19 دی: روزی که علی باقری مسئولیت تیم مذاکره کننده ایران را پذیرفت شاید فکر نمی‌کرد، دوره مسئولیتش به سال نرسیده این قدر مورد انتقاد قرار بگیرد.
از روزی که پایان بدون نتیجه مذاکرات دوحه اعلام شد، حجم انتقادها بود که به سوی تیم مذاکره کننده به ویژه شخص علی باقری روانه شد و در رسانه ها و فضای مجازی قضاوت های انتقادی فراوانی درباره عملکرد تیم مذاکره کننده بیان شد که شاید تاکنون سابقه نداشت. حجم نقادی ها آنقدر زیاد بود که حتی شایعه ای درباره کنار رفتن علی باقری از مسئولیت سرپرستی تیم مذاکراتی ایران مطرح شد که بلافاصه حسین امیرعبداللهیان این شایعه را تکذیب کرد.
در این میان یک اتفاق امواج نقدها را به سونامی بدل کرد و آن سفر علی باقری به روسیه بود. منتقدان بر این باورند که «سفر علی باقری به مسکو، این پیام را به جامعه و دنیا منعکس کرد که دستگاه دیپلماسی ما استقلال لازم را برای پیشبرد مذاکرات ندارد.»
حسن بهشتی پور در گفتگو با خبرنگار فردا درباره حجم بالای انتقادها به علی باقری گفت: مشکل ما این است که مسائل سیاست خارجی و دیپلماسی را به کف خیابان آوردیم و در محافل غیرکارشناسی درباره این مسائل بحث می کنیم. متأسفانه همه نیز خود را در این زمینه صاحب نظر می دانند.
وی افزود: قضاوت درباره اینکه یک کاری خوب و یک کاری بد است بستگی به ملاک قضاوت دارد. نفس کار دیپلماتیک آن است که به دیپلمات اعتماد کنیم. منتقدانی که از سفر آقای باقری به مسکو انتقاد می کنند، متأسفانه به آقای باقری اعتماد ندارند. مثل دوره ای که منتقدان به آقای ظریف و عراقچی اعتماد نداشتند و آنها را به انواع و اقسام کارها متهم می کردند؛ حال آنکه آنها داشتند وظایف ذاتی دیپلماتیک خود را انجام می دادند و در خدمت منافع کشور بودند.
این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی اظهار کرد: یادمان نمی رود که در دوره وزارت آقای ظریف، مخالفان موضوعات مختلفی را سوژه می کردند و به انتقاد از او می پرداختند مثلا می گفتند «چرا ظریف با جان کری قدم زد؟ یا چرا به فلان سفر رفت؟». امروز آقای علی باقری مذاکره کننده ایران است چون منتقدانش به او اعتماد ندارند، برای انتقاد به او سوژه درست می کنند.
وی افزود: وظیفه ذاتی دیپلمات آن است که به جاهایی برای مذاکره برود که لازم است یعنی دیپلمات برای تأمین منافع ملی به هر کشوری لازم شد باید سفر کند. در واقع باید دست دیپلمات باز باشد تا گفتگو و مذاکره کند. من تعجم می کنم که چرا در ایران هر موضوعی را برای طرح انتقاد سوژه می کنند.
بهشتی پور بیان کرد: ای کاش آقای باقری قبل از سفر به مسکو این خبر را اعلام می کرد و به جای آنکه خبر این سفر را منابع روسی اعلام کنند، رسانه های ایرانی منتشر می کردند چون در این حالت خیلی از حرف و حدیث ها کاهش پیدا می کرد. البته آنها که تنها هدف شان ایراد گرفتن به تیم مذاکره کننده است، این کار را انجام می دادند.
وی افزود: متأسفانه بخش دیپلماسی عمومی ما قوی نیست و آن طور که باید و شاید توضیحاتی که باید در عرصه رسانه منتشر شود، منتشر نمی شود بنابراین وقتی موضوعات دیپلماتیک در کف خیابان نقد و بررسی می شود قضاوت ها تحت تأثیر موج های تبلیغاتی قرار می گیرد.
