۱۹ دی آنلاین: رئیس اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر گفت: وفاق ملی مفهومی اساسی در ثبات کشورهاست و در جمهوری اسلامی ایران، حفظ نظام از مهم‌ترین اهداف آن به‌شمار می‌رود. رهبران انقلاب بر این امر به‌عنوان یک واجب شرعی و ملی تأکید کرده‌اند، زیرا ثبات سیاسی، امنیت اجتماعی و عدالت اقتصادی در گرو اتحاد ملی است.
یازدهمین جلسه از سیزدهمین دوره سلسله کُرسی‌های آزاداندیشی با موضوع «وفاق ملّی؛ پیشران گام دوم انقلاب اسلامی» به همت مجمع هماهنگی پیروان امام و رهبری استان قم و اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر در دانشگاه طلوع مهر قم به صورت حضوری و مجازی برگزار شد.
حجت الاسلام والمسلمین محسن مهاجرنیا در این نشست گفت: وفاق ملی و پدیده‌های مشابه زمانی معنا و اهمیت می‌یابند که هدفمند باشند. یک پدیده اجتماعی بدون هدف دچار ابهام خواهد بود. در مباحث قرآنی نیز بر وحدت و اتحاد اسلامی تأکید شده و خداوند آن را نعمتی دانسته است، زیرا این اتحاد توانست ام‌القری‌ای را پایه‌گذاری کند که اسلام از طریق آن گسترش یافت. بدون این همبستگی، اسلام با چالش‌های جدی مواجه می‌شد و شاید هرگز به شکوفایی نمی‌رسید.
رئیس اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر گفت: وفاق ملی مفهومی اساسی در ثبات کشورهاست و در جمهوری اسلامی ایران، حفظ نظام از مهم‌ترین اهداف آن به‌شمار می‌رود. رهبران انقلاب بر این امر به‌عنوان یک واجب شرعی و ملی تأکید کرده‌اند، زیرا ثبات سیاسی، امنیت اجتماعی و عدالت اقتصادی در گرو اتحاد ملی است.
وی افزود: وقتی از حفظ نظام صحبت می‌کنیم، منظور تنها ساختار ظاهری نظام سیاسی نیست، بلکه مجموعه‌ای است که دین و دنیای ما را تأمین می‌کند و حیات بشر را سر و سامان می‌دهد. حفظ این نظام به معنای جلوگیری از هرج و مرج و بی‌ثباتی است. یکی از راه‌های اساسی حفظ نظام، وفاق ملی است و به همان اندازه که خود حفظ نظام واجب است، وفاق ملی نیز واجب خواهد بود.
حجت الاسلام والمسلمین مهاجرنیا سپس گفت: وفاق ملی زمانی محقق می‌شود که گروه‌های مختلف اجتماعی، اقوام، مذاهب و جناح‌های سیاسی بر سر اصول بنیادین کشور به توافق برسند و همبستگی ملی را تقویت کنند. این وحدت داخلی می‌تواند در برابر تهدیدهای خارجی و چالش‌های داخلی، عامل بازدارنده‌ای باشد. در طول تاریخ، هر گاه ملت ایران در برابر دشمنان خارجی متحد بوده، توانسته است از بحران‌ها عبور کند. نمونه بارز آن را می‌توان در دوران جنگ تحمیلی مشاهده کرد که همبستگی ملی موجب حفظ کشور شد.
وی افزود: یکی از ارکان اساسی حفظ نظام، ایجاد ثبات سیاسی است. هر نظامی برای بقا و رشد خود نیازمند ثبات در ساختارهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است. وفاق ملی می‌تواند با ایجاد اعتماد میان مردم و حاکمیت، بستر مناسبی برای ثبات سیاسی فراهم کند. زمانی که گروه‌های مختلف اجتماعی احساس کنند که نظام، نماینده تمامی آحاد جامعه است و به مطالبات آنان پاسخ می‌دهد، انسجام و همبستگی ملی افزایش خواهد یافت.
استاد فلسفه سیاسی حوزه و دانشگاه افزود: امنیت ملی به دو بخش داخلی و خارجی تقسیم می‌شود. در بُعد داخلی، وفاق ملی باعث کاهش تنش‌های اجتماعی، جلوگیری از ناآرامی‌ها و تقویت همگرایی میان شهروندان می‌شود. از سوی دیگر، در بُعد خارجی، یک ملت متحد می‌تواند در برابر تهدیدهای بیگانگان مقاومت بیشتری از خود نشان دهد. دشمنان همواره تلاش کرده‌اند با ایجاد تفرقه میان اقوام و گروه‌های مختلف، امنیت ملی ایران را تضعیف کنند. در چنین شرایطی، وفاق ملی به عنوان سدی محکم در برابر توطئه‌های خارجی عمل می‌کند.
