عبدالرحیم اباذری؛
وقتی یزید به جانشینی پدرش معاویه به‌ناحق بر مسند قدرت تکیه کرد، فرماندار مدینه، ولید بن عُقبه را مأمور کرد تا از امام حسین علیه‌السلام بیعت ستاند؛ امام وقتی پیام یزید را دریافت کرد، خطاب به ولید، نخست مقام و منزلت خود و اهل‌بیت علیهم‌السلام را یادآوری کرد؛ سپس به ویژگی‌های نابهنجار یزید مانند: آلودگی به گناه، سرکشی، میگساری، آدم‌کشی و ترویج فساد در جامعه اشاره نموده و فرمود: «هرگز شخصی مانند من نمی‌تواند از فردی مثل یزید پیروی کرده و با او بیعت بکند.»
قال الحسين علیه‌السلام لولید بن عقبه: «إِنَّا أَهْلُ بَیْتِ النُّبُوَّةِ، وَ مَعْدِنُ الرِّسالَةِ، وَ مُخْتَلِفُ الْمَلائِکَةِ وَ یَزیدُ رَجُلٌ فاسِقٌ، شارِبُ الْخَمْرِ، قاتِلُ النَّفْسِ المُحَرَّمَةِ، مُعْلِنٌ بِالْفِسْقِ، وَ مِثْلِی لایُبایِعُ لِمِثْلِهِ» (لهوف، ص ۲۳ و بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۲۵)
در واقع امام علیه‌السلام در این بیان تاریخی، خیلی صریح و آشکار ملاک‌ها و شاخصه‌های حاکمان جائر و حکومت‌های متجاوز را افشا و توضیح می‌دهد و آن را در چهار محور اصلی: «فسق»، «تظاهر به فسق و ترویج آن»، «شرابخواری و بی‌بندوباری» و «انسان‌کشی» قرار می‌دهد.
در اینجا یادآوری چند نکته خالی از لطف نیست:
۱- از عبارت «مثلی لایبایع لمثله» استفاده می‌شود که حضرت در صدد بیان یک قاعده کلی است که می‌تواند برای همه زمان‌ها، مکان‌ها و همه انسان‌ها به کار آید. وقتی افرادی با ویژگی‌های یزید در رأس حاکمیتی قرار گرفتند و زورگویی و قلدری کردند، بر همه انسان‌ها و به‌ویژه مسلمانان راستین و پیروان واقعی امام حسین لازم است تسلیم او نشوند و نسبت به عملکردهای ظالمانه و تجاوزکارانه‌اش موضع اعتراض و انتقاد بگیرند، ولو اینکه منتهی به شهادت خود، فرزندان، یاران و آواره و سرگردان شدن زن و بچه‌هایشان بشود.
۲- امروز به‌وضوح مشاهده می‌کنیم رژیم صهیونیستی اسرائیل و آمریکا به سرکردگی نتانیاهو و ترامپ، مصداق بارز و منحصربه‌فرد این کلام تاریخی حضرت اباعبدالله الحسین هستند. هر دو قاتل درنده علاوه بر ترویج فسق و فجور در دنیا، دستشان تا مرفق به خون هزاران نوزاد شیرخوار، کودک، نوجوان، زن، مرد، دختر و پسر، پیر، جوان و میانسال فلسطینی و لبنانی آغشته و آلوده شده است. چنانکه در تجاوز ۱۲ روزه آن دو مرد فاجر و فاسق به سرزمین‌مان، ایران اسلامی، دیدیم چگونه فرماندهان نظامی، دانشمندان هسته‌ای و مردم عادی را در کنار زن و بچه‌هایشان به خاک و خون کشیدند و به آن افتخار نمودند؟
۳- اگر امروز اباعبدالله الحسین حضور داشت، حتماً در مقابل این ظلم آشکار می‌ایستاد و در راستای افشای این جنایت از مدینه خارج می‌شد و سکوت، سکون و تماشاگری را کنار می‌گذاشت.
البته همان‌طوری که می‌دانید روش مبارزاتی امام علیه‌السلام جنبه‌ی اصلاحی، افشاگری و هدایتگری داشت و هرگز به دنبال جنگ و ماجراجویی نبود و به همین سبب، هرگز در نهضت عاشورا با اینکه در مواردی فرصت مناسبی هم پیش آمد، اما امام آغازگر جنگ نشد. وقتی با لشکر خسته، کوفته و تشنه حُر مواجه گشت که از شدت ضعف کاملاً زمین‌گیر شده بودند، یکی از یاران پیشنهاد داد فوری دمار از روزگارشان در بیاورند، حضرت اجازه نداد و فرمود: من هرگز آغازگر جنگ نخواهم بود.
