بانوی کرامت، رنجیده از بی مهری مردمان و رنجور از بیماری فراقِ برادر وارد قم شد. در روزی که قمی‌ها فراموشش نمی‌کنند. ۲۳ ربیع‌الاول سال ۲۰۱ هجری قمری.
یک سال از فراق برادر گذشته بود. فراقی که خلیفه مکر بر خاندان رسول تحمیل کرده بود. حالا این خواهر بود که می‌خواست به تاسی از زینب کبری سفری را تا کوی برادر آغاز کند. سفری که بی مهری دوران و سختی روزگار نیمه کاره‌اش گذاشت.
بانوی کرامت اطراف ساوه بیمار شد. بیماری که پس از سفر دور و دراز از مدینه، بی‌مهری‌های ددمنشان زمان و حمله عمال خلیفه عباسی به کاروان آن حضرت، امری دور از ذهن نبود. با این حال برخی منابع تاریخی صحبت از خوراندن سم به دختر موسی بن جعفر(ع) را هم به میان آورده‌اند.
حضرت معصومه(س) پس از شدت گرفتن بیماری، از همراهانش سراغ قم را می‌گیرد و دستور حرکت کاروانیان به سمت قم را صادر می‌کند. شهری که قبل از آن هم بسیار مورد توجه اهل بیت(ع) قرار گرفته بود.
داستان عشق به پیامبر(ص) و خاندانش میان ایرانیان از همان ابتدای ظهور اسلام بر سر زبان‌ها بود. سلمان نخستین ایرانی بود كه به پیامبر اسلام و دین مقدس آن ایمان آورد و در این راه آن قدر ابراز محبت و ارادت نسبت به پیامبر(ص) کرد تا مدال افتخار «السلمان منا اهل البیت» را به خود اختصاص داد و گوی سبقت را در محبت به پیامبر و اهل بیتش از همه اعراب ربود.
قم؛ مأوای فاطمیون
در میان ایرانیان اما اهل قم همواره جایگاه خاص نزد این بزرگان داشته‌اند. هر علوی و شیعی مذهبی كه از دست حكام جبار عباسی می‌گریخت امیدش ایران و شهر قم بود و به آنجا پناه می‌برد و سخت مورد حمایت مردم قرار می‌گرفت. در زبان ائمه اطهار(ع) بر شهر قم، آشیانه آل محمد(ص) و مأوای فاطمیون و جایگاه شیعیانشان اطلاق شده است و در روایتی اهل قم انصار و یاوران اهل بیت(ع) خوانده شده‌اند، شهری با این صفات، طبیعی است كه به یكی از پناهگاه‌های عمده علویان تبدیل شود. همین است که بانوی کرامت نیز وقتی خود را در بیابانِ ستم عباسی‌ها تنها دید، عزم قم کرد.
نفحات حیات‌بخش این وجود مقدس از همان روزها تمام کوچه‌ها و خانه‌های قم را معطر کرد اما این بخت خوش برای قمی‌ها ۱۷ روز بیشتر طول نکشید و همان بیماری جان بانوی آب و آینه را گرفت. دختر موسی بن جعفر(ع) پس از غسل و کفن در باغ یکی از دوستداران اهل بیت(ع) به نام موسی بن خزرج که به باغ بلبلان معروف بود، به خاک سپرده شد.
ورود حضرت فاطمه معصومه(س) به شهر قم و دفن پیکر مطهر آن بانوی کبریا در این شهر، آثار و برکات فراوانی را به همراه داشت. تأثیر این واقعه تاریخی را می‌توان با مطالعه زوایای تاریخی این شهر به دست آورد. برکات این بانوی بزرگ در شهر قم آنگاه به اوج خود می‌رسد که بدانیم تأثیر وجود آن حضرت در تحولات تاریخی، فرهنگی، مذهبی، اجتماعی نه تنها در محدوده یک شهر بلکه گاهی در کل کشور بوده و این حضور موجب شده تا قم در بسیاری از تحولات کشور و جهان نقش بزرگی ایفا کند.
قم؛ پایگاه تشیع
۱۲۰۰ سال است قم به عنوان یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های تشیع شناخته شده است. شهری که در طول ادوار مختلف تاریخی و با روی کار آمدن حکومت‌های مختلف هویت خود را حفظ کرده است. امروز با استقرار حوزه‌های علمیه و مراجعه طلاب از سراسر کشور و بیش از ۱۰۰ کشور جهان در این شهر می‌توان گفت قم پرچمدار تشیع در جهان است.
۱۲۰ میلیون شیعه در سراسر جهان و بسیاری آزادی‌خواهان امروز چشم به این شهر و بزرگان، مراجع و نخبگان دینی آن دارند. حضور طلاب خارجی که هر یک سفیرانی برای ترویج هستند، یکی از نقاط قوت شهر قم محسوب می‌شود. جریان‌های مهم فقهی و فلسفی تشیع در جهان امروز از شهر مقدس قم نشئت گرفته و طلابی که در این شهر تربیت می‌شوند توانایی ترویج تفکر شیعه در سراسر جهان را دارند.
همه اینها به برکت ورود بانویی است که بیست و سوم ربیع‌الاول سال ۲۰۱ هجری قمری، هر چند خسته و بیمار اما امیدوار به تداوم راه رسول خدا و برادرش رضا(ع) پا به این شهر گذاشت.
- نویسنده :
- منبع :
