قم در سالروز رحلت پیامبر و شهادت امام حسن مجتبی به سوگ نشست

از شب گذشته خیل عظیمی از زائران و مجاوران خود را به حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) رسانده‌اند تا در جوار ملکوتی کریمه اهل بیت(س) تسلی خاطری به آلام و غم جانکاه خود در ایام سوگواری دهه آخر ماه صفر داده باشند.
تعداد بسیار زیادی از زائران و دلدادگان که امکان سفر به شهر مشهد را نداشتند خود را به قم رسانده‌اند و در حال حاضر ورودی‌های استان و معابر شهری حجم بالایی از زائران را تجربه می‌کند.
معابر منتهی و اطراف حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) شاهد حضور پرتعداد دسته‌ ها و هیآت مذهبی با زبان و گویش‌های مختلف است و صدای حزن‌انگیز نوحه بسیاری از خیابان‌های شهر را در برگرفته است.
برپایی دسته‌ های عزاداری توسط ملیت‌های مختلف مانند افغانستانی‌ها، پاکستانی‌ها، مردم هند، آذربایجان و غیره با آداب‌ و رسوم و مناسک خاص آن، جلوه ویژه‌ای به تعظیم شعائر دینی در شهر آشیانه اهل بیت(س) بخشیده است.
آیین های مشابهی هم در مسجد مقدس جمکران، بقاع متبرک امامزادگان، مساجد، حسینیه‌ها و تکایا برپاست و سخنرانان مذهبی و کارشناسان دینی هرکدام به بیان گوشه‌ای از سیره رفتاری، اخلاقی و سبک و سلوک زندگی رسول گرامی خدا و کریم اهل بیت(ع) امام حسن مجتبی(ع) می‌پردازند و مردم ولایتمدار قم، با شور و شعور مثال‌زدنی خود، گرم عزاداری و معرفت افزایی هستند.
این روزها شهر قم بیرق مشکی به تن کرده و سیاه‌پوش است و به هر گوشه آن‌که نگاه می‌کنی جلوه‌ای از تعظیم شعائر دینی در آن مشخص است، در کوچه و پس‌کوچه‌های شهر نیز روضه‌های خانگی پرشماری برپاست.
برپایی نماز باشکوه ظهر روز بیست و هشتم صفر در حرم مطهر حضرت معصومه، مسجد جمکران و محل برپایی دسته‌ ها و محافل عزاداری از ویژگی‌های مثال‌زدنی آیین‌های سوگواری در قم است. این آیین‌ها تا پایان ماه صفر و سالروز شهادت خورشید هشتم امام رضا(ع) ادامه دارد.
حضرت محمد(ص) در سال عام‌الفیل در ماه ربیع‌الاول در خانه عبدالله ابن عبدالمطلب و بانو آمنه بنت وهب دیده به جهان گشود و به خاطر ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری به نام‌های رسول‌الله، نبی‌الله، مصطفی، محمود، امین، امّی، خاتم، مزّمل، مدّثر، نذیر، بشیر، مبین، کریم، نور، رحمت، نعمت، شاهد، مبشّر، منذر، مذکّر، یس و طه‏ لقب یافت.
پیامبر مهربانی ها در ۲۵ سالگی با حضرت خدیجه(س)، بانوی بزرگوار اسلام ازدواج کرد و یگانه دخترش فاطمه زهرا(س) متولد شد و با تعلیم و تربیت در مکتب وحی پیامبر با پیشوای اول شیعیان امام علی(ع) ازدواج کرد و سلسله امامت و ولایت از نسل ایشان ادامه یافت.
پیامبر اسلام در چهل‌سالگی به رسالت مبعوث شد و به مدت ۲۳ سال عهده‌دار امر رسالت و نبوت بود. حضرت محمد(ص)، کتاب آسمانی قرآن را به‌عنوان قانون جامع زندگی بشریت از سوی خداوند ارائه کرد.
پیامبر اکرم در سال ۱۱ بعثت، آخرین حج خود را با عنوان حجة الوداع انجام داد و در بازگشت در منطقه‌ای به نام غدیر خم، به امر خداوند امام علی(ع) را به‌عنوان امام و ولی مردم بعد از خود منصوب کرد و سرانجام در بیست و هشتم ماه صفر سال یازدهم هجری از دنیا رفت.
امام حسن مجتبی(ع) نیز از سلسله امامت و ولایت، اولین فرزند علی(ع) و فاطمه(س) در شب نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود، آن حضرت ازنظر اخلاق و روش و سیادت، شبیه‌ترین مردم به رسول خدا(ص) بود و لقب‌های او سبط، سید، زکی و مجتبی است.
امام حسن(ع) پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت رسید و نزدیک به ۶ ماه به اداره امور مسلمین پرداخت.
آن حضرت از عابدترین و بخشنده‌ترین افراد زمان و دارای خصوصیات اخلاقی، فردی و اجتماعی بسیاری بود، بارزترین خصیصه ایشان کرامت و بخشندگی است، ازلحاظ بذل و بخشش و دستگیری از بیچارگان و درماندگان نیز در عصر خود زبانزد خاص و عام بود.
امام حسن مجتبی(ع) در روز ۲۸ صفر سال ۵۰ هجری قمری درحالی‌که ۴۷ سال از عمر بابرکتش می‌گذشت به تحریک معاویه به دست همسر خود(جعده) مسموم، شهید و در بقیع به خاک سپرده شد.