۴- جنگ ۱۲ روزه در بعضی ابعاد شباهت‌هایی با نهضت حسینی در برابر حکومت یزیدی دارد؛ همان‌طوری که سیدالشهدا علیه‌السلام از آغاز خروج از مدینه تا ظهر روز عاشورا روش مذاکره، ارشاد و هدایتگری پیش گرفت و در هر فرصتی تلاش کرد یزیدیان را بیدار کند و مانع از خونریزی شود؛ حتی در آخرین لحظات که شمرِ خنجر به دست، روی سینه‌ی امام نشست، حضرت با لحن هدایتی با او سخن گفت؛ اگرچه ذات ناپاک و روح پلید شمر مانع از این هدایت شد.
نظام جمهوری اسلامی نیز با الهام از مکتب حسینی و با نظارت و اشراف رهبری همواره به دنبال مذاکره و گفتگو با دنیای غرب و آمریکا بود. این گفتگوها از زمان دولت نهم با شعار «نرمش قهرمانانه» شروع شد و در دولت‌های بعدی هم به اشکال و سلیقه‌های گوناگون ادامه پیدا کرد، اما در هر مرحله با خوی قلدری، پست‌فطرتی و بدعهدی دولتمردان آمریکا مواجه گشت؛ در دولت چهاردهم، وسط مذاکرات مرحله ششم، شاهد تجاوز ناگهانی اسرائیل با هماهنگی آمریکا به حریم ایران شدیم و آن‌ها خیلی راحت ماهیت یزیدی و خصلت درندگی خودشان را به نمایش گذاشتند.در این جنگ از یک‌سو، خبث ذاتی، شرارت‌محوری و ماجراجویی نتانیاهو و ترامپ بر همگان آشکار گردید و از سوی دیگر، مظلومیت نظام اسلامی و مردم ایران برای همه دنیا ثابت شد و اکنون ایران دست بالا را دارد و با شعار و شعور حسینیِ «هیهات من‌الذله» و به حول و قوه الهی و پشتیبانی مردمی در مقابل هرگونه تجاوز و هوچی‌گری خواهد ایستاد.
وقتی یزید به جانشینی پدرش معاویه به‌ناحق بر مسند قدرت تکیه کرد، فرماندار مدینه، ولید بن عُقبه را مأمور کرد تا از امام حسین علیه‌السلام بیعت ستاند؛ امام وقتی پیام یزید را دریافت کرد، خطاب به ولید، نخست مقام و منزلت خود و اهل‌بیت علیهم‌السلام را یادآوری کرد؛ سپس به ویژگی‌های نابهنجار یزید مانند: آلودگی به گناه، سرکشی، میگساری، آدم‌کشی و ترویج فساد در جامعه اشاره نموده و فرمود: «هرگز شخصی مانند من نمی‌تواند از فردی مثل یزید پیروی کرده و با او بیعت بکند.»
قال الحسين علیه‌السلام لولید بن عقبه: «إِنَّا أَهْلُ بَیْتِ النُّبُوَّةِ، وَ مَعْدِنُ الرِّسالَةِ، وَ مُخْتَلِفُ الْمَلائِکَةِ وَ یَزیدُ رَجُلٌ فاسِقٌ، شارِبُ الْخَمْرِ، قاتِلُ النَّفْسِ المُحَرَّمَةِ، مُعْلِنٌ بِالْفِسْقِ، وَ مِثْلِی لایُبایِعُ لِمِثْلِهِ» (لهوف، ص ۲۳ و بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۲۵)
در واقع امام علیه‌السلام در این بیان تاریخی، خیلی صریح و آشکار ملاک‌ها و شاخصه‌های حاکمان جائر و حکومت‌های متجاوز را افشا و توضیح می‌دهد و آن را در چهار محور اصلی: «فسق»، «تظاهر به فسق و ترویج آن»، «شرابخواری و بی‌بندوباری» و «انسان‌کشی» قرار می‌دهد.
در اینجا یادآوری چند نکته خالی از لطف نیست:
۱- از عبارت «مثلی لایبایع لمثله» استفاده می‌شود که حضرت در صدد بیان یک قاعده کلی است که می‌تواند برای همه زمان‌ها، مکان‌ها و همه انسان‌ها به کار آید. وقتی افرادی با ویژگی‌های یزید در رأس حاکمیتی قرار گرفتند و زورگویی و قلدری کردند، بر همه انسان‌ها و به‌ویژه مسلمانان راستین و پیروان واقعی امام حسین لازم است تسلیم او نشوند و نسبت به عملکردهای ظالمانه و تجاوزکارانه‌اش موضع اعتراض و انتقاد بگیرند، ولو اینکه منتهی به شهادت خود، فرزندان، یاران و آواره و سرگردان شدن زن و بچه‌هایشان بشود.
