شد. تبعیض و نابرابری از بزرگ‌ترین موانع ایجاد همدلی در جامعه هستند.

 دکتر مهاجرنیا در ادامه به راهکارهای پیشنهادی برای تقویت وفاق ملی پرداخت:

او بر ضرورت «احترام به حقوق اقلیت‌ها»، چه در حوزه سیاسی و چه اجتماعی، تأکید کرد و هشدار داد که محروم کردن اقشار مختلف جامعه از حقوق خود می‌تواند شکاف‌های اجتماعی را عمیق‌تر کند. توجه به توسعه مناطق محروم، به‌ویژه مناطقی مانند سیستان و بلوچستان، از دیگر موضوعاتی بود که وی بر آن تأکید داشت. او نابرابری در توزیع منابع و فرصت‌ها را مانعی جدی بر سر راه وفاق ملی دانست.

 استاد مهاجرنیا «ترویج فرهنگ انتقادپذیری» را یکی از پیش‌نیازهای اساسی برای وفاق ملی معرفی کرد و خواستار آموزش و فرهنگ‌سازی در این زمینه شد تا انتقاد سازنده به‌عنوان فرصتی برای بهبود در جامعه پذیرفته شود.

وی بر اهمیت «مشارکت تمامی اقشار جامعه در تصمیم‌گیری‌ها» تأکید کرده و هشدار داد که عدم مشارکت مردم می‌تواند حس تعلق و مسئولیت‌پذیری را در جامعه از بین ببرد.

او همچنین بیان کرد که «قوانین عادلانه و قابل احترام»، پایه و اساس وفاق ملی هستند و اجرای تبعیض‌آمیز قوانین، زمینه‌ساز تفرقه در جامعه خواهد بود.

دکتر مهاجرنیا در پایان سخنان خود، وفاق ملی را هدفی پایدار و مستلزم تلاش‌های هماهنگ در تمامی سطوح جامعه دانست. وی اظهار داشت که تقویت عدالت اجتماعی، احترام به حقوق اقلیت‌ها و مدیریت مؤثر اختلافات، مهم‌ترین عوامل ایجاد همبستگی ملی هستند.

  • نویسنده :
  • منبع :