سرمقاله روزنامه ۱۹ دی شماره ۳۳۶۷ مورخه ۲۸ بهمن‌ماه ۱۴۰۰ با عنوان «برجام و اقتصاد کشور» به قلم وحید اشتیاقی بدین شرح است:
واقعیت این است که از دهه ۵۰ تاکنون، نیم قرن است نفت می‌فروشیم. دهه ۹۰ دهه فرصت‌سوزی بود؛ به طوری که رشد منفی اقتصاد را شاهد بودیم.
در این شرایط برای حفظ کشور و جلوگیری از فرسودگی اقتصاد، به ۴۰۰ میلیارد دلار پول نیاز داریم. ۱۳۰ میلیارد دلار نیز برای سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی نیاز داریم تا بتوانیم خود را حفظ کنیم. این در شرایطی است که بحث ۱۵۰۰ هزار میلیارد تومان ناترازی صندوق‌های بازنشستگی و سایر مشکلات مطرح است.
از سال ۱۳۹۷ برای اولین بار، رشد هزینه‌های جبران استهلاک بیشتر از رشد سرمایه‌گذاری بوده که نشان می‌دهد زیرساخت‌ها در حال فرسودگی بیشتر هستند.
تعلل در روابط بین‌المللی و منطقه‌ای فرصت را از ما خواهد گرفت. اگر برجام زودتر به نتیجه می‌رسید، قیمت نفت که حالا به بالای ۸۰ دلار رسیده، فرصتی را در اختیار ما قرار می‌داد، اما در حال حاضر این فرصت برای صادرات از دست رفته است.
این که بگوییم اقتصاد به برجام ربطی ندارد، یک شوخی و کمدی است. همه بازارها منتظر برجام هستند. باید تکلیف خود را هر چه سریعتر روشن کنیم. هر چه تعلل کنیم، بیشتر آسیب می‌بینیم. شاید غرب می‌خواهد زمان را از ما بگیرد و هر قدر زمان از دست بدهیم، کار برای ما سخت‌تر می‌شود.
کشور را باید از حالت انتظار برای نتیجه برجام و FATF و پایان تحریم خارج کنیم. این انتظار کشیدن‌ها باعث عدم جذب سرمایه می‌شود. جذب ۴۰۰ میلیارد دلار برای ۳ سال آینده بسیار سخت است، در حالی که یک دهه هیچ سرمایه‌ای را نتوانستیم جذب کنیم.
اگر برجام امضا نشود، ریسک سیاسی-اقتصادی ما بالاتر می‌رود. تحریم شدیم ولی توانستیم نفت بفروشیم ولی هزینه‌های صادرات ما بسیار بالا بود، چون ریسک اقتصادی بالایی تحمیل می‌شد؛ بنابراین هر معاهده بین‌المللی را نپذیریم، ریسک اقتصادی‌مان بالا می‌رود.
امیدواریم برجام سریعتر امضا شود. بعد سراغ FATF برویم و تعیین تکلیف شود.
واقعیت این است که از دهه ۵۰ تاکنون، نیم قرن است نفت می‌فروشیم. دهه ۹۰ دهه فرصت‌سوزی بود؛ به طوری که رشد منفی اقتصاد را شاهد بودیم.
در این شرایط برای حفظ کشور و جلوگیری از فرسودگی اقتصاد، به ۴۰۰ میلیارد دلار پول نیاز داریم. ۱۳۰ میلیارد دلار نیز برای سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی نیاز داریم تا بتوانیم خود را حفظ کنیم. این در شرایطی است که بحث ۱۵۰۰ هزار میلیارد تومان ناترازی صندوق‌های بازنشستگی و سایر مشکلات مطرح است.
از سال ۱۳۹۷ برای اولین بار، رشد هزینه‌های جبران استهلاک بیشتر از رشد سرمایه‌گذاری بوده که نشان می‌دهد زیرساخت‌ها در حال فرسودگی بیشتر هستند.
تعلل در روابط بین‌المللی و منطقه‌ای فرصت را از ما خواهد گرفت. اگر برجام زودتر به نتیجه می‌رسید، قیمت نفت که حالا به بالای ۸۰ دلار رسیده، فرصتی را در اختیار ما قرار می‌داد، اما در حال حاضر این فرصت برای صادرات از دست رفته است.
این که بگوییم اقتصاد به برجام ربطی ندارد، یک شوخی و کمدی است. همه بازارها منتظر برجام هستند. باید تکلیف خود را هر چه سریعتر روشن کنیم. هر چه تعلل کنیم، بیشتر آسیب می‌بینیم. شاید غرب می‌خواهد زمان را از ما بگیرد و هر قدر زمان از دست بدهیم، کار برای ما سخت‌تر می‌شود.
کشور را باید از حالت انتظار برای نتیجه برجام و FATF و پایان تحریم خارج کنیم. این انتظار کشیدن‌ها باعث عدم جذب سرمایه می‌شود. جذب ۴۰۰ میلیارد دلار برای ۳ سال آینده بسیار سخت است، در حالی که یک دهه هیچ سرمایه‌ای را نتوانستیم جذب کنیم.
اگر برجام امضا نشود، ریسک سیاسی-اقتصادی ما بالاتر می‌رود. تحریم شدیم ولی توانستیم نفت بفروشیم ولی هزینه‌های صادرات ما بسیار بالا بود، چون ریسک اقتصادی بالایی تحمیل می‌شد؛ بنابراین هر معاهده بین‌المللی را نپذیریم، ریسک اقتصادی‌مان بالا می‌رود.
امیدواریم برجام سریعتر امضا شود. بعد سراغ FATF برویم و تعیین تکلیف شود.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/33736
