هرچه به آغاز کار مجلس یازدهم نزدیک میشویم معادلات سیاسی درباره سرانجام کرسی ریاست پیچیدهتر میشود. جدال و کشمکشهای روزهای قبل از ا نتخابات ۲ اسفند حالا به دعوای قدرت تبدیل شده است و زبانههای اختلاف و ائتلاف بر سر اینکه چه کسی رئیس باشد هر روز ارتفاع بلندتری پیدا میکند.
شاید اگر دو ماه پیش سوال میشد که رئیس مجلس یازدهم چه کسی خواهد بود با اطمینان بیشتری میشد پاسخ داد؛ آن روز تنها یک اسم به گوش میرسید و آن «محمدباقر قالیباف» بود اما کمکم تحرکات رقبا و پیدا شدن سر و کله اسامی دیگر، لبخند رضایت را روی صورت آقای خلبان کمرنگتر کرد تا جایی که امروز کفه ترازو به نفع رقبا سنگینی میکند و همین موضوع شهردار اسبق تهران را وادار کرده است تا برای نشستن در راس قوه مقننه شهر به شهر به دنبال رای باشد.
میدانداری بازی بهم زنها
پایداریها که در اردوگاه اصولگرایی به «بازی بهم زنها» یا «بچه شلوغ کنها» معروف بودند اینبار برای نو اصولگرایان دردسرساز شدند.
درحالی که تصور میشد در این بازی «مرتضی آقا تهرانی» به عنوان اصلیترین کاندیدای این طیف برای ریاست وارد میدان شود و در قد و قامت رقیب قالیباف ظاهر شود و در نهایت با گرفتن سهمی بیشتر کنار بنشیند مانند آنچه در دقایق آخر انتخابات بر سر لیست واحد افتاد اما بازی آنها به گونه دیگری رقم خورد.
پایداریها این بار به جای آنکه خود گزینهای مطرح کنند به سراغ رقبای پر و پا قرصتری رفتند تا آنها را با یکدیگر همکاسه کنند و خوابی را که شورای ائتلاف اصولگرایان برای مجلس یازدهم دیده بود را آشفته کنند. از همین رو بود که زمزمههای جلسات «صادقی محصولی» قائممقام دبیرکل جبهه پایداری با حلقه احمدینژادیها به گوش رسید. هرچند این جلسات واکنش زیادی به دنبال داشت و بسیاری از اصولگرایان به ویژه حامیان قالیباف به آن تاختند اما هرچه بود کار خودش را کرد و زحمت قالیباف با «ائتلاف نه به قالیباف» چندین برابر شد.
مثلث برمودای احمدینژادیها
«ما نبودیم تکلیف ریاست مجلس یازدهم همان دو ماه پیش مشخص شده بود» این را یکی از همان وزرای دولت احمدینژاد میگوید که امروز جمعشان در مجلس یازدهم جمع شده است. از همان اول هم قصد نداشتند زیر پرچم قالیباف سینه بزنند برای همین هم بود که زیر بار لیست اصولگرایان با سرلیستی قالیباف نرفتند و وقتی هم که از دروازههای بهارستان عبور کردند، گفتند برای ریاست گزینه خودشان را معرفی خواهند کرد.
کاندیداهایشان هم کم نبود، فریدون عباسی، زاهدی و محمود عباسزاده مشکینی از یک سو و نیکزاد، حاجی بابایی و شمس الدین حسینی از سوی دیگر برای ریاست از دل وزرای احمدینژاد قد علم کردند اما از آنجا که به گفته مشکینی برای معرفی گزینه اصلی ساز و کار رای استمزاجی را تعریف کرده بودند این روزها تنها مثلث حاجیبابایی، نیکزاد و شمسالدین حسینی است که بیشتر از همه مطرح میشود؛ البته آنطور که گفته میشود رقابت میان حاجی بابایی و نیکزاد بیشتر است و حتی کفه ترازوی حاجیبابایی سنگینتر هم شده است.
شوک میرسلیم
از همان روز اول اعلام نتایج انتخابات و پیروزی لیست اصولگرایان این حدس و گمان وجود داشت که رقابت برای کرسی ریاست رقابت میان قالیباف و میرسلیم است؛ هرچند این گمانه زنیها وجود داشت که در نهایت توافقی میان این دو صورت خواهد گرفت و احتمالا میرسلیم به نفع قالیباف و با گرفتن امتیازی مانند ریاست مرکز پژوهشهای مجلس از خیر ریاست بگذرد اما تجربه انتخابات ۹۶ نشان میداد که بعید است میرسلیم تن به چنین موضوعی بدهد.
