حجت الاسلام سیدکاظم موسوی، نماینده مجلس، درباره تفاوت رشوه و شیرینی که در ادارات رد و بدل میشود گفت:« اعتقاد من بر این است که شیرینی اگر پُرملات باشد با رشوه یکی است و تفاوتی ندارد اما اگر فردی یک جعبه شیرینی یا مبلغی معادل 500 هزار تومان تا 1 و 2 میلیون تومان پرداخت کند، تنها شیرینی محسوب میشود همانطور که شخصی به خانه کسی میرود و به اندازه بضاعت خود هدیه میدهد.»
این که حاج آقا اعتقاد دارند، پرداخت 2 میلیون تومان به کارمند یک اداره شیرینی است به خودشان مربوط است اما از نظر ما و آنگونه که یادمان دادهاند اینگونه پولها رشوه است.
بُردن شیرینی به خانه یک دوست و یا آشنا به خاطر محبت و ابراز علاقه است و نه انجام شدن کار. وقتی شما برای کسی که کاری برای شما انجام داده است یا قرار است انجام بدهد که وظیفه اوست، پولی پرداخت میکند حتی اگر 2 میلیون تومان باشد، رشوه است.
تصور کنید کارمند یک اداره هر روز از افراد مختلف شیرینی 2 میلیونی دریافت کند و اگر 4 جمعه را از آن کم کنیم، این شیرینی میشود 52 میلیون در یک ماه!
فکر نمیکنید کمی قند این شیرینی بالا باشد و کارمند محترم را دچار مرض قند کند؟ شیرینی هم درست مثل استدلالی است که طبری در دادگاه کرد و گفت آنهایی که به من پول دادند، دوستانم هستند و اگر از آنها بخواهم کل لواسان را به نام من خواهند زد.
به عقیده نگارنده بهتر است به جای جا انداختن فرهنگ شیرینی دادن، کاری کنیم که در ادارههای دولتی و دیگر سازمانها و نهادها، کارمندان کار خود را درست انجام دهند و به حقوقی که به خاطر کار خود دریافت میکنند راضی باشند. بهتر است به آنها به اندازهای حقوق بدهیم که زندگیشان لنگ شیرینی و زیر میزی نباشد.
وقتی کارمندی به پول شیرینی که شما میگویید و ما رشوه صدایش میکنیم عادت کند، دیگر نمیشود از او انتظار داشت کار مردم را بدون چشم داشت انجام دهد. هرکسی رشوه نداد، کارش به هفته، ماه و حتی سال آینده موکول میشود و هر کسی پول را پرداخت کرد در کسری از ثانبه، کاری که دارد انجام میشود.
متاسفانه آنقدر در برخی از ادارههای دولتی ما با ارباب رجوع بد رفتار شده است که بخشی از مردم فکر میکنند برای انجام کارها یا باید پارتی داشته باشند یا پول که البته پر بیراه هم فکر نمیکنند. واقعا اگر در یک اداره یا بانک در حد یک کارمند دون پایه هم آشنا داشته باشید، میتوانید اطمینان پیدا کنید که کارهایتان مثل آب خوردن انجام میشود.
حضرت حسین(ع) در روز عاشورا خطاب به لشگر عمر سعد فرمود:« کلام مرا گوش نمیدهید زیرا شکمهای شما از حرام انباشته شده» حالا کاری نکنیم که شکمهای مردم از پول حرام شیرینی که به نام رشوه داده میشود پر شود.
- نویسنده : مصطفی داننده
- منبع : عصر ایران