یادداشت پایگاه خبری ۱۹ دی آنلاین با عنوان «جاه طلبی‌های الهام علی اف ادامه دارد» به قلم محمود اکبری بدین شرح است:
جمهوری آذربایجان بار دیگر راه تنش زایی در قفقاز جنوبی و به طور خاص منطقه قره باغ را در پیش گرفت. ارتش این کشور به منطقه مذکور (قره باغ) حمله کرد و بهانه اصلی خود را بر این مساله قرار داد که نیرو‌های مسلح در این منطقه که مدت‌هاست راه خودمختاری در پیش گرفته‌اند. عنوان «آرتساخ» را دارند و بایستی خلع سلاح شوند. هرچند در نهایت با حصول توافق آتش بس میان جمهوری آذربایجان و ارمنی‌های قره باغ، بحران به شکل موقت خاتمه یافت.
ولی رصد تحرکات چند ساله اخیر باکو در رابطه با ارمنستان و منطقه قره باغ نشان می‌دهد که چندان نباید به خاتمه یافتن ماجرا در این نقطه امیدوار بود و به احتمال فراوان، در آینده انتظار تنش زایی‌های به مراتب بیشتری از جمهوری آذربایجان وجود دارد.
اسرائیل به دنبال ایجاد یک جبهه جدید در جوار مرز‌های شمالی ایران با هدف مهار تهران است. ترکیه سعی دارد به طور مستقیم و به واسطه تحرکات جمهوری آذربایجان به آسیای مرکزی متصل شود و نفوذ خود را در این منطقه توسعه بخشد. اگرچه که ترکیه سال‌هاست با ارمنستان مشکلات جدی دارد و آن را دشمن خود در نظر می‌گیرد. انگلیس و ناتو نیز هرکدام اهداف خاصی را در رابطه با ایران و توسعه نفود خود به شرق جهان دارند.
در این شرایط، تنش‌زایی‌های باکو در قفقاز جنوبی، تا حدی ناشی از جاه طلبی‌های شخصِ الهام علی اف است و تردیدی نیست که در این معادله، طرح و نقشه‌های کلان‌تری نیز وجود دارند که باکو در آن‌ها ایفای نقش می‌کند. کاملا محتمل است که در آینده شاهد اجرایی شدن بخش‌هایی تازه از این طرح‌ها باشیم.
یکی از اصلی‌ترین پروژه‌هایی که جمهوری آذربایجان و حامیان خارجی آن در قالب تنش زایی در قفقاز جنوبی دنبال می‌کنند، زمینه چینی جهت ایجاد «دالان تورانی» است. دالانی که به طور مستقیم ترکیه را از طریق خاک ارمنستان به جمهوری آذربایجان و سپس آسیای مرزی (از طریق دریای خزر) متصل می‌سازد. نکته قابل تامل اینکه باکو زمانی که از این کریدور صحبت می‌کند، از اصطلاح «دالان بین المللی تورانی» استفاده می‌کند.
واژه «بین المللی» اشاره به این مساله دارد که دالان فرضی مذکور نباید تحت کنترل ارمنستان باشد و ایروان نباید بر آن نظارت و کنترل داشته باشد. از این رو، با توجه به اهمیتی که ترکیه، جمهوری آذربایجان، ناتو و انگلیس برای ایجاد دالان تورانی قائل هستند، این تصور که تنش زایی‌های باکو صرفا به منطقه قره باغ ختم خواهد شد، چندان واقع بینانه نیست و به احتمال فراوان، در آینده باید انتظار جنگی بزرگ را از سوی باکو علیه ایروان داشته باشیم.
جمهوری آذربایجان بار دیگر راه تنش زایی در قفقاز جنوبی و به طور خاص منطقه قره باغ را در پیش گرفت. ارتش این کشور به منطقه مذکور (قره باغ) حمله کرد و بهانه اصلی خود را بر این مساله قرار داد که نیرو‌های مسلح در این منطقه که مدت‌هاست راه خودمختاری در پیش گرفته‌اند. عنوان «آرتساخ» را دارند و بایستی خلع سلاح شوند. هرچند در نهایت با حصول توافق آتش بس میان جمهوری آذربایجان و ارمنی‌های قره باغ، بحران به شکل موقت خاتمه یافت.
ولی رصد تحرکات چند ساله اخیر باکو در رابطه با ارمنستان و منطقه قره باغ نشان می‌دهد که چندان نباید به خاتمه یافتن ماجرا در این نقطه امیدوار بود و به احتمال فراوان، در آینده انتظار تنش زایی‌های به مراتب بیشتری از جمهوری آذربایجان وجود دارد.
اسرائیل به دنبال ایجاد یک جبهه جدید در جوار مرز‌های شمالی ایران با هدف مهار تهران است. ترکیه سعی دارد به طور مستقیم و به واسطه تحرکات جمهوری آذربایجان به آسیای مرکزی متصل شود و نفوذ خود را در این منطقه توسعه بخشد. اگرچه که ترکیه سال‌هاست با ارمنستان مشکلات جدی دارد و آن را دشمن خود در نظر می‌گیرد. انگلیس و ناتو نیز هرکدام اهداف خاصی را در رابطه با ایران و توسعه نفود خود به شرق جهان دارند.
در این شرایط، تنش‌زایی‌های باکو در قفقاز جنوبی، تا حدی ناشی از جاه طلبی‌های شخصِ الهام علی اف است و تردیدی نیست که در این معادله، طرح و نقشه‌های کلان‌تری نیز وجود دارند که باکو در آن‌ها ایفای نقش می‌کند. کاملا محتمل است که در آینده شاهد اجرایی شدن بخش‌هایی تازه از این طرح‌ها باشیم.
یکی از اصلی‌ترین پروژه‌هایی که جمهوری آذربایجان و حامیان خارجی آن در قالب تنش زایی در قفقاز جنوبی دنبال می‌کنند، زمینه چینی جهت ایجاد «دالان تورانی» است. دالانی که به طور مستقیم ترکیه را از طریق خاک ارمنستان به جمهوری آذربایجان و سپس آسیای مرزی (از طریق دریای خزر) متصل می‌سازد. نکته قابل تامل اینکه باکو زمانی که از این کریدور صحبت می‌کند، از اصطلاح «دالان بین المللی تورانی» استفاده می‌کند.
واژه «بین المللی» اشاره به این مساله دارد که دالان فرضی مذکور نباید تحت کنترل ارمنستان باشد و ایروان نباید بر آن نظارت و کنترل داشته باشد. از این رو، با توجه به اهمیتی که ترکیه، جمهوری آذربایجان، ناتو و انگلیس برای ایجاد دالان تورانی قائل هستند، این تصور که تنش زایی‌های باکو صرفا به منطقه قره باغ ختم خواهد شد، چندان واقع بینانه نیست و به احتمال فراوان، در آینده باید انتظار جنگی بزرگ را از سوی باکو علیه ایروان داشته باشیم.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/65438