گمانهزنیها برای ریاست میرسلیم وقتی تقویت شد که کنایههای این منتخب تهران در اظهاراتش بیشتر شد که تنها یک مخاطب داشت و آن شهردار اسبق تهران بود که شاخصترین آن وقتی بود که سودای ریاست جمهوری قالیباف را نشانه رفت.
موضوع فقط به اظهارات میرسلیم ختم نشد و آنطور که از صحبتهای اسدالله بادامچیان دبیرکل حزب موتلفه مشخص بود گویا قرار است موتلفه اشتباه خود در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ را که ۲۴ ساعت قبل از انتخابات پشت کاندیدای خود را خالی کرد و با نامهای از ابراهیم رئیسی حمایت کرد را جبران و تا لحظه آخر از کاندیدای موتلفه برای ریاست مجلس حمایت کند.
اما شوک میرسلیم وقتی وارد شد که او در جلسه پایداریها و احمدینژادیها شرکت کرد و با آنها درباره آینده ریاست مجلس یازدهم به توافق رسید.
حضور میرسلیم در جلسه وزرای احمدی نژاد به معنای ائتلاف است؟
ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا درباره کاندیداتوری میرسلیم به خبرآنلاین میگوید: آقای میرسلیم کاندیدای حزب موتلفه اسلامی است و اگر این حزب اعلام کند با فلان افراد یا جریان های درون مجلس برای ریاست آقای میرسلیم، ائتلاف کنیم، آن وقت می توان گفت که ائتلافی صورت گرفته اما اینکه آقای میرسلیم در جلسه ای بوده که افراد یا جریان های دیگر هم حضور داشتند که حالا قبلا هم وزرای آقای احمدی نژاد بودند، به معنای ائتلاف آقای میرسلیم با جناح احمدی نژاد نیست.
او ادامه میدهد: در عین حال تصور نمی کنم آقای میرسلیم اینکاررا انجام دهند هرچند ایشان در تدارک جلب نظر برخی نمایندگان مجلس یازدهم است و این موضوع امری طبیعی است اما اینطور نیست که بخواهد با افرادی همچون جریان آقای احمدی نژاد ائتلاف کند.
ایمانی در واکنش به موضوع که «به نظر می رسید مصطفی میرسلیم و محمدباقر قالیباف در مجلس به یکدیگر نزدیک شوند اما حالا عکس موضوع اتفاق افتاده»، میگوید: به هرحال ایشان می خواهد کاندیدای ریاست مجلس شود و هرکس به دنبال این پست است هر تلاشی می کند.
احمدی نژاد جریانی در داخل پارلمان دارد؟
این تحلیلگر سیاسی اصولگرا ادامه میدهد: زمانی هم که آقای لاریجانی می خواستند رئیس مجلس شوند حتی مطرح بود که با جریان اصلاح طلب هم رایزنی کردند؛ بنابراین آقای میرسلیم هم تلاش خود را می کند اما این کار به معنای ائتلاف با سایر جریان ها نیست. از سویی من هنوز نمی دانم آقای احمدی نژاد جریانی درون مجلس یازدهم دارد یا خیر؛ این موضوع هم محل بحث است و من فکر نمی کنم اینطور باشد.
او میگوید: به هرحال جلب نظر منتخبان مجلس برای رسیدن به کرسی ریاست با ائتلاف کردن کاملا متفاوت است. ائتلاف به این معناست که از نظر سیاسی با جریان یا طیفی یکی شود اما افراد در جریان جلب نظر نمایندگان ممکن است به دنبال جلب نظر چهره های اصلاح طلب و مستقل مجلس هم باشند و این به معنای یکی شدن و دادن امتیاز به آنها نیست.
اتفاقات پشت پرده این روزها در گعده دولتمردان احمدی نژاد، قالیبافی ها، سنتی های اصولگرا و ...هرچه که هست چندان به نفع قالیباف پیش نمی رود، گرچه نمی توان پیش بینی کرد که این ائتلاف های قبل انتخابات هیات رئیسه تا لحظه آخر پابرجا بماند اما سردار اصولگرا برای رسیدن به کرسی شماره یک پارلمان یازدهم ندارد.
- نویسنده :
- منبع : خبرآنلاین