این کارشناس مسائل سیاست خارجی گفت: یک دیپلمات صلاح دانسته است به مسکو برود تا با طرف روسی مذاکره کند چرا باید اینقدر این موضوع را پیچیده جلوه دهیم، معتقدم علت عمده این اتفاق به بی اعتمادی نسبت به مذاکره کننده های ما بر می گردد. حال آنکه این سفرها نه تنها عیب نیست بلکه خیلی هم حسن است که دیپلمات به سفرهای مختلف برود تا منافع ملی تأمین شود. یعنی از قطر به مسکو، از مسکو به پکن، از پکن به پاریس و ... برود چون این سفرها ضرورت های کار دیپلماتیک است.
در این میان یک اتفاق امواج نقدها را به سونامی بدل کرد و آن سفر علی باقری به روسیه بود. منتقدان بر این باورند که «سفر علی باقری به مسکو، این پیام را به جامعه و دنیا منعکس کرد که دستگاه دیپلماسی ما استقلال لازم را برای پیشبرد مذاکرات ندارد.»
حسن بهشتی پور در گفتگو با خبرنگار فردا درباره حجم بالای انتقادها به علی باقری گفت: مشکل ما این است که مسائل سیاست خارجی و دیپلماسی را به کف خیابان آوردیم و در محافل غیرکارشناسی درباره این مسائل بحث می کنیم. متأسفانه همه نیز خود را در این زمینه صاحب نظر می دانند.
وی افزود: قضاوت درباره اینکه یک کاری خوب و یک کاری بد است بستگی به ملاک قضاوت دارد. نفس کار دیپلماتیک آن است که به دیپلمات اعتماد کنیم. منتقدانی که از سفر آقای باقری به مسکو انتقاد می کنند، متأسفانه به آقای باقری اعتماد ندارند. مثل دوره ای که منتقدان به آقای ظریف و عراقچی اعتماد نداشتند و آنها را به انواع و اقسام کارها متهم می کردند؛ حال آنکه آنها داشتند وظایف ذاتی دیپلماتیک خود را انجام می دادند و در خدمت منافع کشور بودند.
این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی اظهار کرد: یادمان نمی رود که در دوره وزارت آقای ظریف، مخالفان موضوعات مختلفی را سوژه می کردند و به انتقاد از او می پرداختند مثلا می گفتند «چرا ظریف با جان کری قدم زد؟ یا چرا به فلان سفر رفت؟». امروز آقای علی باقری مذاکره کننده ایران است چون منتقدانش به او اعتماد ندارند، برای انتقاد به او سوژه درست می کنند.
وی افزود: وظیفه ذاتی دیپلمات آن است که به جاهایی برای مذاکره برود که لازم است یعنی دیپلمات برای تأمین منافع ملی به هر کشوری لازم شد باید سفر کند. در واقع باید دست دیپلمات باز باشد تا گفتگو و مذاکره کند. من تعجم می کنم که چرا در ایران هر موضوعی را برای طرح انتقاد سوژه می کنند.
بهشتی پور بیان کرد: ای کاش آقای باقری قبل از سفر به مسکو این خبر را اعلام می کرد و به جای آنکه خبر این سفر را منابع روسی اعلام کنند، رسانه های ایرانی منتشر می کردند چون در این حالت خیلی از حرف و حدیث ها کاهش پیدا می کرد. البته آنها که تنها هدف شان ایراد گرفتن به تیم مذاکره کننده است، این کار را انجام می دادند.
وی افزود: متأسفانه بخش دیپلماسی عمومی ما قوی نیست و آن طور که باید و شاید توضیحاتی که باید در عرصه رسانه منتشر شود، منتشر نمی شود بنابراین وقتی موضوعات دیپلماتیک در کف خیابان نقد و بررسی می شود قضاوت ها تحت تأثیر موج های تبلیغاتی قرار می گیرد.
این کارشناس مسائل سیاست خارجی گفت: یک دیپلمات صلاح دانسته است به مسکو برود تا با طرف روسی مذاکره کند چرا باید اینقدر این موضوع را پیچیده جلوه دهیم، معتقدم علت عمده این اتفاق به بی اعتمادی نسبت به مذاکره کننده های ما بر می گردد. حال آنکه این سفرها نه تنها عیب نیست بلکه خیلی هم حسن است که دیپلمات به سفرهای مختلف برود تا منافع ملی تأمین شود. یعنی از قطر به مسکو، از مسکو به پکن، از پکن به پاریس و ... برود چون این سفرها ضرورت های کار دیپلماتیک است.
- نویسنده :
- منبع :
https://19dey.com/news/41731
