حضرت زینب(س) در سال ششم هجری در مدینه چشم به جهان گشود و کمتر از پنج سال از عمر شریف خود را در کنار پیامبر(ص) و در دامن پر مهر مادر سپری کرد.
حضرت زینب در دوران طفولیت در دامان پدر می‌نشست و حضرت علی(ع) با لطف و مهربانی، به او سخن گفتن می‌آموخت.
علاقه و محبت امام حسین و زینب(س) به یکدیگر در تمام مراحل زندگیشان جلوه گر است: در طفولیت، زینب جز در آغوش حسین(ع) آرام نمی‌گرفت و همواره به او چشم می‌دوخت. گویند «موقع ازدواج، زینب کبری(س) با شویش عبداللّه شرط کرد که همه روزه به او اجازه دهد تا حسین(ع) را زیارت کند و کمتر روزی بود که زینب حسین را نبیند»
بعضی از سیره نویسان هم گفته‌اند: «در هنگام ازدواجِ زینب کبری، حضرت علی(ع) با عبد اللّه شرط کرد که هرگاه حسین(ع) به سفر رفت، زینب هم اجازه داشته باشد با او مسافرت کند. عبداللّه شرط را پذیرفت و به پیمان خود همواره پایبند بود»
زینب خردسال پس از شهادت مادر، حامل رسالت او می‌شود و با حضورش، گریه‌اش، باصحبت‌ها و سخنرانی‌ها و آموزش دادن‌هایش ابلاغ پیام‌های ولایت و افشای توطئه‌های خلافت را عهده‌دار می‌گردد.
زینب کبری(س) را کمالاتِ بسیار بود، در جمال و سکینه و وقار، همانند خدیجه کبری بود و در عصمت و حیا، به فاطمه زهرا(س) بود. در فصاحت و بلاغت، هم چون علی مرتضی بود و در حلم و بردباری، همسان امام مجتبی(ع) و در شجاعت و قوت قلب، بسان حضرت سید الشهدا(ع).
زینب(س) در اسارت نیز از حجاب دست نکشید
یک کارشناس مسائل قرآنی در رابطه با شخصیت این بانوی بزرگ اسلام گفت: قیام کربلا دو مرحله اصلی دارد که نمی‌توان هیچ یک را بدون دیگری در نظر گرفت.
حجت الاسلام عیسی عیسی‌زاده افزود: مرحله اول بحث مبارزه وجهاد است که حضرت سیدالشهدا(ع) این وظیفه را در قبال رسالت امامت به خوبی انجام دادند.
وی ادامه داد: مرحله دوم که پیام رسانی بود را حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) برعهده داشتند و البته با کسالت امام سجاد(ع) این وظیفه برعهده حضرت زینب بود.
این استاد حوزه و دانشگاه همچنین اضافه کرد: باید توجه کرد که زینب کبری بعد از جریان عاشورا و در دوران اسارت با دو خطبه آتشین خود تمام دسیسه‌های ظالمین را از بین بردند.
وی در ادامه افزود: ایشان در همان دوران اسارت نیز وظیفه خود را در قبال امام سجاد(ع) به عنوان امام زمان خود به خوبی ادا کرده و حتی دلیرانه خود را سپر بلای ایشان در مقابل جلادان بنی امیه کردند.
حجت الاسلام عیسی‌زاده گفت: این شیرزن کربلا در شام نیز با صلابت و در خطبه‌ای محکم، کفر یزید را اثبات کرده و مردم پیمان شکن شام را نیز به توبه وا داشتند.
وی ادامه داد: این خود نشان می‌دهد که حضرت زینب(س) وظیفه بیدارگری را به خوبی انجام دادند.
این کارشناس مسائل دینی با انتقاد از شرایط موجود حجاب درجامعه اضافه کرد: زینب(س) با وجود شرایط اسارت و سختی‌های پیش رو، لحظه‌ای ازحجاب و حفظ عفت غفلت نکردند.
وی در پایان تأکید کرد: ایشان همچنین با وجود ضعف جسمانی دوران اسارت بازهم به صورت نشسته فریضه نماز شب را به جا می‌آوردند و از این منظر هم می‌توانند الگویی مناسب برای مسلمانان و شیعیان باشند.
حضرت زینب احیا کننده قیام امام حسین(ع) است
عضو هیئت علمی مرکز آموزشی و پژوهشی امام رضا(ع) نیز اظهار داشت: آنچه حضرت زینب(س) از شجاعت، قدرت، صبر و ایثار دارند همه به واسطه اتصال با امام زمانشان است.
سیده فاطمه دریاباری با بیان اینکه هرکس در مسیر صراط مستقیم قرار بگیرد و متصل به امام زمانش شود خدایی می‌شود، گفت: قدرت و استقامت حضرت زینب(س) جنبه الهی دارد و با وجود تمام ویژگی‌های عاطفی زنانه بازهم مقام خود را تا عرش بالا می برد.
وی اظهار داشت: حضرت زینب(س) به عنوان زنی افسرده و صرفا رنج کشیده در کربلا تجلی نشده‌اند و در واقع به عنوان زنی شجاع و معرفی کننده پیام امام حسین(ع) شناخته شده‌اند.
این استاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: در واقع کسی که حامی خون شهدای کربلا است، حضرت زینب(س) است و زنان و جوانان ما باید شخصیت حضرت زینب(س) را در کربلا بشناسند.
وی با انتقاد از تبلیغات منفی نسب به نگاه اسلام به زنان گفت: اسلام به دنبال خانه نشینی و انفعال زن نیست و تأکید دارد که زن با حفظ عفت و حجاب می‌تواند حضوری فعال در اجتماع داشته باشد.
دریاباری در این باره افزود: همانگونه که حضرت زینب(س) نیز نشان دادند زنان مسلمان می‌توانند با حفظ عفت خود تأثیرات عمده‌ای را در زمان حیات خود و پس از آن داشته باشند.
وی در پایان تأکید کرد: اگر در حادثه کربلا رکن اول خون سیدالشهدا(ع) باشد، قطعا رکن دوم حرکت و استقامت حضرت زینب(س) است.
حضرت زینب(س) سرانجام در پانزدهم رجب سال ۶۲ هجری با کوله باری از اندوه و غم و محنت و رنج دار فانی را وداع گفتند وآرامگاه شریف ایشان در نزدیکی دمشق، کعبه آمال عاشقان ولایت است.
- نویسنده :
- منبع :
