یادداشت پایگاه خبری ۱۹ دی آنلاین با عنوان «رفع مشکلات معیشتی چاره اساسی می‌خواهد» به قلم محمود اکبری بدین شرح است:
ایران در شرایط کنونی با موضوع حیاتی تحریم‌های بی امان پولی، بانکی و همچنین تحریم در حوزه انرژی رو به روست؛ تحریم‌هایی که امکان سرمایه‌گذاری در حوزه اقتصاد و انرژی را از ایران گرفته و به تداوم تورم، بی ارزش شدن پول ملی، کاهش تولید ناخالص داخلی، تنزل جایگاه حاکمیت به تأمین کننده مایحتاج اولیه مردم، افزایش بیکاری و کاهش قدرت خرید برای حداقل مایحتاج روزانه و اقلام اساسی منجر شده که خوشبین ترین ناظران نیز این موج را ادامه‌دار ارزیابی می‌کنند و مهار وخامت فراینده اوضاع معیشتی مردم در ماه‌های آینده را ناممکن می‌دانند.
در چنین شرایطی طرفداران دولت کماکان با زیست در دنیایی غیر واقعی از دستاوردهای خیالی سخن به میان می‌آورند و با بی‌اعتنایی به منطق جاری در مناسبات بین‌الملل، چشم و گوش خود را به واقعیات بسته و تصور می‌کنند می‌توانند با مانور سیاسی پاسخگوی خواسته‌های مردم و بی‌اثر کردن سیاست‌های تحریم آفرین در عرصه بین‌المللی باشند.
آنچه اکنون دولت و مجموعه حاکمیت با آن رو به روست، جامعه‌ای است که از فشار تنگناهای اقتصادی، بالاترین سطح تاب آوری را تجربه کرده است. چنانچه این وضعیت جاي خود را به گشایش‌های محسوس و دستاوردهاي گره¬گشا ندهد و حاکمیت به جای پاسخگویی به مطالبات اصلی به وعده‌های نامعقول و ناممکن همچون عضویت در پیمان‌های بین‌المللی متوسل شود، نمی‌توان چشم اندازی جز فرو ریختن اندک بارقه‌های امید و اعتماد به گشایش در امور پیش‌بینی کرد. بنابراین در این محدوده زمانی سرنوشت‌ساز که ایران ناگزیر ورود به مذاکرات مرحله‌ای با آمریکا را کلیدِ زده است، عقلانیت رسمی نباید تحت‌الشعاع تحرکات جریان‌های در سایه قرار گیرد که با بیشترین سایه‌افکنی بر عرصه سیاست خارجی در بیش از یک دهه گذشته مشکلات اقتصادی زیادی به کشور تحمیل کرده و امید مردم را بیش از پیش ناامید کرده‌اند.
ایران در شرایط کنونی با موضوع حیاتی تحریم‌های بی امان پولی، بانکی و همچنین تحریم در حوزه انرژی رو به روست؛ تحریم‌هایی که امکان سرمایه‌گذاری در حوزه اقتصاد و انرژی را از ایران گرفته و به تداوم تورم، بی ارزش شدن پول ملی، کاهش تولید ناخالص داخلی، تنزل جایگاه حاکمیت به تأمین کننده مایحتاج اولیه مردم، افزایش بیکاری و کاهش قدرت خرید برای حداقل مایحتاج روزانه و اقلام اساسی منجر شده که خوشبین ترین ناظران نیز این موج را ادامه‌دار ارزیابی می‌کنند و مهار وخامت فراینده اوضاع معیشتی مردم در ماه‌های آینده را ناممکن می‌دانند.
در چنین شرایطی طرفداران دولت کماکان با زیست در دنیایی غیر واقعی از دستاوردهای خیالی سخن به میان می‌آورند و با بی‌اعتنایی به منطق جاری در مناسبات بین‌الملل، چشم و گوش خود را به واقعیات بسته و تصور می‌کنند می‌توانند با مانور سیاسی پاسخگوی خواسته‌های مردم و بی‌اثر کردن سیاست‌های تحریم آفرین در عرصه بین‌المللی باشند.
آنچه اکنون دولت و مجموعه حاکمیت با آن رو به روست، جامعه‌ای است که از فشار تنگناهای اقتصادی، بالاترین سطح تاب آوری را تجربه کرده است. چنانچه این وضعیت جاي خود را به گشایش‌های محسوس و دستاوردهاي گره¬گشا ندهد و حاکمیت به جای پاسخگویی به مطالبات اصلی به وعده‌های نامعقول و ناممکن همچون عضویت در پیمان‌های بین‌المللی متوسل شود، نمی‌توان چشم اندازی جز فرو ریختن اندک بارقه‌های امید و اعتماد به گشایش در امور پیش‌بینی کرد. بنابراین در این محدوده زمانی سرنوشت‌ساز که ایران ناگزیر ورود به مذاکرات مرحله‌ای با آمریکا را کلیدِ زده است، عقلانیت رسمی نباید تحت‌الشعاع تحرکات جریان‌های در سایه قرار گیرد که با بیشترین سایه‌افکنی بر عرصه سیاست خارجی در بیش از یک دهه گذشته مشکلات اقتصادی زیادی به کشور تحمیل کرده و امید مردم را بیش از پیش ناامید کرده‌اند.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/64323