استاد مهاجرنیا بیان داشت یکی دیگر از عناصر کلیدی در حفظ نظام، عدالت اجتماعی است. بدون اجرای عدالت، هرگونه وفاق ملی تنها در حد شعار باقی خواهد ماند. جامعه‌ای که در آن تبعیض، فساد و نابرابری وجود داشته باشد، نمی‌تواند به وفاق ملی دست یابد. عدالت اجتماعی به معنای توزیع عادلانه فرصت‌ها، منابع و امکانات است و موجب افزایش اعتماد مردم به حاکمیت خواهد شد. مقام معظم رهبری بارها بر ضرورت تحقق عدالت تأکید کرده و آن را یکی از مهم‌ترین اهداف انقلاب اسلامی دانسته‌اند.
وی افزود: یکی دیگر از الزامات وفاق ملی، مشارکت عمومی است. نظام جمهوری اسلامی ایران بر اساس آرای مردم شکل گرفته و تداوم آن نیز وابسته به حضور و مشارکت فعال مردم در عرصه‌های مختلف است. کاهش میزان مشارکت در انتخابات، اعتراضات اجتماعی و بی‌تفاوتی سیاسی از جمله عواملی هستند که می‌توانند به تضعیف وفاق ملی منجر شوند. برای حفظ نظام، باید بسترهای لازم برای افزایش مشارکت عمومی فراهم شود.
استاد مهاجرنیا سپس با اشاره به اینکه ایران کشوری با تنوع قومی، مذهبی و فرهنگی گسترده است، گفت: وفاق ملی زمانی به معنای واقعی کلمه محقق می‌شود که تمامی اقوام و مذاهب احساس کنند که در ساختار نظام نقش دارند و حقوق آن‌ها رعایت می‌شود. هویت ملی ایران همواره بر پایه همزیستی مسالمت‌آمیز اقوام مختلف شکل گرفته است. پاسداری از زبان فارسی، تقویت فرهنگ ملی و حفظ ارزش‌های مشترک، از جمله راهکارهایی است که می‌تواند وفاق ملی را تقویت کند.
وی افزود: علی‌رغم اهمیت وفاق ملی، برخی چالش‌ها و موانع در مسیر تحقق آن وجود دارد. یکی از این چالش‌ها، مشکلات اقتصادی است. افزایش تورم، بیکاری و کاهش قدرت خرید مردم باعث نارضایتی عمومی شده و وفاق ملی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. از سوی دیگر، برخی جریان‌های سیاسی با رفتارهای جناحی و تنگ‌نظری، به جای تقویت وحدت ملی، به اختلافات دامن می‌زنند.
وی درادامه گفت: برای تقویت وفاق ملی و در نتیجه حفظ نظام، باید اقدامات مشخصی انجام شود. برخی از این اقدامات عبارتند از:
۱.تقویت عدالت اجتماعی: کاهش فاصله طبقاتی و مبارزه با فساد اقتصادی از جمله اقداماتی است که می‌تواند به افزایش اعتماد عمومی کمک کند.
۲.افزایش شفافیت در عملکرد دولت: پاسخگویی مسئولان و ارائه اطلاعات شفاف به مردم، باعث افزایش اعتماد عمومی خواهد شد.
۳.ارتقای سطح گفتگوی ملی: ایجاد فضای مناسب برای تعامل و گفتگو میان گروه‌های مختلف اجتماعی، یکی از ابزارهای مهم در جهت تحقق وفاق ملی است.
۴.تقویت فرهنگ مشارکت عمومی: افزایش آگاهی مردم درباره حقوق و تکالیف شهروندی و ترغیب آن‌ها به مشارکت در امور کشور، از جمله عوامل کلیدی در حفظ نظام است.
۵.حمایت از نخبگان و متخصصان: بهره‌گیری از ظرفیت نخبگان داخلی و حفظ ارتباط با ایرانیان خارج از کشور، می‌تواند نقش مهمی در توسعه و تقویت نظام ایفا کند.