۲- امروز به‌وضوح مشاهده می‌کنیم رژیم صهیونیستی اسرائیل و آمریکا به سرکردگی نتانیاهو و ترامپ، مصداق بارز و منحصربه‌فرد این کلام تاریخی حضرت اباعبدالله الحسین هستند. هر دو قاتل درنده علاوه بر ترویج فسق و فجور در دنیا، دستشان تا مرفق به خون هزاران نوزاد شیرخوار، کودک، نوجوان، زن، مرد، دختر و پسر، پیر، جوان و میانسال فلسطینی و لبنانی آغشته و آلوده شده است. چنانکه در تجاوز ۱۲ روزه آن دو مرد فاجر و فاسق به سرزمین‌مان، ایران اسلامی، دیدیم چگونه فرماندهان نظامی، دانشمندان هسته‌ای و مردم عادی را در کنار زن و بچه‌هایشان به خاک و خون کشیدند و به آن افتخار نمودند؟
۳- اگر امروز اباعبدالله الحسین حضور داشت، حتماً در مقابل این ظلم آشکار می‌ایستاد و در راستای افشای این جنایت از مدینه خارج می‌شد و سکوت، سکون و تماشاگری را کنار می‌گذاشت.
البته همان‌طوری که می‌دانید روش مبارزاتی امام علیه‌السلام جنبه‌ی اصلاحی، افشاگری و هدایتگری داشت و هرگز به دنبال جنگ و ماجراجویی نبود و به همین سبب، هرگز در نهضت عاشورا با اینکه در مواردی فرصت مناسبی هم پیش آمد، اما امام آغازگر جنگ نشد. وقتی با لشکر خسته، کوفته و تشنه حُر مواجه گشت که از شدت ضعف کاملاً زمین‌گیر شده بودند، یکی از یاران پیشنهاد داد فوری دمار از روزگارشان در بیاورند، حضرت اجازه نداد و فرمود: من هرگز آغازگر جنگ نخواهم بود.
۴- جنگ ۱۲ روزه در بعضی ابعاد شباهت‌هایی با نهضت حسینی در برابر حکومت یزیدی دارد؛ همان‌طوری که سیدالشهدا علیه‌السلام از آغاز خروج از مدینه تا ظهر روز عاشورا روش مذاکره، ارشاد و هدایتگری پیش گرفت و در هر فرصتی تلاش کرد یزیدیان را بیدار کند و مانع از خونریزی شود؛ حتی در آخرین لحظات که شمرِ خنجر به دست، روی سینه‌ی امام نشست، حضرت با لحن هدایتی با او سخن گفت؛ اگرچه ذات ناپاک و روح پلید شمر مانع از این هدایت شد.
نظام جمهوری اسلامی نیز با الهام از مکتب حسینی و با نظارت و اشراف رهبری همواره به دنبال مذاکره و گفتگو با دنیای غرب و آمریکا بود. این گفتگوها از زمان دولت نهم با شعار «نرمش قهرمانانه» شروع شد و در دولت‌های بعدی هم به اشکال و سلیقه‌های گوناگون ادامه پیدا کرد، اما در هر مرحله با خوی قلدری، پست‌فطرتی و بدعهدی دولتمردان آمریکا مواجه گشت؛ در دولت چهاردهم، وسط مذاکرات مرحله ششم، شاهد تجاوز ناگهانی اسرائیل با هماهنگی آمریکا به حریم ایران شدیم و آن‌ها خیلی راحت ماهیت یزیدی و خصلت درندگی خودشان را به نمایش گذاشتند.در این جنگ از یک‌سو، خبث ذاتی، شرارت‌محوری و ماجراجویی نتانیاهو و ترامپ بر همگان آشکار گردید و از سوی دیگر، مظلومیت نظام اسلامی و مردم ایران برای همه دنیا ثابت شد و اکنون ایران دست بالا را دارد و با شعار و شعور حسینیِ «هیهات من‌الذله» و به حول و قوه الهی و پشتیبانی مردمی در مقابل هرگونه تجاوز و هوچی‌گری خواهد ایستاد.
- نویسنده : عبدالرحیم اباذری
- منبع :
https://19dey.com/news/89660
