19 دی: در این میان سر مردمی بی‌کلاه مانده است که باید قربانی توهمات و جاه‌طلبی کسانی شوند که نه غم نان دارند و نه غم شغل و حقوق ماهانه و نه غم بیمه و درمان، و در خانه‌های شخصی خود لمیده‌اند و «هَل مَن مُبارز» می‌طلبند.
روزنامه هم میهن نسبت به از دست رفتن فرصت توافق هسته‌ای و احیای برجام انتقاد کرده و به کنایه نوشته مردم قربانی توهمات و جاه‌طلبی کسانی شدند که غم نان ندارند و در خانه‌های شخصی خود لمیده‌اند و «هَل مَن مُبارز» می‌طلبند.
به گزارش هم میهن، رئیس اتاق بازرگانی تهران اعلام کرد که تحریم و کاهش فروش نفت در چهار سال اخیر، حداقل 100 میلیارد دلار به اقتصاد ایران ضرر مستقیم وارد کرده است. با این ملاحظات واقعا چه کسی پاسخگوی این وضعیت است؟ تا آنجا که شنیده شده است در دولت روحانی، او صریحا اعلام کرد اگر هماهنگی لازم بشود فوری انجام خواهد شد. متاسفانه آن اقدام را مانع شدند. دولت جدید هم که آمد ظاهراً می‌خواست توافق انجام شود ولی مدتی این‌دست و آن‌دست کرد و بالاخره هم دستیار بزرگترین مخالف برجام را راهی مذاکرات کرد. در نهایت هم طبق شنیده‌ها دوبار تا امضای توافق پیش رفتند ولی در آخرین لحظات آن را با توجیهات بی‌پایه به تاخیر انداختند و به امید واهی زمستانِ سخت نشستند و حالا دم از تداوم مذاکراتی می‌زنند که وجود خارجی ندارد. در نتیجه در یک بن‌بست آشکار قرار دارند.
نویسنده هم میهن در ادامه تاکید کرده است: در این میان سر مردمی بی‌کلاه مانده است که باید قربانی توهمات و جاه‌طلبی کسانی شوند که نه غم نان دارند و نه غم شغل و حقوق ماهانه و نه غم بیمه و درمان، و در خانه‌های شخصی خود لمیده‌اند و «هَل مَن مُبارز» می‌طلبند. آیا کسی هست به این پرسش پاسخ دهد که حداقل در دو سال اخیر و پس از آمدن بایدن چه نفعی از عدم توافق برده‌ایم؟
به گزارش هم میهن، رئیس اتاق بازرگانی تهران اعلام کرد که تحریم و کاهش فروش نفت در چهار سال اخیر، حداقل 100 میلیارد دلار به اقتصاد ایران ضرر مستقیم وارد کرده است. با این ملاحظات واقعا چه کسی پاسخگوی این وضعیت است؟ تا آنجا که شنیده شده است در دولت روحانی، او صریحا اعلام کرد اگر هماهنگی لازم بشود فوری انجام خواهد شد. متاسفانه آن اقدام را مانع شدند. دولت جدید هم که آمد ظاهراً می‌خواست توافق انجام شود ولی مدتی این‌دست و آن‌دست کرد و بالاخره هم دستیار بزرگترین مخالف برجام را راهی مذاکرات کرد. در نهایت هم طبق شنیده‌ها دوبار تا امضای توافق پیش رفتند ولی در آخرین لحظات آن را با توجیهات بی‌پایه به تاخیر انداختند و به امید واهی زمستانِ سخت نشستند و حالا دم از تداوم مذاکراتی می‌زنند که وجود خارجی ندارد. در نتیجه در یک بن‌بست آشکار قرار دارند.
نویسنده هم میهن در ادامه تاکید کرده است: در این میان سر مردمی بی‌کلاه مانده است که باید قربانی توهمات و جاه‌طلبی کسانی شوند که نه غم نان دارند و نه غم شغل و حقوق ماهانه و نه غم بیمه و درمان، و در خانه‌های شخصی خود لمیده‌اند و «هَل مَن مُبارز» می‌طلبند. آیا کسی هست به این پرسش پاسخ دهد که حداقل در دو سال اخیر و پس از آمدن بایدن چه نفعی از عدم توافق برده‌ایم؟
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/53284