وی در پایان گفت: وفاق ملی نه یک شعار، بلکه یک راهبرد اساسی برای حفظ و تقویت نظام جمهوری اسلامی ایران است. تحقق این وفاق نیازمند برنامه‌ریزی جامع در زمینه‌های مختلف از جمله عدالت اجتماعی، مشارکت عمومی، امنیت ملی و تقویت هویت ملی است. بدون وفاق ملی، نظام در برابر چالش‌های داخلی و خارجی آسیب‌پذیر خواهد شد. بنابراین، همه افراد جامعه، اعم از مسئولان و شهروندان، باید در راستای تقویت این وحدت ملی تلاش کنند تا کشور بتواند مسیر پیشرفت و توسعه را با ثبات بیشتری ادامه دهد.
حجت الاسلام والمسلمین محسن مهاجرنیا در این نشست گفت: وفاق ملی و پدیده‌های مشابه زمانی معنا و اهمیت می‌یابند که هدفمند باشند. یک پدیده اجتماعی بدون هدف دچار ابهام خواهد بود. در مباحث قرآنی نیز بر وحدت و اتحاد اسلامی تأکید شده و خداوند آن را نعمتی دانسته است، زیرا این اتحاد توانست ام‌القری‌ای را پایه‌گذاری کند که اسلام از طریق آن گسترش یافت. بدون این همبستگی، اسلام با چالش‌های جدی مواجه می‌شد و شاید هرگز به شکوفایی نمی‌رسید.
رئیس اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر گفت: وفاق ملی مفهومی اساسی در ثبات کشورهاست و در جمهوری اسلامی ایران، حفظ نظام از مهم‌ترین اهداف آن به‌شمار می‌رود. رهبران انقلاب بر این امر به‌عنوان یک واجب شرعی و ملی تأکید کرده‌اند، زیرا ثبات سیاسی، امنیت اجتماعی و عدالت اقتصادی در گرو اتحاد ملی است.
وی افزود: وقتی از حفظ نظام صحبت می‌کنیم، منظور تنها ساختار ظاهری نظام سیاسی نیست، بلکه مجموعه‌ای است که دین و دنیای ما را تأمین می‌کند و حیات بشر را سر و سامان می‌دهد. حفظ این نظام به معنای جلوگیری از هرج و مرج و بی‌ثباتی است. یکی از راه‌های اساسی حفظ نظام، وفاق ملی است و به همان اندازه که خود حفظ نظام واجب است، وفاق ملی نیز واجب خواهد بود.
حجت الاسلام والمسلمین مهاجرنیا سپس گفت: وفاق ملی زمانی محقق می‌شود که گروه‌های مختلف اجتماعی، اقوام، مذاهب و جناح‌های سیاسی بر سر اصول بنیادین کشور به توافق برسند و همبستگی ملی را تقویت کنند. این وحدت داخلی می‌تواند در برابر تهدیدهای خارجی و چالش‌های داخلی، عامل بازدارنده‌ای باشد. در طول تاریخ، هر گاه ملت ایران در برابر دشمنان خارجی متحد بوده، توانسته است از بحران‌ها عبور کند. نمونه بارز آن را می‌توان در دوران جنگ تحمیلی مشاهده کرد که همبستگی ملی موجب حفظ کشور شد.
وی افزود: یکی از ارکان اساسی حفظ نظام، ایجاد ثبات سیاسی است. هر نظامی برای بقا و رشد خود نیازمند ثبات در ساختارهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است. وفاق ملی می‌تواند با ایجاد اعتماد میان مردم و حاکمیت، بستر مناسبی برای ثبات سیاسی فراهم کند. زمانی که گروه‌های مختلف اجتماعی احساس کنند که نظام، نماینده تمامی آحاد جامعه است و به مطالبات آنان پاسخ می‌دهد، انسجام و همبستگی ملی افزایش خواهد یافت.
استاد فلسفه سیاسی حوزه و دانشگاه افزود: امنیت ملی به دو بخش داخلی و خارجی تقسیم می‌شود. در بُعد داخلی، وفاق ملی باعث کاهش تنش‌های اجتماعی، جلوگیری از ناآرامی‌ها و تقویت همگرایی میان شهروندان می‌شود. از سوی دیگر، در بُعد خارجی، یک ملت متحد می‌تواند در برابر تهدیدهای بیگانگان مقاومت بیشتری از خود نشان دهد. دشمنان همواره تلاش کرده‌اند با ایجاد تفرقه میان اقوام و گروه‌های مختلف، امنیت ملی ایران را تضعیف کنند. در چنین شرایطی، وفاق ملی به عنوان سدی محکم در برابر توطئه‌های خارجی عمل می‌کند.
استاد مهاجرنیا بیان داشت یکی دیگر از عناصر کلیدی در حفظ نظام، عدالت اجتماعی است. بدون اجرای عدالت، هرگونه وفاق ملی تنها در حد شعار باقی خواهد ماند. جامعه‌ای که در آن تبعیض، فساد و نابرابری وجود داشته باشد، نمی‌تواند به وفاق ملی دست یابد. عدالت اجتماعی به معنای توزیع عادلانه فرصت‌ها، منابع و امکانات است و موجب افزایش اعتماد مردم به حاکمیت خواهد شد. مقام معظم رهبری بارها بر ضرورت تحقق عدالت تأکید کرده و آن را یکی از مهم‌ترین اهداف انقلاب اسلامی دانسته‌اند.
وی افزود: یکی دیگر از الزامات وفاق ملی، مشارکت عمومی است. نظام جمهوری اسلامی ایران بر اساس آرای مردم شکل گرفته و تداوم آن نیز وابسته به حضور و مشارکت فعال مردم در عرصه‌های مختلف است. کاهش میزان مشارکت در انتخابات، اعتراضات اجتماعی و بی‌تفاوتی سیاسی از جمله عواملی هستند که می‌توانند به تضعیف وفاق ملی منجر شوند. برای حفظ نظام، باید بسترهای لازم برای افزایش مشارکت عمومی فراهم شود.
استاد مهاجرنیا سپس با اشاره به اینکه ایران کشوری با تنوع قومی، مذهبی و فرهنگی گسترده است، گفت: وفاق ملی زمانی به معنای واقعی کلمه محقق می‌شود که تمامی اقوام و مذاهب احساس کنند که در ساختار نظام نقش دارند و حقوق آن‌ها رعایت می‌شود. هویت ملی ایران همواره بر پایه همزیستی مسالمت‌آمیز اقوام مختلف شکل گرفته است. پاسداری از زبان فارسی، تقویت فرهنگ ملی و حفظ ارزش‌های مشترک، از جمله راهکارهایی است که می‌تواند وفاق ملی را تقویت کند.
وی افزود: علی‌رغم اهمیت وفاق ملی، برخی چالش‌ها و موانع در مسیر تحقق آن وجود دارد. یکی از این چالش‌ها، مشکلات اقتصادی است. افزایش تورم، بیکاری و کاهش قدرت خرید مردم باعث نارضایتی عمومی شده و وفاق ملی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. از سوی دیگر، برخی جریان‌های سیاسی با رفتارهای جناحی و تنگ‌نظری، به جای تقویت وحدت ملی، به اختلافات دامن می‌زنند.
وی درادامه گفت: برای تقویت وفاق ملی و در نتیجه حفظ نظام، باید اقدامات مشخصی انجام شود. برخی از این اقدامات عبارتند از:
۱.تقویت عدالت اجتماعی: کاهش فاصله طبقاتی و مبارزه با فساد اقتصادی از جمله اقداماتی است که می‌تواند به افزایش اعتماد عمومی کمک کند.
۲.افزایش شفافیت در عملکرد دولت: پاسخگویی مسئولان و ارائه اطلاعات شفاف به مردم، باعث افزایش اعتماد عمومی خواهد شد.
۳.ارتقای سطح گفتگوی ملی: ایجاد فضای مناسب برای تعامل و گفتگو میان گروه‌های مختلف اجتماعی، یکی از ابزارهای مهم در جهت تحقق وفاق ملی است.
۴.تقویت فرهنگ مشارکت عمومی: افزایش آگاهی مردم درباره حقوق و تکالیف شهروندی و ترغیب آن‌ها به مشارکت در امور کشور، از جمله عوامل کلیدی در حفظ نظام است.
۵.حمایت از نخبگان و متخصصان: بهره‌گیری از ظرفیت نخبگان داخلی و حفظ ارتباط با ایرانیان خارج از کشور، می‌تواند نقش مهمی در توسعه و تقویت نظام ایفا کند.
وی در پایان گفت: وفاق ملی نه یک شعار، بلکه یک راهبرد اساسی برای حفظ و تقویت نظام جمهوری اسلامی ایران است. تحقق این وفاق نیازمند برنامه‌ریزی جامع در زمینه‌های مختلف از جمله عدالت اجتماعی، مشارکت عمومی، امنیت ملی و تقویت هویت ملی است. بدون وفاق ملی، نظام در برابر چالش‌های داخلی و خارجی آسیب‌پذیر خواهد شد. بنابراین، همه افراد جامعه، اعم از مسئولان و شهروندان، باید در راستای تقویت این وحدت ملی تلاش کنند تا کشور بتواند مسیر پیشرفت و توسعه را با ثبات بیشتری ادامه دهد.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/85389
